ดังตฤณ : ต้องถามด้วยว่า ที่เราไปรู้สิ่งอื่น เป็นการรู้สิ่งอื่น โดยยืนพื้นอยู่บนลมหายใจ หรือว่ามาเบียดเบียนให้ลมหายใจหายไปจากใจเราเลย
ถ้าเบียดเบียนให้ลมหายใจเบาบางลง
หรือว่าหายไปจากใจเราเลย อย่างนี้ วิจาระไม่เกิด
แต่ถ้าหากว่า ลมหายใจยังคงแจ่มชัด
แล้วเรารับรู้สิ่งอื่น โดยยืนพื้นอยู่บนฐานของการรู้ลมหายใจชัด อย่างนี้เรียกว่า
วิจาระยังอยู่ ไม่ไปไหน
คือคำว่าเป็นหนึ่งเดียวกัน หมายความว่า
เราแนบให้จิตเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับลมหายใจ ไม่เคลื่อน
แต่ว่ายังมีความรับรู้สิ่งอื่นได้ ยังคิดๆ ได้ เพราะจิตถ้ายังไม่ถึงฌาน ยังไม่ถึงปฐมฌาน
จะยังคิดๆ ได้ ยังรับรู้โน่นนี่นั่น ที่เป็นอารมณ์อื่นได้อยู่นะครับ
การฝึกถ้ามองเห็นทั้งร่างกายกำลังหายใจแต่จิตเหมือนไม่จดจ่อกับลมหายใจอย่างเดียวจะเป็นวิจาระหรือเปล่าครับ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน เหลือแต่ตัวรู้สังขารขันธ์
-
ช่วงคำถาม คำตอบ
วันที่
25 กันยายน 2564
ถอดคำ
: เอ้
รับชมคลิป
: https://www.youtube.com/watch?v=gHSF0NGlH-Q
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น