ดังตฤณ : ต้องทำความเข้าใจ ทำไว้ในใจนะครับว่า จิตเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
เพิ่มคุณภาพขึ้นได้ เสื่อมจากคุณภาพลงได้
สว่างขึ้นได้ มืดลงได้
แล้วเมื่อไหร่ที่มีคุณภาพมาก ก็สามารถเห็นขันธ์
5 แยกจากกันได้ เห็นกายใจโดยความเป็นขันธ์ที่แยกจากกันได้ เป็นเลเยอร์ชัดๆ นะครับ
แล้วก็จะเกิดความรู้สึกว่า นี่เห็นแล้วชัดเจน แต่อย่าไปหลงว่า ได้เห็นครั้งหนึ่ง
จะต้องได้เห็นตลอดไป มีแต่เส้นตรงเป็น linear ขึ้นไปนะว่า
พอเห็นได้อย่างนี้ จะต้องพัฒนาต่อไปเรื่อยๆๆ สูงขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่นะครับ
จะย้อนกลับมาหาความยึดมั่นถือมั่นแบบเดิมๆ
ได้อีก
สิ่งที่เราจะทำ ไม่ใช่เรื่องการคาดคั้นตัวเอง
เห็นกายใจโดยความเป็นขันธ์
แต่เราต้องนับหนึ่งใหม่ทุกวัน ด้วยอานาปานสติ
ด้วยการรักษาศีล ด้วยการทำจิตให้มีความพร้อมจะเกิดคุณภาพมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้นะครับ
แล้วก็พอจิตเกิดคุณภาพ เกิดสมาธิ เกิดความสว่าง
เกิดความตั้งมั่นแล้ว รู้อะไรเข้าไป ก็เห็นเหมือนเดิมนั่นแหละ
ถ้าเคยเห็นกายใจโดยความเป็นขันธ์ 5 ได้
ในที่สุดเดี๋ยวก็ต้องเห็นอีก
พอเกิดสมาธิ ก็เห็นอีก พอเข้าทางถูกแล้ว
จะกลับเข้าไปได้เสมอ ไม่ต้องตกใจ ไม่ต้องร้อนใจ แล้วก็ไม่ต้องมาปริวิตก
ว่าเราเคยได้ แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้ว ต้องทำอย่างไร
ไม่ใช่มาเริ่มต้นด้วยความวิตกแบบนั้น
แต่เริ่มต้นด้วยความเข้าใจว่า ถ้านับหนึ่งใหม่ทุกวัน โอกาสที่จะเข้าทางเดิม
แล้วไปถึงจุดที่เคยถึงแล้ว ก็มีทุกวันเหมือนกัน
บางวัน เช้าขึ้นมา หัวยุ่งๆ
เห็นสังขารขันธ์ปรุงแต่งใจไม่ได้ เห็นกายใจโดยความเป็นขันธ์ 5 ไม่ได้ แต่ตกเที่ยง
เริ่มมีสติ เริ่มมีโฟกัสกับงาน กับหน้าที่ แล้วจิตกลับเข้าที่เข้าทาง
ก็หายใจแล้วเกิดความรู้สึกว่านี่เป็นรูปขันธ์ได้
หรือว่ามีความฟุ้งซ่านขึ้นมา
สามารถเห็นเป็นสังขารขันธ์ได้ อย่างนี้ ก็จะเกิดความเข้าใจมากขึ้นๆ ทุกวันว่า
ขึ้นอยู่กับคุณภาพของจิต
ตอนไหนมีสมาธิ ตอนนั้น พร้อมที่จะแยกขันธ์
ตอนไหนไม่มีสติ ตอนไหนไม่มีสมาธิ ตอนนั้น
ขันธ์ก็หายไป กลายเป็นกายใจทึบๆ เป็นตัวตนทึบๆ เป็นอัตตาเดิมๆ
ไม่แตกต่างกันกับเมื่อก่อนนะ
เห็นอย่างนี้ เห็นโดยความเป็นของไม่เที่ยง
แม้แต่ตัวสติก็ไม่เที่ยง ก็จะได้ไม่ยึด แล้วก็ไม่หลงสำคัญผิดว่า
เราทำอะไรผิดหรือเปล่า ทำอย่างไรต่อ ให้กลับเข้าร่องเข้ารอย คนที่เริ่มเห็นกายใจเป็นขันธ์
5 ได้ใหม่ๆ บางจะ panic เกิดความว้าวุ่นใจว่าเคยเห็นแล้ว
ก็ต้องเคยเห็นไปเรื่อยๆ ทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่นะ มีขึ้นมีลงนะครับ
วันจันทร์ที่ผ่านมา
จิตเห็นสังขารขันธ์ครั้งแรก ร้องไห้ สะเทือนทั้งหมดที่ยึดในสังขารขันธ์
แต่หลังจากนั้นอีก ๒-๓ วันก็กลับเข้าไปยึดใหม่ ควรฝึก หรือ พิจารณาต่ออย่างไรดีคะ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน เหลือแต่ตัวรู้สังขารขันธ์
-
ช่วงคำถาม คำตอบ
วันที่
25 กันยายน 2564
ถอดคำ
: เอ้
รับชมคลิป
: https://www.youtube.com/watch?v=vkZjFbWkSwk
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น