ดังตฤณ : อย่าเพิ่งไปพะวงกับ .. พอรู้สึกว่ามีลมหายใจผ่านลำคอตลอด นี่เป็นเศษตกค้างของการรับรู้ว่า ลมหายใจผ่านเข้าผ่านออก ก็ต้องผ่านคอแน่ๆ ไม่ผ่านคอแล้วจะไปลงหาปอดได้อย่างไร
คือลมหายใจไม่ได้ค้างอยู่แค่จมูก
แต่ผานคอลงไปด้วย
การรู้ตรงนั้นแล้วไปพะวงต่างหาก ที่ผิดนะครับ
แต่ถ้ารู้ตรงนั้นแล้วดูไปเฉยๆ
แล้วมันจะเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างไรต่อ เดี๋ยวก็รู้สึกชัดขึ้น จมูกถึงปอด
จากปอดออกมาสู่อากาศภายนอกว่างๆ
ก็แล้วแต่ว่า
แต่ละครั้งเราจะเห็นอะไรชัดได้แค่ไหน อย่าไปพยายามแก้ไข แต่พยายามที่จะปรับทัศนคติ
เกี่ยวกับเรื่องนี้ของตัวเองนะครับว่า เราดูความไม่เที่ยงไป ไม่ใช่ไปกังวลกับมัน
ขอรับรองว่าจะไม่เป็นพิษเป็นภัยอะไร
ถ้าหากว่าคุณไม่พะวงนะครับ แล้วก็แค่สังเกตความต่างไปเรื่อยๆ
อาจเกิดขึ้นสัปดาห์หนึ่งเต็มๆ เลย
มีลมหายใจผ่านคอ แต่ถ้าคุณไม่กังวล ไม่เกิดอะไรขึ้น ชีวิตก็เป็นไปตามปกติ
ลมหายใจที่ผ่านคอนั้นก็คลี่คลาย กลายเป็นความรู้สึกว่า .. ก็ต้องอย่างนั้นแหละ
แล้วก็อาจเห็นลมหายใจชัดขึ้น
ก็ได้ข้อสรุปที่เป็นปัญญาแบบพุทธชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ นะว่า
ลมหายใจแม้แต่ภาวะที่เรารู้สึกถึงลมหายใจ ก็ไม่เหมือนเดิม ต่างไปเรื่อยๆ
ได้เช่นกันนะครับ
__________________________
หลังจากพิจารณาลมหายใจมาซักพัก
ตอนนี้รู้สึกเหมือนมีลมผ่านเข้าออกอยู่ในลำคอเกือบตลอดเวลา
ไม่ทราบว่าทำผิดพลาดขั้นตอนไหนไป และพอจะมีวิธีแก้ไขอย่างไรได้บ้างคะ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน
ก้าวไกลไม่ลืมก้าวแรก
ช่วงถาม-ตอบ
วันที่ 29 สิงหาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=JeHQvdw3gxc
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น