ดังตฤณ : ไม่ใช่ต้องแก้ไขนะ นี่คือแค่รับรู้
ที่คุณรู้นั่นคือถูกต้องตามเหตุปัจจัยแล้ว พอมีเสียงกระทบ เราก็ต้องตั้งใจฟังใช่ไหม แล้วก็เกิดการปรุงแต่ง เป็นความเข้าใจ ส่วนลมหายใจจะเป็นแบคกราวด์ หรือหายไปบ้าง ก็ไม่เป็นไร ขอให้เรามีสมาธิอยู่กับสิ่งที่เราโฟกัสเฉพาะหน้าก่อนเป็นพอ
ต่อเมื่อกำลังสมาธิของเราแข็งแรงขึ้นแล้ว
เราถึงจะรู้สึกว่าลมหายใจเป็นแบคกราวด์ให้เอง โดยที่เราไม่ต้องตั้งใจ ไม่ต้องกำหนด
ไม่ต้องฝืน จะมาของมันเองเรื่อยๆ แล้วเราก็จะรู้สึกพอใจว่า จิตของเราอยู่ตรงกลาง
จะเหมือนอยู่สองโลก มีอยู่สองโลกข้างใน
โลกใบหนึ่งเอาไว้เชื่อมต่อกับโลกภายนอก รู้เรื่องหมดว่าใครพูดอะไร รู้เรื่องหมดว่า
ใครตั้งใจให้เราคิดอย่างไร แล้วเรามีปฏิกิริยาอย่างไร โต้ตอบอย่างไร จะเหมือนเดิม
โลกใบเดิมทุกประการ สื่อสารกับเขารู้เรื่อง แล้วรู้เรื่องมากขึ้นด้วย
เพราะรู้ใจเขามากขึ้น
กับอีกโลกใบหนึ่ง คือจิตจะว่างๆ อยู่ตรงกลาง
แล้วก็เหมือนกับมีลมหายใจเป็นแบคกราวด์หล่อเลี้ยง เดี๋ยวผ่านเข้าผ่านออกๆ
ช่วงเริ่มๆ พอออกจากสมาธิ คุณแค่ทำไว้ในใจว่า
ถ้าช่วงไหนเราไม่ต้องคิด เราไม่ต้องฟัง มีช่วง dead air บ้าง
หรือช่วงที่ใครเข้าไม่ได้พูด หรือคุณไม่จำเป็นต้องคิด เรารู้สึกถึงลมหายใจอย่างไร
แต่ถ้าไปเพ่ง อย่าไปจ้องอยู่กับลมหายใจแบบนั้น
แค่รู้สึกขึ้นมาเฉยๆ เหมือนเป็นแบคกราวด์แบบ
คุณอยู่ในห้องประชุม หรือห้องพักผ่อนผู้โดยสาร แล้วมีเพลงแบคกราวด์มานานๆ ที
คุณก็ได้ยินขึ้นมาเป็นระลอกๆ อย่างนั้น
เหมือนกัน เวลาที่หายใจ แล้วรู้สึกขึ้นมาเองว่ากำลังหายใจยาว
ก็รู้ไปว่า นี่กำลังหายใจอย่างนี้อยู่ รู้สึกอย่างนี้อยู่นะ
เสร็จแล้วจะต้องไปโฟกัส ไปใส่ใจฟังอะไร
ใส่ใจให้เต็มที่อยู่กับการฟัง อย่ามาแบ่งครึ่งๆ กลางๆ ระหว่างฟังกับดูลม
พอมีกำลังแล้ว มีความรู้สึกว่าเข้าใจแล้วว่า
ตั้งจิตไว้อย่างไร ถึงจะมีลมหายใจเป็นแบคกราวด์ขึ้นมาเองได้ ตรงนั้นจะเกิดขึ้นเอง
แต่ไม่ใช่ด้วยการมาจงใจตั้งแต่เริ่มต้นว่า
ฉันจะฟังไปด้วยแล้วก็รู้ลมหายใจ แบบนี้จะไม่ได้สักทาง ฟังเขาก็จะไม่ได้เต็มร้อย content จะเข้าสู่ใจคุณไม่ได้เต็มที่
ในขณะเดียวกันที่วอกแวก
จะพยายามไปดูลมหายใจก็ดูไม่ได้แบบที่เกิดความแจ่มชัด ไม่ได้เป็นสมาธิอะไรขึ้นมา
ต้องอาศัยการสังเกตแบบนี้นะ สรุปอีกทีนะครับ คือตั้งใจฟังเต็มที่ แล้วพอมีช่วงพักขึ้นมานิดๆ ก็ค่อยรู้ลมหายใจขึ้นมาทีหนึ่ง แล้วเดี๋ยวจะค่อยๆคุ้นไปเอง แล้วก็รู้เองว่า ตั้งจิตไว้อย่างไร ถึงเห็นลมหายใจเป็นแบคกราวด์
สามารถรู้สึกลมหายใจเข้าออกและเห็นความคิดเกิดดับเกือบตลอดเวลาในขณะนั่งสมาธิ
แต่ถ้าไม่นั่งสมาธิแล้ว เช่นพอมาฟังถามตอบ
จะรู้สึกลมหายใจได้น้อยลงกว่าในสมาธิมากเลยค่ะ
เห็นความคิดเกิดขึ้นและดับได้บ้างแค่บางครั้ง ควรต้องแก้ไขอะไรไหมคะ
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน ชนวนสมาธิ
ช่วง
คำถาม - คำตอบ
วันที่
4 กันยายน 2564
ถอดคำ
: เอ้
รับชมคลิป
: https://www.youtube.com/watch?v=ykJ1Mf1fCTo
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น