ดังตฤณ : แบบนี้อยู่ตรงกลาง เป็นแดนเส้นแบ่งระหว่าง โลกกับธรรมนะ คือเข้าใจตามสมมติว่า กายนี้ตั้งชื่อได้ แต่จริงๆ ไม่มีชื่อ ไม่ต้องมีชื่อก็ได้ ตอนที่เหลือแต่จิตรู้
ตรงนี้นี่ พอเราเห็นไปบ่อยๆ เราเห็นไปชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ
จิตจะเลิกยึด เลิกเชื่อว่า กายนี้ต้องมีชื่อ
เวลาเราสื่อสารกับคนอื่น เรายังรู้เรื่องอยู่
เรายังพูดตามเขาได้อยู่ เราชื่ออะไร เขาชื่ออะไร แต่ใจจริงๆ ของเราที่รู้เห็นแล้ว
จะเลิกยึดว่าชื่อนั้นเป็นชื่อของเราจริงๆ นะ
2:37:32 --?
__________________________
ตอนตามลมหายใจไม่ฟุ้ง ลมชัดบ้างหายบ้าง เห็นแสงสว่างเป็นหย่อมๆ
เคยรู้สึกอยู่ในแสงสว่างสีทองแล้วเลิกปฏิบัติไป พอมาเริ่มปฏิบัติใหม่
จะเห็นแสงสว่างเป็นจุดๆ ไม่เป็นอาการเราอยู่ในแสงสว่าง
แต่วันนี้เห็นแสงสว่างเป็นระยะ อาจารย์ถาม จะไม่รู้สึกถึงกาย มีแต่ว่างไม่มีกาย
แต่รู้ว่าเรากำหนดชื่อของกายได้ แต่อย่างอื่นไม่มีชื่อ
เรียกตามสมมุติให้เข้าใจร่วมกันเฉยๆ อย่างนี้เป็นการรู้ทางโลก
ไม่ใช่รู้ของจิตใช่ไหมคะ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน ก้าวไกลไม่ลืมก้าวแรก
ช่วงถาม-ตอบ
วันที่
29 สิงหาคม 2564
ถอดคำ
: เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=8PVaAY0hRAY
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น