ดังตฤณ : ไปซ้อมบ่อยๆ แล้วมันจะมีบางครั้งที่ลืมตาได้ บางครั้งอยากหลับตา
ตรงนั้นไม่สำคัญเท่าที่ว่าคุณเก็ทหรือเปล่า
ว่าจะมีมุมมองเข้ามาที่ภายในอย่างไรนะครับ จุดสำคัญที่สุดมันคือ ความเข้าใจ
ความเข้าใจนี่แหละที่เราเรียกกันว่าสัมมาทิฏฐินะครับ
สัมมาทิฏฐิก็แบ่งแยกย่อยเป็นหลากหลาย
อย่างสัมมาทิฏฐิทางโลกียะ ก็เช่นว่า ควรจะประพฤติตนอย่างไรให้เหมาะสมกับกาล
กับบุคคล กับสถานที่ ควรจะทำกรรมอย่างไรที่มันเป็นคุณ
ควรจะละกรรมอย่างไรที่มันเป็นโทษ อันนี้ก็เป็นสัมมาทิฏฐิฝ่ายโลกียะ
แต่สัมมาทิฏฐิฝ่ายโลกุตระขึ้นต้นขึ้นมาเนี่ยมองก่อน
มองตามจริงไม่ใช่แกล้งมองนะว่า มีส่วนใดบ้างในกายในใจนี้ ที่มันแสดงความเที่ยงอยู่
ความเป็นตัวตนอยู่ เริ่มนับจากลมหายใจไปเนี่ย มีไหมที่เป็นลมหายใจเดิม มีไหมที่เป็นลมหายใจที่เข้ามาแล้วไม่ออกไปสถิตเสถียรอยู่กับเราตลอดกาล
มันจะเริ่มเห็นไปทีละเปราะว่า
ไม่มี ไอ้นี่ก็ไม่ใช่ ไอ้นั่นก็ไม่เที่ยง ไอ้ตัวนั้นก็ไม่ใช่ของเดิมที่มันเคยเป็นเมื่อ ๕ วินาทีที่แล้ว ค่อยๆเห็นไปทีละเปราะอย่างที่พระพุทธเจ้าตรัสเรียกว่า
เห็นกายในกาย เห็นเวทนาในเวทนา เห็นทีละส่วนจากหลายๆส่วนนะครับ
ในที่สุดมันได้ข้อสรุปออกมาทุกส่วนว่า
ไม่มีส่วนไหนเลยที่เป็นตัวเป็นตนของเรา ซึ่งอันนี้แหละที่เราต้องการ อย่างฝึกเนี่ยเราก็ค่อยๆฝึก
เพื่อที่จะได้เห็นแบบนี้ มันไม่ใช่ว่าเราจะต้องลืมตาหรือหลับตา
อย่าไปกะเกณฑ์แบบนั้น เอาแค่ว่าแต่ละครั้งที่ฝึกตามคลิป เรามีความเข้าใจเพิ่มขึ้นไม๊ว่าจะเห็นเข้ามาข้างในตัวเองอย่างไรนะครับ
---------------------------------------------------------------------------------
ผู้ถอดคำ ครอบครัวกิติวิริยกุล
วันที่ไลฟ์ ๑๕
กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม เข้าใจค่ะ
แต่ไม่สามารถมองทิศทางของลมหายใจจากภาพบนจอ
ได้ตลอดเวลา เพราะจะหลับตา
พอฝืนเปิดตามาดูภาพจากหน้าจอ ทำให้ลืมลมหายใจไป
ชั่วขณะ
อย่างไรคือสิ่งที่ควร?
1. ลืมตา ดูภาพจากจอ
หายใจตามภาพ
2. หลับตา
แล้วตามลมหายใจของตัวเองไปในลักษณะเดียว
กับภาพที่เข้าใจแล้ว?
ระยะเวลาคลิป ๒.๔๕ นาที
รับชมทางยูทูบ https://www.youtube.com/watch?v=du16FXIdtDw&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=2
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น