ดังตฤณ :
ถ้าหมายถึงเจริญสติไปด้วยเนี่ยนะครับ
ถ้าใครชอบก็โอเคนะครับ คืออย่างอยู่ว่างๆเนี่ย
คุณต้องเข้าใจปรัชญาของการบริกรรมก่อน
พื้นฐานเลยเนี่ยปกติคลื่นความคิดในสมองของคนเราเนี่ยเป็นคลื่นความคิดแบบสุ่ม
เอาแน่เอานอนไม่ได้ จิตมันเลยแส่ส่าย
ทีนี้ถ้าหากว่ามีคำสั้นๆที่เราจะนึกได้แบบง่ายอย่างเช่น
พุทโธ สัมมาอะระหัง หรือว่า ยุบหนอ พองหนอ หรือศาสนาอื่นมีคำว่า โอม
หรืออะไรต่างๆก็ได้ทั้งนั้นนะครับ
เพราะว่าจุดมุ่งหมายของคำบริกรรมก็คือ
เปลี่ยนความคิดแบบสุ่มให้เป็นความคิดที่แน่นอน เปลี่ยนความคิดแบบวกวน ให้กลายเป็นเส้นตรงที่มีความชัดเจน
ทีนี้ถ้าบริกรรมก็ต้องสังเกตในหัวของตัวเองด้วย
ส่วนใหญ่บริกรรมกันไม่เป็น ถ้าบริกรรมที่จะทำให้เกิดสมาธิ
เสียงในหัวต้องสม่ำเสมออย่างเช่น พุทโธ พุทโธ พุทโธ
เอาง่ายๆเวลาที่คุณอ่านตัวหนังสือเนี่ยคุณมีเสียงกระซิบประมาณไหน พุทโธ พุทโธ พุทโธ
ก็ให้จำเสียงกระซิบนั้นไปท่องไปบริกรรม
ทีนี้เวลาเจริญสติจะดูลมหายใจก็ตาม
จะดูเวทนาก็ตาม จะดูจิตสังขารก็ตาม ความฟุ้งซ่านหรือว่าจะดูอิริยาบถ
อะไรก็แล้วแต่ที่มันเป็นความรู้สึกทางกายใจ ถ้าเราใช้คำบริกรรม
ตอนแรกๆเนี่ยมันก็ดี คือเปลี่ยนความคิดที่มันเป็นแบบสุ่ม แรนดอม (Random) เนี่ยนะ
ให้กลายเป็นความคิดที่เป็นระเบียบชัดเจนเป็นเส้นตรง
แต่สำคัญตรงที่พอคนส่วนใหญ่บริกรรมไปแล้วก็จะติดอยู่แค่ตรงนั้น
มีคำบริกรรมคำไหนก็จะยึดว่านี่แหละคือการปฏิบัติธรรมแล้ว
นี่แหละคือสิ่งที่พุทธศาสนาสอน
บางคนบอกเลยบอกว่า
พระพุทธเจ้าสอนพุทโธ คือจริงๆไม่ใช่นะครับ พุทโธเป็นอุบายที่ครูอาจารย์ร่วมสมัยของเรา
ท่านอาศัยทำให้ตัวเองเกิดสมาธิขึ้นมาได้ แล้วท่านก็สอนนะบอกว่า พอบริกรรมพุทโธ
พุทโธ พุทโธ ไปเนี่ยจิตเป็นสมาธิแล้ว จิตเกิดความสว่างเป็นดวงอาทิตย์แล้วเนี่ยนะครับ
คำบริกรรมจะหายไป แล้วก็ตรงนั้นไม่ต้องไปเอาคำบริกรรมกลับมาอีก ก็ให้พิจารณากายใจนี้ต่อเลย
แต่คนเนี่ยไม่จำแล้วก็ไม่เข้าใจ
หรือบางทีไม่ทราบด้วยซ้ำว่าท่านสอนอย่างนี้นะ ก็ไปบริกรรมต่อไปเรื่อยๆ
อันนี้บางทีมันก็กลายเป็นความติด
แล้วก็กลายเป็นความไม่เข้าใจในทิศทางของการเจริญสติ
ทีนี้ถ้าเรามาเอาแบบที่ปูพื้นกันเบสิคเลย
ตั้งแต่ที่หายใจยังไง หายใจยาวแล้วมันจะมีความสุข
พอมีความสุขแล้วสามารถเห็นลมหายใจเป็นสายได้ เห็นความฟุ้งซ่าน แล้วก็จิตสังขารประเภทอื่นๆ
คือพูดง่ายๆความคิดนึกนั่นแหละ
เวลาที่มันมาปรุงแต่งจิตอย่างไรเราจะสามารถเห็นได้โดยความเป็นนิมิตดุจตาเห็นรูปนะครับ
ทีนี้ถ้าเราติดอยู่กับแค่คำบริกรรมเนี่ย
เวลาที่ลมหายใจชัดขึ้นมา เราก็ไม่ได้ไม่ได้กลับมาพุทโธต่อ
หรือพอความคิดมันปราฏกเป็นสายเมฆหมอกขึ้นมา
แทนที่เราจะเห็นความคิดนะเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไปก็ไม่ได้ มาพุทโธต่อ อย่างนี้มันก็เลยกลายเป็นว่าเราติดอยู่กับคำบริกรรม
-----------------------------------------------------------------------------
ผู้ถอดคำ แพร์รีส แพร์รีส
วันที่ไลฟ์ ๒๙
กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม ในระหว่างเดินจงกรม
นับก้าวไปด้วยได้รึเปล่าคะ?
ระยะเวลาคลิป ๔.๔๐ นาที
รับชมทางยูทูบ https://www.youtube.com/watch?v=27UkcdOeM5s&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=20
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น