Q21ฝึกมานานแต่ไม่เคยเห็นนิมิตใดๆ

ดังตฤณ : ไม่ใช่ว่าเราจะต้องไปเห็นนิมิตสมาธิ ไปเห็นโน่นนี่นั่นอะไรต่างๆ

 

เอาแค่ว่า ถ้าคุณรู้สึกว่าตัวเองนั่งคอตั้งหลังตรงได้ หายใจเข้าออก แล้วรู้สึกว่าลมหายใจไม่เที่ยง เดี๋ยวก็ยาว เดี๋ยวก็สั้น แค่นี้ ได้มากกว่าคนที่ไปเห็นนิมิตอะไรพิสดารเสียอีก

 

เพราะคนที่เห็นนิมิตอะไรพิสดาร เห็นนรก สวรรค์ เห็นเรื่องนอกตัว พวกนี้จะยังหลงได้ มีราคะ มีโทสะ มีโมหะแบบผิดๆ ได้

 

แต่ถ้าเราเห็นความไม่เที่ยงของลมหายใจว่า เดี๋ยวก็เข้า เดี๋ยวก็ออก เดี๋ยวก็ยาว เดี๋ยวก็สั้น แล้วรู้สึกว่า ที่ลมหายใจนี้ ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ลมหายใจของเรา แค่นี้ พอเกิดปัญญาแบบพุทธขึ้นมา โลภะโทสะโมหะแบบผิดๆ ก็ไม่พร้อมจะเกิดแล้ว จิตถอยห่างออกมา จากอาการยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นตัวเรา จะต้องเอามาเป็นของเราให้ได้

 

แค่นี้ ถือว่าเหนือกว่าพวกที่เห็นนิมิตพิสดารแล้ว

 

สำคัญตรงที่ว่าคุณต้องศึกษาให้เข้าใจว่า พระพุทธเจ้าสอนอะไรกันแน่ ท่านสอนอานาปานสติ ไม่ใช่แค่ให้ดูลมหายใจอย่างเดียว แต่ให้ดูว่าแต่ละลมหายใจ ให้ความรู้สึกอย่างไร รู้สึกสบาย เพราะหายใจยาว หรือว่ารู้สึกเป็นทุกข์ เพราะอึดอัด หายใจสั้น

 

เปรียบเทียบไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเห็นว่า หายใจยาวก็ดี หายใจสั้นก็ดี เป็นต้นเหตุความสุข ความทุกข์ชั่วคราว ไม่ใช่ของๆ เรา แค่นี้ คุ้มชาติเกิดแล้ว อันนี้พูดจริงๆ เพราะถือว่าได้ปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า

 

ต่อให้ชาตินี้ไม่ได้อรหัตผล ไม่ได้พ้นทุกข์ ไม่ได้ถึงนิพพาน ชาติหน้าได้เจอคำสอนของพระพุทธเจ้าอีก เพราะถือว่าได้ทำกรรม อันใหญ่ เป็นบุญอันใหญ่หลวง คือได้ทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้า

___________________

พยายามฝึกมาหลายสิบปี ไม่เคยเห็นนิมิตอะไรเลยค่ะ มีแค่อาการง่วงนอนบ้าง คิดฟุ้งบ้าง หรือคิดอะไรไปตามช่วงเวลานั้นค่ะ?

รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน คลายเครียดใน ๓ นาที

วันที่ 24 กรกฎาคม 2564

ถอดคำ : เอ้

รับชมคลิป: https://www.youtube.com/watch?v=i1QcE6Ckzms