ถาม : ทำอย่างไรให้รู้สึกดีกับตนเอง ชอบจริงจังเกินเหตุ
จึงทำให้เครียดและกังวลบ่อยๆ บางครั้งรู้สึกโดดเดี่ยวค่ะ
อาจเพราะขาดความอบอุ่นตั้งแต่เด็ก ที่ผ่านมาก็ต้องช่วยเหลือตัวเองตลอด
ต้องเจริญสติให้รู้สึกผ่อนคลายใช่หรือเปล่าคะ?
ดังตฤณ:
วิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้รู้สึกดีกับตัวเองคือ
เห็นว่าตัวเองนี่มีความก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อยๆ ในทางใดทางหนึ่งนะ
หรือไม่ก็ตัวเองนี่มีประโยชน์กับชาวโลกในทางใดทางหนึ่ง
ถ้าไม่อย่างนั้นนะคนเราไม่มีทางรู้สึกดีกับตัวเอง ต่อให้ได้ไปได้เหรียญทอง
หรือว่าไปสอบได้ หรือว่าทำงานได้ หรือว่าได้เงินได้ทองอะไรมาแค่ไหนก็ตาม
มันจะเป็นความรู้สึกแค่วูบๆวาบๆ ไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีต่อตนเองอย่างแท้จริง
ลองนึกดู ถ้ามีใครบอกว่าคุณเป็นคนโชคดี
กับอีกคนหนึ่ง บอกว่าคุณเป็นคนมีค่า
ความรู้สึกแบบไหนที่จะทำให้เรารู้สึกดีได้กับตัวเองจริงๆ
ความโชคดีนี่มันให้มาไม่ใช่ด้วยความพยายาม มันไม่ใช่ด้วยการสร้างบุญสร้างกุศล
ไม่ใช่ด้วยการก่อกรรม แต่เป็นด้วยอะไรก็ไม่รู้ คนเรานี่มันระลึกชาติไม่ได้
มันก็ไม่รู้ว่าบุญมาจากไหน ลาภมาจากไหน ที่บุญหล่นทับนี่ ที่ส้มหล่นหรือว่าที่ถูกลอตเตอรี่อะไรต่างๆนี่
มันมาจากไหนก็ไม่รู้ ไม่ได้ใช้ความพยายามไม่ได้ใช้คุณค่าของตัวเอง
แต่ถ้าหากว่าจิตใจของเรา จิตวิญญาณของเราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ มันสามารถให้อภัยคนได้ มันสามารถสร้างค่าให้ตัวเองด้วยการทำประโยชน์ให้คนอื่นได้ วันหนึ่งเมื่อมีใครจะระลึกถึงเรา เมื่อเราจากไปแล้วนี่ เขาจะพูดว่า นี่คุณคนนี้นะช่วยให้ชีวิตฉันดีขึ้น คุณคนนี้นะช่วยให้ฉันพ้นจากความยากลำบาก คุณคนนี้นะให้อภัยฉัน ทำให้ฉันเกิดแรงบันดาลใจอยากจะให้อภัยคนอื่นบ้าง มองโลกในแง่ดีขึ้นได้ อย่างนี้ นี่คือมันเป็นความทรงจำดีๆที่ถูกทิ้งไว้ในโลก มันมีค่ามากกว่ากัน มันมีค่ามากกว่าความโชคดี
ทีนี้มองกลับกัน อย่างน้องบอกว่ามันเหมือนกับถูกทอดทิ้งมาตั้งแต่ไหนแต่ไร อันนี้ก็คือความโชคร้าย ความโชคร้ายมาจากไหนไม่รู้ เราจำไม่ได้ เราระลึกชาติไม่ได้ว่าเคยไปทำอะไรมา ถึงได้ถูกทอดทิ้ง แต่เราสามารถมองออกว่า ความโชคร้ายนี่มันไม่ได้แย่ไปกว่าการที่เรางอมืองอเท้า ที่จะหมกจมอยู่กับความเศร้า งอมืองอเท้าที่จะทำประโยชน์เฉพาะให้กับตัวเอง ไม่ทำประโยชน์ให้คนอื่นนะ ความโชคร้ายนั้นมันยังดีซะกว่าการที่เราหมกจมอยู่กับความเศร้าไปเปล่าๆ
แต่ถ้าหากว่าจิตใจของเรา จิตวิญญาณของเราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ มันสามารถให้อภัยคนได้ มันสามารถสร้างค่าให้ตัวเองด้วยการทำประโยชน์ให้คนอื่นได้ วันหนึ่งเมื่อมีใครจะระลึกถึงเรา เมื่อเราจากไปแล้วนี่ เขาจะพูดว่า นี่คุณคนนี้นะช่วยให้ชีวิตฉันดีขึ้น คุณคนนี้นะช่วยให้ฉันพ้นจากความยากลำบาก คุณคนนี้นะให้อภัยฉัน ทำให้ฉันเกิดแรงบันดาลใจอยากจะให้อภัยคนอื่นบ้าง มองโลกในแง่ดีขึ้นได้ อย่างนี้ นี่คือมันเป็นความทรงจำดีๆที่ถูกทิ้งไว้ในโลก มันมีค่ามากกว่ากัน มันมีค่ามากกว่าความโชคดี
ทีนี้มองกลับกัน อย่างน้องบอกว่ามันเหมือนกับถูกทอดทิ้งมาตั้งแต่ไหนแต่ไร อันนี้ก็คือความโชคร้าย ความโชคร้ายมาจากไหนไม่รู้ เราจำไม่ได้ เราระลึกชาติไม่ได้ว่าเคยไปทำอะไรมา ถึงได้ถูกทอดทิ้ง แต่เราสามารถมองออกว่า ความโชคร้ายนี่มันไม่ได้แย่ไปกว่าการที่เรางอมืองอเท้า ที่จะหมกจมอยู่กับความเศร้า งอมืองอเท้าที่จะทำประโยชน์เฉพาะให้กับตัวเอง ไม่ทำประโยชน์ให้คนอื่นนะ ความโชคร้ายนั้นมันยังดีซะกว่าการที่เราหมกจมอยู่กับความเศร้าไปเปล่าๆ
ถ้าหากว่าเราแค่จะเจริญสติเพื่อให้ความหมกจมนั้นมันถอนออก
นี่แค่นี้เรามีค่าขึ้นแล้ว มันจะรู้สึกดีกับตัวเองแล้ว
ว่าเกิดมานี่โชคร้ายแต่ชีวิตนี้ทำให้ตัวเองรู้สึกดีได้ มันเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่
มันเป็นอะไรที่ดีกว่าคนที่เขามีความสุขอยู่แล้วแล้วเขาก็มาสร้างความสุขต่อยอดให้กับตัวเอง
เพราะคนที่มีความสุขแล้วมามีความสุขเพิ่มนี่ มันดูเหมือนง่าย แต่คนที่เกิดมาไม่มีความสุขแล้วสามารถทำให้ตัวเองมีความสุขได้
ทำให้คนอื่นมีความสุขได้ เคยถูกทอดทิ้งแต่เราไม่ทอดทิ้งใคร
เคยต้องให้กำลังใจตัวเอง ไม่มี ไม่ได้รับกำลังใจจากคนอื่น
แต่มีความสามารถที่จะให้กำลังใจคนอื่น สามารถที่จะให้กำลังใจตัวเองได้
คนแบบนี้ไม่ใช่หาง่ายๆ
และมันเกิดขึ้นได้เพียงเราตั้งใจที่จะเป็นไปแบบนั้นนะ!
** IG *
** IG *
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น