ช่วยแนะนำการอโหสิกรรมอย่างแท้จริง
ได้อย่างบริสุทธิ์ใจ เพราะในบางครั้งในใจจะมีการชะงัก
ที่จะละความอภัยไม่คิดติดใจลงได้จริงๆ
ดังตฤณ : คือพูดง่ายๆ
อยากจะอภัยให้ได้แบบบริสุทธิ์ใจนะครับ
วิธีลัดๆ
ไม่มีนะ จำไว้ว่า ความแค้นสร้างขึ้นด้วยเวลาที่ยาวนาน การอภัย
ก็ต้องละวางด้วยการใช้เวลาที่ยาวพอๆ กัน หรือมากกว่านั้น
อย่าใจร้อน อย่าคิดว่า อภัยทีเดียว แล้วถ้าทำไม่ได้แปลว่าไม่เก่ง ไม่ใช่นะ การอภัย ต้องทำซ้ำๆ ต้องใส่ความตั้งใจเข้าไปแบบเดิมๆ นั่นแหละ เหมือนกับเราทำกรรมฐาน ดูลมหายใจก็ดูลมหายใจอันเดิมนั่นแหละ เดี๋ยวก็เข้าเดี๋ยวก็ออก เดี๋ยวบางทีก็ยาว เดี๋ยวบางทีก็สั้น รู้ซ้ำๆ ไป แต่ที่ไม่ซ้ำก็คือคุณภาพของจิต จะค่อยๆ นิ่ง จะค่อยๆ เห็นลมหายใจชัดขึ้นๆ แล้วยิ่งตั้งได้นานขึ้นเท่าไหร่ยิ่งเห็นคมชัดขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งเกิดปัญญา รู้ว่า ลมหายใจไม่เที่ยงจริงๆ
อย่าใจร้อน อย่าคิดว่า อภัยทีเดียว แล้วถ้าทำไม่ได้แปลว่าไม่เก่ง ไม่ใช่นะ การอภัย ต้องทำซ้ำๆ ต้องใส่ความตั้งใจเข้าไปแบบเดิมๆ นั่นแหละ เหมือนกับเราทำกรรมฐาน ดูลมหายใจก็ดูลมหายใจอันเดิมนั่นแหละ เดี๋ยวก็เข้าเดี๋ยวก็ออก เดี๋ยวบางทีก็ยาว เดี๋ยวบางทีก็สั้น รู้ซ้ำๆ ไป แต่ที่ไม่ซ้ำก็คือคุณภาพของจิต จะค่อยๆ นิ่ง จะค่อยๆ เห็นลมหายใจชัดขึ้นๆ แล้วยิ่งตั้งได้นานขึ้นเท่าไหร่ยิ่งเห็นคมชัดขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งเกิดปัญญา รู้ว่า ลมหายใจไม่เที่ยงจริงๆ
เช่นกัน
การอภัยนี่ ถ้าหากเราพิจารณาว่า ความแค้นก็เป็นการปรุงแต่งจิตชนิดหนึ่ง
การอภัยก็เป็นการปรุงแต่งจิตอีกชนิดหนึ่งนะ สวนกันมาสวนกันไป
ผลัดกันเข้าผลัดกันออก เหมือนกับจิตของเราเป็นสนามรบ ให้ตัวแค้น กับตัวอภัย
ได้มาชิงชัยกัน หลายๆ เกม
คือไม่ใช่เล่นเกมเดียวแล้วจบ ไม่ใช่ว่าเราจะเก่งกาจมาจากไหน เป็นแชมเปี้ยนมาจากไหน ชกปุ้งเดียวเอาลงเลย ไม่ใช่นะ การอภัย ที่จะทำให้เกิดความบริสุทธิ์ขึ้นมาของจิต ต้องอภัยบ่อยๆ ทุกครั้งที่รู้ตัวว่า ความแค้นกลับมา เราต้องเอาอภัยเข้ามาสู้ แล้วไม่ต้องไปเป็นทุกข์ว่า มันอภัยไม่หมดเสียที ไม่หมดจดเสียที ยังมีความแค้นอยู่ รู้ตัวอยู่ว่า ยังพยาบาท ยังคิดไม่ดี ยังโน่น นี่ นั่น ไม่ต้องไปตกใจ ไม่ต้องไปว่าตัวเอง ไม่ต้องไปด่าตัวเองว่าไม่เก่ง ขอให้คิดว่าเป็นเรื่องธรรมชาติของจิต เป็นเรื่องธรรมชาติของอนัตตา ที่เขาต้องการการชะล้างหลายๆ ครั้ง
ซักผ้าเรายังต้องบิด ยังต้องขยี้หลายๆ ครั้ง จะต้องล้างหลายๆ น้ำ ใจก็ยิ่งกว่านั้น จะให้สะอาด จะให้บริสุทธิ์ จะให้ตัดจากพยาบาทได้เด็ดขาด ก็ต้องมีการซักฟอกกันหลายหนเหมือนกันนะครับ!
คือไม่ใช่เล่นเกมเดียวแล้วจบ ไม่ใช่ว่าเราจะเก่งกาจมาจากไหน เป็นแชมเปี้ยนมาจากไหน ชกปุ้งเดียวเอาลงเลย ไม่ใช่นะ การอภัย ที่จะทำให้เกิดความบริสุทธิ์ขึ้นมาของจิต ต้องอภัยบ่อยๆ ทุกครั้งที่รู้ตัวว่า ความแค้นกลับมา เราต้องเอาอภัยเข้ามาสู้ แล้วไม่ต้องไปเป็นทุกข์ว่า มันอภัยไม่หมดเสียที ไม่หมดจดเสียที ยังมีความแค้นอยู่ รู้ตัวอยู่ว่า ยังพยาบาท ยังคิดไม่ดี ยังโน่น นี่ นั่น ไม่ต้องไปตกใจ ไม่ต้องไปว่าตัวเอง ไม่ต้องไปด่าตัวเองว่าไม่เก่ง ขอให้คิดว่าเป็นเรื่องธรรมชาติของจิต เป็นเรื่องธรรมชาติของอนัตตา ที่เขาต้องการการชะล้างหลายๆ ครั้ง
ซักผ้าเรายังต้องบิด ยังต้องขยี้หลายๆ ครั้ง จะต้องล้างหลายๆ น้ำ ใจก็ยิ่งกว่านั้น จะให้สะอาด จะให้บริสุทธิ์ จะให้ตัดจากพยาบาทได้เด็ดขาด ก็ต้องมีการซักฟอกกันหลายหนเหมือนกันนะครับ!
_______________
ปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน เจริญวิปัสสนาอุทิศให้สัตว์เลี้ยงได้ไหม?
..
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
▶▶ คำถามช่วง – ถามตอบ ◀◀
19
มกราคม พ.ศ. 2562
** IG **
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น