ดังตฤณวิสัชนา ๒๕๕๖ ครั้งที่ ๔
การเจริญสติในชีวิตประจำวันแบบฆราวาส
๕ กันยายน ๒๕๕๖ ที่ณัฐชญาคลินิก
ดังตฤณ:
๕ กันยายน ๒๕๕๖ ที่ณัฐชญาคลินิก
ดังตฤณ:
จริงๆแล้วคนมักจะนึกว่าปฏิบัติไป ถ้าถูกต้องเนี่ย ทุกอย่างจะดีหมด
ทุกอย่างต้องไม่มีความรู้สึกขาดๆเกินๆ เลย แต่แท้ที่จริงมันขึ้นอยู่กับวิธีใช้ชีวิตของเราเป็นมาอย่างไร
วิธีทำงานของเราเป็นมาอย่างไร วิธีคิดเกี่ยวกับคนของเราเป็นมาอย่างไร
เหล่านี้มันนับหมด มันเอามารวมหมดนะ เพราะว่าสิ่งที่เราสะสมมาเนี่ย
มันมากกว่าการปฏิบัติหลายเท่าตัวนัก
ภาวะความเคยชินทางธรรมชาติ
ที่เราจะทำงานหรือว่าที่เราจะดีล (deal) กับผู้คน ตัวเนี้ยที่จะมาปรากฏบ่อย
และถ้าเราสังเกตอยู่ว่ามันปรากฏโดยความเป็นอย่างนี้ ไม่ไปเดือดเนื้อร้อนใจกับมัน
เราก็จะค่อยๆเห็นไปทีละภาวะๆ ว่าภาวะตอนนี้กำลังปรากฏอยู่
และมันต่างกับอีกภาวะอย่างไร
วิธีง่ายๆที่จะแบ่งว่า ภาวะไหนเป็นภาวะไหน ก็ดูเอา
เหมือนถามตัวเองว่าในลมหายใจนี้กำลังเกิดความรู้สึกอึดอัดหรือว่าสบาย
อีกลมหายใจนึงอึดอัดขึ้นหรือว่าสบายลง สบายผ่อนคลายลงกว่าเมื่อครู่
ฝึกถามตัวเองไปอย่างนี้ มันก็จะได้หายสงสัยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วเราจะต้องทำอย่างไรต่อไป
ถ้าไปพยายามที่จะทำอย่างไรต่อไปอยู่เรื่อย
ๆ มันจะเหมือนกับเราหาอุบายเพิ่ม ว่าต้องแก้อย่างนั้นต้องแก้อย่างนี้ ตรงนี้ติด
ติดขัดรู้สึกอึดอัดขึ้นมาควรจะต้องทำอย่างไร
มันกลายเป็นพยายามที่จะทำอะไรอย่างหนึ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริงอยู่ตลอดเวลา
แต่ถ้าหากว่าเราคอยเปรียบเทียบภาวะนี้ลมหายใจนี้กำลังเป็นแบบนี้ อีกลมหายใจนึงกลายเป็นอีกแบบหนึ่ง อย่างนี้ไม่ได้พยายามอะไรเลย
มันแค่ปล่อยให้ทุกอย่างปรากฏตามจริง แล้วเราสังเกตเอาในแต่ละลมหายใจเข้าออกเท่านั้นเอง
เวลาที่พระพุทธเจ้าสอนอานาปานสติ
พระพุทธเจ้าสอนอย่างนี้แหละ หายใจเข้าหายใจออก รู้สึกอย่างไรอยู่
กำลังมีอาการปรุงแต่งอย่างไรอยู่ รู้ตามจริง นี่แหละอันนี้คือ “อานาปานสติ” แล้วมันจะค่อย ๆ เห็นความไม่เที่ยงของแต่ละภาวะไปเองอย่างเป็นธรรมชาติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น