ดังตฤณ : ตอนวาดมือ โดยธรรมชาติ จะพักลมไปแป๊บหนึ่ง แต่พอยกมือขึ้น ตรงนี้ที่จะดึงลมเข้า จะเหมือนกระบังลมกลับมาทำงาน แล้วดึงลมเข้า
แล้วพอไปถึงที่บรรจบมือ ก็หยุดลม อย่าเรียกว่าเป็นการกลั้นลมเลย
ถ้าเป็นการกลั้นลม เดี๋ยวตอนทำ จะไปเหนี่ยวนำให้จิตคุณไปอัดไว้
แต่จริงๆ แค่ค้างไว้ ให้ลมค้างไว้ในปอด
ขังลมไว้ในปอดแป๊บหนึ่งตามธรรมชาติ เวลาที่มือยกไว้ ลมจะไม่ไปไหน ใช่ไหม ..
นึกออกไหม
ตอนวาดมือ ปอดจะยังทำงานได้ ขยายได้ แต่พอไปกดมือไว้เหนือศีรษะ
ปอดจะไม่ทำงานแล้ว ที่จะดึงลมเข้า แต่สามารถที่จะปล่อยลมออกได้
แต่แทนที่เราจะปล่อยลมออกทั้งท่าทางค้างอยู่ เราให้ฝ่ามือไกด์โดยการลดมือลงมาวางไว้ที่หน้าตักนะครับ
แล้วให้ลมออกมาตามธรรมชาติ
พอมือวางลงหน้าตักปุ๊บ ก็ให้ลมหมดพอดี
แบบนี้ก็จะกลายเป็นตัวช่วยให้สติ
สามารถที่จะเชื่อมโยงระหว่างการเคลื่อนไหวของฝ่ามือกับลมหายใจได้
ซึ่งนั่นจะทำให้ในที่สุดแล้ว คุณรู้ลมหายใจได้อย่างต่อเนื่องนะครับ
__________________________
ท่าที่ ๒ ตอนหายใจเข้า ให้ยกมือขึ้นตามลมหายใจถึงหน้าอก คำถามคือ
ต่อจากนั้นให้ ”กลั้นลมหายใจ” ก่อน แล้วจึงวาดมือออกด้านข้าง
ยกมือขึ้นจรดหน้าผากแล้วค้างไว้ หรือ ตอนวาดมือออกด้านข้าง “ให้หายใจไปด้วย”
พอมือถึงหน้าผาก หยุดลมหายใจสักพักแล้วหายใจออกคะ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน ก้าวไกลไม่ลืมก้าวแรก
ช่วงถาม-ตอบ
วันที่
29 สิงหาคม 2564
ถอดคำ
: เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=-908JkkGNBY
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น