ทุกคนเริ่มต้นชีวิตแบบเด็ก ที่ไม่รู้ว่าจะคิดอะไรดี
และพวกเราก็ไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าอย่างไหนเรียกว่าคิดดี อย่างไหนเรียกว่าคิดชั่ว
ต้นชีวิตของผมเป็นเด็กคิดมาก ฟุ้งซ่านแบบไม่รู้ตัวว่าคิดอะไรอยู่ รู้แต่พอใจจะ
ฟุ้งซ่านแบบไม่รู้ตัวทั้งวันทั้งคืน แต่มีบางความคิดที่หยุดผมได้
ความคิดประเภทนี้ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ ทว่าเมื่อเกิดขึ้นแต่ละครั้ง
ก็ทรงอิทธิพลกระแทกใจให้สะเทือนแรง ราวกับเกิดแผ่นดินไหว
ขึ้นในโลกภายในอย่างเช่นก่อนอายุ
๑๐ ขวบ ผมกำลังนอนฟุ้งซ่านเพลินๆบนเตียงในคืนมืด จู่ๆก็รู้สึกถึงท่าทอดนอนของกาย
แล้วนึกขึ้นมาเฉยๆว่าศพที่วางอยู่ในโลงก็นอนท่านี้คิดเช่นนั้นก็หนาวเยือกไปถึงสันหลัง
ตะครั่นตะครอด้วยความกลัวตายขึ้นมาแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้
ยิ่งกลัวก็ยิ่งเพ่งความรู้สึกเข้ามาในกายนี้
พร้อมกับถามตัวเองว่านี่วันหนึ่งเราจะต้องตายหรือกายขยับได้ดังใจนึกอยู่แท้ๆ
วันหนึ่งจะแน่นิ่ง
วันหนึ่งจะไม่เป็นที่อาศัยของเราวันหนึ่งจะถูกคนอื่นเผาจนไม่เหลือชิ้นดี...ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ
ผมนอนกระสับกระส่ายด้วยใจกระวนกระวาย
เฝ้าย้ำถามตัวเองแล้วๆเล่าๆว่า วันหนึ่งความรู้สึกนึกคิดของเราจะสาบสูญไปจริงๆหรือ
ไม่มีทางที่จะคงความเป็นตัวเราเช่นนี้ไว้ตลอดไปเลยหรือ หลังจากคิดเองกลัวเอง
วันต่อๆมาผมลองถามเพื่อนๆที่โรงเรียนดู
เพื่อได้ข้อสรุปว่าพวกเขาไม่เคยถามตัวเองแบบที่ผมถาม
โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มีเลยที่อยู่ดีๆก็กลัวตายขึ้นมาอย่างรุนแรง
วัยเด็กเป็นช่วงต้นชีวิต ยังไม่น่าจะมีสิ่งใดกระตุ้นให้คิดถึงความตาย แต่ทำไมผมคิด
เสียดายตอนนั้นไม่มีใครบอกผมว่าที่เกิดขึ้น คือมรดกกรรมฐานจากอดีตชาติ เรียกว่า ‘มรณสัญญา’ หรือ
การหมายรู้กายโดยความเป็นศพ ถ้ามีใครมาบอกให้หมั่นระลึกเช่นนั้นไปเรื่อยๆ
จนกว่าจิตจะคลายความยึดมั่นถือมั่นว่ามีตัวเราอยู่ในกายนี้
ผมคงได้บรรลุมรรคผลตั้งแต่ก่อนสิบขวบไปแล้ว
เพราะเป็นการเอามรดกมาใช้ต่อยอดได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย
ในช่วงที่ชีวิตและจิตใจยังไม่ซับซ้อนนักด้วยความไม่รู้ ทางเดียวทเด็ก
ไร้เดียงสาธรรมะจะทำได้ก็คือ ‘ลืมมันไปเสีย ’
เพราะขืนคิดแบบที่คนอื่นไม่ได้คิด
ขืนกลัวแบบที่คนอื่นไม่ได้กลัว ก็อาจโดนหาว่านอกคอกเอา
สมัยนั้น
ผมกลัว การเป็นคนนอกคอกมาก รู้สึกว่าการแตกแถวจากคนปกติจะทำให้เราโดดเดี่ยว
และต้องเสี่ยงภัยตามลำพัง ผมยังคิดอะไรแปลกๆอีกหลายอย่าง ในแบบที่ถามเพื่อนคนไหนก็ไม่เห็นมีใครเขาคิดเหมือนเราเลยสักราย
เช่น จู่ๆผมมักฉุกคิดขึ้นมา
คล้ายเอะใจว่านี่เรากำลังถูกหลอกให้นึกว่าเป็นใครคนหนึ่งทั้งที่ไม่ได้เป็นคนๆนั้นหรือเปล่า? ทั้งโลกเห็นอย่างที่เราเห็นหรือเราฝันไปเองคนเดียว? ในที่สุดผมก็กลุ้มใจ
เมื่อจำต้องยอมรับว่าผมแตกต่างจากคนรอบตัว เมื่อเราคิดต่างจากคนอื่น
เราจะไม่มีทางเหมือนคนอื่น แล้วก็อาจถึงขั้นเข้ากับคนอื่นไม่ได้และความกลุ้มใจนั่น
เองครับคือ จุด เริ่ม ต้นของการอยากรู้จักตัว
เองให้ดีก่วาที่เห็นเผินๆว่าอยู่ๆก็มีตัวตนอะไรขึ้นมาตัวตนหนึ่ง อยู่ๆก็คิด
อยู่ๆก็อยากทำโน่นทำนี่ อยู่ๆก็เกิด... อยู่ๆก็ตาย...
ความทุรนทุรายอยากรู้เรื่องของตัวเองของผมนั้นคงมากมายประมาณเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์อยากค้นพบสิ่งลึกลับในจักรวาล
หรือประมาณเดียวกับที่นักขุดสมบัติอยากค้นพบขุมทรัพย์ฟาโรห์
แต่มันน่าทรมานใจก็ตรงที่ผมไม่มีทางรู้เลยว่า ทั้งชีวิตนี้จะมีสิทธิ์ค้นพบความลับของตัวเองได้ไหมไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
‘ความลับ’ ที่ว่านั้นมีตัวตนอยู่จริงหรือเปล่า
และถ้ามีจริง ผมควรจะเริ่มออกค้นหามันอย่างไร
บทประพันธ์โดย : ดังตฤณ (นิตยสารธรรมะใกล้ตัว ปี ๒๕๕๒)
• ตอนที่ ๑ เรื่องส่วนตัวของดังตฤณ
ฟัง https://youtu.be/RpQxFOlF4hU
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_45.html
• ตอนที่ ๒ ใส่บาตรครั้งแรก
ฟัง https://youtu.be/WOolpKCyecs
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_26.html
• ตอนที่ ๓ ไม่มีใครคิดอย่างนี้บ้างหรือ
ฟัง https://youtu.be/PMlxjkuC4Oc
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_8.html
• ตอนที่ ๔ รู้สึกผิดที่เกิดมา
ฟัง https://youtu.be/2fZfnhT1Vx8
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_79.html
• ตอนที่ ๕ ระหว่างเรื่องจริงกับนิยาย
ฟัง https://youtu.be/J2pqdmEEvKI
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_77.html
• ตอนที่ ๖ ระลึกชาติ
ฟัง https://youtu.be/QFQSu4kcrfA
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_27.html
• ตอนที่ ๗ ระลึกชาติ (ต่อ)
ฟัง https://youtu.be/csm0Fh5gPyw
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_68.html
• ตอนที่ ๘ อนาคตอันมืดมน
ฟัง https://youtu.be/DoGJZqRxk9A
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_93.html
• ตอนที่ ๙ วิถีแห่งเต๋า
ฟัง https://youtu.be/PJ39XAUM3xw
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_46.html
• ตอนที่ ๑๐ วิถีแห่งคนโง่
ฟัง https://youtu.be/YkKOtBKvgvI
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_14.html
• ตอนที่ ๑๑ พบทาง
ฟัง https://youtu.be/9LCu0Tq6Trk
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_63.html
• ตอนที่ ๑๒ เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า
ฟัง https://youtu.be/GzXSQLO0KtE
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_73.html
บทประพันธ์โดย : ดังตฤณ (นิตยสารธรรมะใกล้ตัว ปี ๒๕๕๒)
รวมลิงก์บทความก่อนเกิดเป็นดังตฤณ
แชแนล "ก่อนเกิดเป็นดังตฤณ"
• ตอนที่ ๑ เรื่องส่วนตัวของดังตฤณ
ฟัง https://youtu.be/RpQxFOlF4hU
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_45.html
• ตอนที่ ๒ ใส่บาตรครั้งแรก
ฟัง https://youtu.be/WOolpKCyecs
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_26.html
• ตอนที่ ๓ ไม่มีใครคิดอย่างนี้บ้างหรือ
ฟัง https://youtu.be/PMlxjkuC4Oc
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_8.html
• ตอนที่ ๔ รู้สึกผิดที่เกิดมา
ฟัง https://youtu.be/2fZfnhT1Vx8
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_79.html
• ตอนที่ ๕ ระหว่างเรื่องจริงกับนิยาย
ฟัง https://youtu.be/J2pqdmEEvKI
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_77.html
• ตอนที่ ๖ ระลึกชาติ
ฟัง https://youtu.be/QFQSu4kcrfA
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_27.html
• ตอนที่ ๗ ระลึกชาติ (ต่อ)
ฟัง https://youtu.be/csm0Fh5gPyw
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_68.html
• ตอนที่ ๘ อนาคตอันมืดมน
ฟัง https://youtu.be/DoGJZqRxk9A
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_93.html
• ตอนที่ ๙ วิถีแห่งเต๋า
ฟัง https://youtu.be/PJ39XAUM3xw
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_46.html
• ตอนที่ ๑๐ วิถีแห่งคนโง่
ฟัง https://youtu.be/YkKOtBKvgvI
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_14.html
• ตอนที่ ๑๑ พบทาง
ฟัง https://youtu.be/9LCu0Tq6Trk
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_63.html
• ตอนที่ ๑๒ เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า
ฟัง https://youtu.be/GzXSQLO0KtE
อ่าน http://dungtrinanswer.blogspot.com/2016/04/blog-post_73.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น