ดังตฤณ :
อันแรกก่อน
บอกว่าโรคภัยที่ส่งผลกระทบกับผู้คนจำนวนมาก มาจากกรรมอันไหน จริงๆแล้วต้องมองว่า
มีภัยทางธรรมชาติเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา แล้วจำนวนคนตาย ถ้าเรามองเห็นภาพของโลกทั้งใบ
เราจะเห็นว่าโลกเป็นอย่างนี้มาทุกวันนะครับ เพียงแต่ว่ามันจะเป็นข่าว หรือไม่เป็นข่าวเท่านั้นเอง
คุณรู้ไหมทั่วโลกเลยนะครับ
๑ วัน แค่วันเดียวคนตายกันทั่วโลกเป็นปริมาณเท่าไหร่รู้ไหม คุณอาจจะทายหลักหมื่น
หรือว่าอาจจะทายหลักพัน แต่จริงๆตายกันหนึ่งแสนห้า ถึง หนึ่งแสนเจ็ดต่อวันนะครับ
อันนี้เป็นตัวเลขนี้มาประมาณ ๑๐ ๒๐ ปีแล้ว
คำนวณจากที่คนตายกันทั้งปีประมาณร้อยกว่าล้านคนนะครับ
ถ้าเรามอง
ความตายมันอยู่ใกล้กับเราชีวิตของเราทุกวันเลยนะครับ ไม่ใช่แค่มีโรคภัยไข้เจ็บ
ทีนี้ความตายเนี่ยแต่ละคนไม่เหมือนกัน
ถ้าตายด้วยอุปฆาตกกรรม
มีบาปเก่ามาเบียดเบียนให้บุญต้องตกไป แล้วก็ต้องไปอยู่ในภพอื่นที่ต่ำกว่า
อย่างนี้ก็เรียกว่า เป็นบาปเก่าให้ผลเฉพาะคน
คือไม่จำเป็นนะว่า
จะต้องตายด้วยโรคนั้นโรคนี้ หรือว่าจะมาเรียกให้น่ากลัวว่าเป็นการตายโหง
หรืออะไรต่างๆนะครับ ลักษณะของการตายไม่ดี มันไม่ใช่ที่ร่างกาย
คนที่ตายที่โรงพยาบาลบอกว่าตายสงบ จริงๆนั่นก็ไม่ใช่ตายดีนะครับ
ตายดี
ตายร้าย ทางพุทธวัดกันอย่างเดียวเลยนะครับว่า จิตไปไหน อย่างพระโมคคัลลาถูกโจรทุบ
เพราะเหตุที่ท่านเคยไปทุบตีพ่อแม่ไว้ ตั้งใจฆ่าพ่อแม่ แต่เสร็จแล้วทั้งๆที่ฆ่าไม่สำเร็จนะ
แต่ผลเนี่ยมียืดเยื้อมาหลายภพหลายชาติ
ท่านถูกทุบตีจนหน้าแหลกละเอียดมาหลายครั้งหลายหน แล้วจนกระทั่งชาติสุดท้าย
ทีนี้คือท่านร่างกายแหลกเหลวจริง แต่ว่าจิตท่านไม่ได้ไปไหนเลย
ไม่ได้ไปไหนต่อนะครับ พอมีจริมกจิตหรือว่าจิตสุดท้าย ก็ไม่เกิดจิตดวงใหม่
ไม่ไปปฏิสนธิที่ภพภูมิไหน แต่ไหลเข้าไปรวมกับมหาสมุทรคือนิพพาน
ที่พระอรหันต์ทุกๆองค์จะได้อาศัยเป็นที่สุดท้าย
ดังนั้นคือพอทำความเข้าใจกันอย่างนี้ เราจะไม่มองนะว่า โรคระบาดมันเกิดจากกรรมหมู่บาปหมู่ของคนที่เคยไปทำอะไรไว้ร่วมกัน
ไม่ใช่นะครับไม่ใช่เลย
มันมาเป็นลูกคลื่น
โรคระบาดเนี่ยนะครับมีมาทุกยุคทุกสมัย
ตั้งแต่จารึกประวัติศาสตร์ของมนุษย์มาเนี่ยนะครับ สมัยอียิปต์สมัยอะไรก็เคยมีโรคระบาดมาก่อน
แล้วก็โรคระบาดไม่ได้ฆ่าทุกคน ฆ่าเฉพาะคนที่ถึงคราวตาย หรือถึงฆาตนะครับ
อันนี้เป็นประเด็นๆแรก
ส่วนเรื่องที่ว่า
สังคมประโคมข่าวลบ ทำให้จิตใจผู้คนหดหู่ (ตอบคำถามที่สอง)
คือถ้าเราคลุกคลีกับวงการทำข่าว หรือนักข่าวก็ต้องเห็นใจเขานะ
คือถ้าเขาเสนอข่าวแบบ วันนี้มูลนิธิบูรณพุทธไปเจาะน้ำบาดาล หรือว่าไปสร้างวัดอะไรที่ไหน
มันไม่มีใครเขาอ่านนะครับ (ยิ้ม) อันนี้เป็นธรรมดาของโลก คือคนที่มีอาชีพนักข่าวเนี่ย
ก็เสี่ยงกับการที่จะสร้างจิตเศร้าหมองนะครับ จิตเศร้าหมองก่อนด้วยตัวเอง
แล้วก็ทำให้คนอื่นเขาจิตเศร้าหมองตาม เพราะว่าคนในโลกส่วนใหญ่ ๙๙.๙๙ เปอร์เซ็นต์
ต้องการเสพข่าวลบ ต้องการเสพข่าวร้าย
หรือเห็นว่าเป็นข่าวต่อเมื่อมันเป็นเรื่องไม่ดี ถ้าเป็นเรื่องดีเนี่ยไม่เอา
นี่เป็นธรรมชาติของจิตมนุษย์นะครับ
ทีนี้จะวางใจไว้ยังไง
หรือจะทำยังไงให้เกิดการเสนอข่าวด้านดีนะครับ มันก็มีกลไกธรรมชาติอยู่แล้ว
อย่างเช่น อะไรที่ทำร้ายจิตใจของคนในสังคมมากเกินไปเนี่ย
ก็จะมีการออกมาตรการหรือว่ามีการตักเตือนจากฝ่ายปกครอง
ซึ่งอันนี้ฝ่ายธรรมะเนี่ยพูดง่ายๆว่าตั้งรับ แล้วก็ถ้าหากว่าจะเหมือนกับคุยๆกัน ช่วยๆกันว่า
เอออย่าไปมีความยินดีที่จะไปร่วมก่นด่า หรือว่าไปร่วมแช่งโลกให้มันถึงวันดับสูญเนี่ยมากขึ้นอะไรอย่างนี้
ก็บอกคน บอกได้แค่คนใกล้ตัว
ส่วนถ้าใครมีความสามารถจะเป็นตัวตั้งตัวตี
ทำให้โซเชียลมีเดียเปลี่ยนทิศทางได้ อันนั้นกราบอนุโมทนานะครับ
อันนี้ก็เป็นเรื่องที่น้ำเชี่ยวนะครับ คงจะยากที่เราจะไปต้านด้วยวิธีดีๆน่ะนะ
------------------------------------------------
ผู้ถอดคำ แพร์รีส แพร์รีส
วันที่ไลฟ์ ๒๙
กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม โรคภัยที่ส่งผลกระทบกับผู้คนจำนวนมาก
มาจากกรรมใดครับ
และในกรณีที่สังคมประโคมข่าวลบ ทำให้ผู้คนจิตใจหดหู่สิ้นหวัง
หวาดระแวง
และแก้ไขปัญหาไม่ถูกต้อง ในทางพุทธมีกุศโลบาย
ที่จะช่วยให้ผู้คนวางใจได้อย่างถูกต้องอย่างไรครับ?
ระยะเวลาคลิป ๗.๐๔ นาที
รับชมทางยูทูบ https://www.youtube.com/watch?v=KPAxiP_nbwo&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=22
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น