๓.๘๑ ให้กำลังใจผู้สียคนรักจากโรคมะเร็ง

ถาม : เพื่อนสนิทกำลังตั้งครรภ์แล้วเพิ่งทราบว่าสามีเป็นมะเร็งในไตน่าจะเป็นมาพักใหญ่แล้วไม่รู้กระจายไปไหนอีกหรือเปล่า อยากรบกวนขอธรรมะและคำพูดดีๆเพื่อเป็นกำลังใจให้เพื่อนเพื่อเผชิญสถานการณ์ได้อย่างเข้มแข็งด้วย

รับฟังทางยูทูบ : https://youtu.be/uMmmRr9sDT0

ดังตฤณ: 
การเป็นมะเร็งในไตนี่ผมก็ไม่ทราบว่าปัจจุบันนี้ มีวิธีรักษามีหนทางที่จะบำบัดปัดเป่าหรืออะไรอย่างไรแค่ไหน ก็ทราบว่าเป็นมะเร็งนี่ถ้าหากว่าเป็นมาพักใหญ่ก็กระจายไปทั่วแล้วกระจายลามไปมากแล้ว ไม่มีคุณหมอที่ไหนมาสามารถให้คำรับรองนะครับว่าจะอยู่อีกได้นานเพียงใด เพราะบางคนลามเร็วมากนะครับ รู้แค่เดือนเดียวหลายคนก็ไปเลยด้วยความเศร้าโศกเสียใจของผู้อยู่ข้างหลัง ถ้าหากว่ามองดีที่สุดนะครับคือว่าเราไม่ได้สูญเสียอย่างเดียว เราไม่ได้สูญเสียใครบางคนไปอย่างเดียวเราได้ใครบางคนมาเป็นเพื่อนใหม่ด้วย ถ้าหากว่าเรามองในแง่ดีจริงๆอย่างน้อยที่สุดเรามีกำลังใจที่จะยืนหยัดในชีวิตต่อไป

การที่เราสูญเสียใครบางคนไปไม่ได้หมายความว่าเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นมันไม่แน่เสมอไปนะครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่เคยทำบุญไว้ก่อนเคยทำบุญมามากจะมีความรู้สึกว่าอีกเดี๋ยวก็ได้หายเหนื่อยแล้วนะครับในโลกนี้ แล้วก็ไปได้สบายใจสดชื่นสบายใจกับชีวิตใหม่ที่ได้สมน้ำสมเนื้อกับบุญเก่าที่ทำมา ถ้าหากว่ามองจากในอดีตสมัยพระพุทธกาลก็มีนะครับคนทำบุญมาเยอะเลย แต่ว่าไม่มีจังหวะไม่มีโอกาสให้ผลของบุญที่จะตอบสนองได้สมน้ำสมเนื้อในปัจจุบันชาติ ก็ไปเสวยผลในที่ที่มีความเหมาะสมมากกว่า อันนี้ก็ในแง่ของการที่สามารถที่จะได้ยินดีกับคู่รักของเรา คนที่เรารักที่สุดนี่ล่ะก็อาจจะจัดเป็นเรื่องน่ายินดีน่าจะเบิกบานด้วยซ้ำสำหรับเขาที่จะได้สบาย

แต่ถ้าหากว่าจะมองในแง่ของการรับภาระหนักนั้นแน่นอนครับ คือไม่มีใครรู้สึกว่าเป็นสุขต่อไปได้หรือว่าจะมองว่าลูกออกมาอาจจะขาดพ่ออะไรแบบนี้ ถ้าไปย้ำคิดแบบนั้นแน่นอนว่าจะต้องเกิดความหม่นหมองเป็นธรรมดา ก็เอาอย่างนี้แล้วกันนะครับ ถ้าหากว่าเราจะให้เกิดความสบายใจทั้งฝ่ายเราและก็ฝ่ายสามีก็อาจจะบอกว่าลูกนี้ไม่ใช่คนที่จะเป็นภาระ เป็นคนที่จะมาเป็นเพื่อนเราแทนเขา ก็ความรู้สึกที่มันสว่างความรู้สึกที่มันสบายหากว่าเขาจะได้แน่ๆนะครับจากภพภูมิใหม่ เขาสามารถย้อนกลับมาเผื่อแผ่ให้กับคนที่อยู่ข้างหลังได้ แต่ถ้าเขายังมีความรู้สึกมันมีความทุกข์มันมีความเศร้ามันมีความห่วงกังวลแก่ลูกมากเกินไปนะครับ จนเกิดความเศร้าหมองนี้ ก็จะไม่แน่นะไม่มีอะไรเป็นประกันนะว่าเขาจะขึ้นสูงตามบุญเก่าได้หรือเปล่า

แต่ถ้าหากว่าทำใจไว้มีความสดชื่น มีความยอมรับตามจริงว่าทุกสิ่งทุกอย่างถูกลิขิตไว้อย่างนี้ เป็นเรื่องของลูกเราที่จะต้องอยู่กับแม่คนเดียวเป็นเส้นทางของเขาแบบของเขา แล้วเราสามารถที่จะทำใจไม่อาลัยอาวรณ์ไม่ยึดติดอยู่กับการมีชีวิตในโลกนี้ได้ ก็เป็นไปได้สูงทีเดียวที่จะได้ไปดีแล้วก็สามารถตั้งเข็มไว้ว่าจะย้อนกลับมานะครับว่า คือย้อนกลับมาด้วยใจย้อนกลับมาด้วยความเมตตา เผื่อแผ่เมตตาให้กับลูกเมียนะครับหรือว่ามีสายตาจากท้องฟ้า พูดง่ายๆว่าดวงตาสวรรค์ที่จะปกปักรักษาลูกกับเมียที่อยู่บนโลกนี้ เอาอย่างนี้ก็แล้วกันคือเราหวังว่าจะไปดีกว่านี้และจะเป็นพ่อที่มีความเมตตาในระดับของเทวดาของจริง ที่จะดูแลลูกกับเมียที่ยังอยู่บนโลก อย่าไปคิดว่าเราจากไปแบบจากแล้วจากเลยนะครับ มันเป็นไปได้ถ้าหากว่าเรามีความสดชื่นความเป็นกุศลที่จะจากไปที่ไปเป็นอะไรที่ดีกว่านี้ ที่มีฤทธิ์มีอำนาจที่จะดูแลลูกเมียได้ดีกว่านี้