ถาม : ปกติน้องจะนั่งสมาธิวันหนึ่งประมาณ ๓ ชั่วโมง ซึ่งตัวเราเองมีความรู้สึกว่ามันเร็วนะ ๓ ชั่วโมงนี่ แต่พอเล่าให้พี่ชายฟัง พี่ชายบอกว่านานมาก และก่อนจะมีอะไรเกิดขึ้นน้องก็มักจะเห็นภาพก่อน อย่างเมื่อก่อนสิ้นเดือนที่แล้ว น้องนั่งสมาธิอยู่แล้วเห็นตัวเองโดนรถชนบินข้ามไปอีกฝั่ง น้องจึงไปทำบุญเผื่อว่าจะช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบาได้ แต่พอผ่านมาไม่กี่วันน้องก็ตกบันไดหัวแตกเย็บ ๖ เข็ม น้องจะเป็นอย่างนี้บ่อยมาก คุณพ่อกับคุณแม่บอกว่าน้องน่าจะมีจิตสัมผัส แต่จริงๆแล้วน้องไม่อยากมี แต่ทุกครั้งที่คนในบ้านเกิดเหตุ น้องก็จะมีลางสังหรณ์เกิดขึ้นนำมาก่อนเสมอ แบบนี้จะเรียกว่าอย่างไรดีคะ?
ดังตฤณ :
เอาล่ะตอบเป็นข้อๆเลยก็คือว่า ถ้าเราทำสมาธิจะนานเท่าไหร่ก็ตาม ตราบใดที่รู้สึกว่ามันผ่านไปเร็ว เวลามันผ่านไปเร็วนั่นคือเป็นเวลาที่คุ้มค่าที่สุดของเรานะครับ การนั่งสมาธิขอให้นั่งอย่างมีความรู้สึกตัวนะ มีสติที่มันถูกต้องก็แล้วกันนะ สามารถเห็นกายเห็นใจนี้โดยความเป็นของไม่เที่ยงได้ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนนะ ก็ถือว่าคุ้มโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่นั่งสมาธิแล้วไม่อยากเลิกมีความสุข มีความสบายใจมากมายนะ อันเป็นเวลาทำบุญ ๓ ชั่วโมงที่คุ้มค่ากับชีวิตของเรามาก คุ้มค่ากับชีวิต ๓ ชั่วโมงของเรามาก ก็อธิบายให้พี่ชายของเราฟังว่า ๓ ชั่วโมงนี่ ถ้าหากว่ามันผ่านไปด้วยการมีสติ รู้สึกตัวอยู่ว่ากายนี้ใจนี้ไม่เที่ยงมันคือช่วงเวลาที่คุ้มที่สุดในชีวิตแล้วนะ
จากนั้นนะ ถ้าเราเป็นผู้ที่มีจิตสัมผัส ก็ไม่ใช่ว่าจะต้องไปอยากมีหรือไม่อยากมี แต่ขอให้รู้ไว้แล้วกันว่า นั่นคือสิ่งที่เป็นความปรุงแต่งของจิตชนิดหนึ่ง ไม่ว่ามันจะมีหรือไม่มี ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม
เอาล่ะตอบเป็นข้อๆเลยก็คือว่า ถ้าเราทำสมาธิจะนานเท่าไหร่ก็ตาม ตราบใดที่รู้สึกว่ามันผ่านไปเร็ว เวลามันผ่านไปเร็วนั่นคือเป็นเวลาที่คุ้มค่าที่สุดของเรานะครับ การนั่งสมาธิขอให้นั่งอย่างมีความรู้สึกตัวนะ มีสติที่มันถูกต้องก็แล้วกันนะ สามารถเห็นกายเห็นใจนี้โดยความเป็นของไม่เที่ยงได้ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนนะ ก็ถือว่าคุ้มโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่นั่งสมาธิแล้วไม่อยากเลิกมีความสุข มีความสบายใจมากมายนะ อันเป็นเวลาทำบุญ ๓ ชั่วโมงที่คุ้มค่ากับชีวิตของเรามาก คุ้มค่ากับชีวิต ๓ ชั่วโมงของเรามาก ก็อธิบายให้พี่ชายของเราฟังว่า ๓ ชั่วโมงนี่ ถ้าหากว่ามันผ่านไปด้วยการมีสติ รู้สึกตัวอยู่ว่ากายนี้ใจนี้ไม่เที่ยงมันคือช่วงเวลาที่คุ้มที่สุดในชีวิตแล้วนะ
จากนั้นนะ ถ้าเราเป็นผู้ที่มีจิตสัมผัส ก็ไม่ใช่ว่าจะต้องไปอยากมีหรือไม่อยากมี แต่ขอให้รู้ไว้แล้วกันว่า นั่นคือสิ่งที่เป็นความปรุงแต่งของจิตชนิดหนึ่ง ไม่ว่ามันจะมีหรือไม่มี ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม
ส่วนใหญ่แล้วมันก็เกิดขึ้นมาจากการที่เรามีฐานของสมาธิ
แล้วก็สามารถที่จะเอารากของอนาคตนะ.. คือความเป็นปัจจุบันอย่างนี้นี่มาเห็นต่อยอดเป็นนิมิตในสมาธิ
หรือว่าในฝัน หรือว่าในอะไรก็แล้วแต่ แค่พิจารณาโดยไม่ยึดมั่นถือมั่นว่าความปรุงแต่งจิตนั่นเป็นแค่ภาวะจิตแบบหนึ่งเป็นแค่ภาวะความปรุงแต่งชนิดหนึ่งเท่านี้ก็จะไม่มีอะไรที่มันเป็นลบหรอกนะครับ
ถ้ามองว่าเป็นจิตสัมผัส ถ้ามองว่าเป็นคุณสมบัติพิเศษในตัวเรานะ ก็ขอให้มองควบคู่ไปด้วยว่ามันคือความปรุงแต่งของจิตชั่วคราว มองอย่างนี้ไปเรื่อยๆทุกครั้งที่มันเกิดขึ้น เราก็จะเห็นเป็นครั้งๆไปว่า นี่คือความปรุงแต่งของจิต นี่คือความปรุงแต่งของจิต นี่คือความปรุงแต่งของจิต มองไปเรื่อยๆมันก็รู้สึกขึ้นมาจริงๆว่า เออจะวิเศษแค่ไหน มันก็แป๊บเดียวมันก็จิตดวงหนึ่งนะมันก็ความปรุงแต่งชั่วคราว
ถ้ามองว่าเป็นจิตสัมผัส ถ้ามองว่าเป็นคุณสมบัติพิเศษในตัวเรานะ ก็ขอให้มองควบคู่ไปด้วยว่ามันคือความปรุงแต่งของจิตชั่วคราว มองอย่างนี้ไปเรื่อยๆทุกครั้งที่มันเกิดขึ้น เราก็จะเห็นเป็นครั้งๆไปว่า นี่คือความปรุงแต่งของจิต นี่คือความปรุงแต่งของจิต นี่คือความปรุงแต่งของจิต มองไปเรื่อยๆมันก็รู้สึกขึ้นมาจริงๆว่า เออจะวิเศษแค่ไหน มันก็แป๊บเดียวมันก็จิตดวงหนึ่งนะมันก็ความปรุงแต่งชั่วคราว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น