ดังตฤณ : ถ้ามองสองชั้น
ชั้นแรก อาจเป็นการปรุงแต่งของจิตเรา
ที่พอเริ่มต้นจากความรู้สึกเศร้า แล้วก็สลดใจ
รู้สึกว่าสังเวช รู้สึกว่ามีความปรารถนาจะแผ่เมตตา
ให้สัตว์ที่ตกทุกข์ได้ยาก จำนวนมากๆ
บางทีอาการเศร้านั้น จะปรุงแต่ง
ให้เกิดความเหนื่อยขึ้นมาได้ .. ยิ่งแผ่ยิ่งเหนื่อยได้
กับอีกอย่าง ถ้าชั้นที่เราพิจารณา เป็นเรื่องของความจริงที่ว่า
เราเป็นผู้มีบุญไปอยู่ที่ตรงนั้น สถานที่นั้น
แล้วความสว่าง บุญของเรา เปรียบเหมือนกับเงิน
ถ้าใครเคยไปที่อินเดีย สังเวชนียสถาน พุทธคยา
อะไรก็แล้วแต่
เคยโดนกลุ่มขอทานรุมทึ้ง แล้วคุณโปรยเงินไป
เขาแย่งกันอุดตลุด
แบบนี้ก็เปรียบได้กับ สภาพที่คุณเข้าไปในสถานที่
ที่มีจิตวิญญาณตกทุกข์ได้ยากอยู่
อดอยากความสว่าง หิวโหยความสว่าง หิวโหยบุญอยู่
แล้วคุณเป็นผู้มีบุญ เอาบุญไปแจกจ่าย
เขาก็มาแย่งกันเป็นธรรมดา
แล้วลักษณะของการที่ มีจิตวิญญาณตกทุกข์ได้ยากมากๆ
จะมีลักษณะของการสูบพลัง
ถ้าเปรียบเทียบที่คุณจะเข้าใจได้ง่ายก็คือ
อย่างคุณไปอยู่กับคนที่กำลังจิตตก กำลังเศร้าสร้อย
อยากคร่ำครวญ ฟูมฟาย
แค่คุณไปนั่งอยู่ใกล้ๆ ไม่ทันฟังอะไรมาก
ก็จะรู้สึกว่า พลังคุณลดวูบแล้ว
เพราะว่าคนที่เขาอยากพึ่งพา
เขารู้สึกว่าคุณมีพลังมากกว่าเขา
ยิ่งฟูมฟายมากขึ้นเท่าไหร่
ยิ่งมีการดูดพลังของคุณ
ให้จิตตกตามเขาไปมากขึ้นเท่านั้น
ตัวเขาเอง คือได้รู้สึกดีนิดหน่อย ที่มีคนมาฟัง
ที่มีความอบอุ่นมาเป็นแสงสว่างให้ตรงหน้า
แต่ว่าเขาไม่รู้ตัวหรอกว่า ยิ่งฟูมฟายไป
ยิ่งมีอาการเหมือนทำให้คุณจิตตก
แล้วแสงสว่าง หรือความอบอุ่นนั้น ก็ยิ่งลดวูบ
เขาไม่สังเกตนะ
ตรงนั้นก็ลักษณะของการดูดพลัง คล้ายๆ กัน
คือเวลาที่จิตวิญญาณที่ตกทุกข์ได้ยาก
เขามารุมล้อม
แล้วก็มาขอๆๆ .. อาการ ขอ ของเขา
บางทีเขาไม่ได้ได้ (กุศล) ไปนะ
เพราะจิตของคุณยังไม่ได้มีกำลังมาก
แต่ว่าการที่เขารู้สึกว่า ขอ ขอ ขอความช่วยเหลือ
เป็นลักษณะของการดูด ดูดเอาพลังอย่างหนึ่ง
แล้วคุณจะรู้สึกได้ ว่ายิ่งแผ่ยิ่งเหนื่อย
ทีนี้ ฝึกใหม่ อย่างตามทริก (trick) ให้จิตมีพลังเต็มที่
แล้วคุณนั่งแผ่ออกไป
ถึงแม้ว่าจะอยู่ห่างออกมาจากสถานที่นั้นแล้ว
แค่นึกแผ่ออกไปในสถานที่เดิม
ราวกับว่าคุณไปอยู่ในที่นั้นใหม่
คือทบทวนไปว่า ตอนที่คุณก้าวเดินเข้าไป
รู้สึกอย่างไร บรรยากาศเป็นอย่างไร
ท้องฟ้าเป็นอย่างไร กลิ่นอายเป็นอย่างไร
ราวกับว่าจิตของคุณไปอยู่ตรงนั้นอีกที
แล้วอาศัยความสว่าง อาศัยความเป็นกุศลธรรม
ที่เกิดขึ้น ณ บัดนี้ แผ่ออกไป
คุณจะพบว่า มีความแตกต่างนะครับ
แล้วถ้าคุณกลับไปสถานที่เดิมอีก ไปแผ่อีก
จะรู้สึกว่า ไม่เหมือนเดิมแล้วนะ
เพราะจิตของคุณมีพลังเพิ่มขึ้นนะครับ
__________________
คำถามเต็ม : เคยไปกัมพูชา - โตลเสลง
ซึ่งเป็นที่ที่เคยกักขัง จนถึงฆ่าทิ้งผู้บริสุทธิ์ รู้สึกหดหู่มาก
เลยขอตัวจากเพื่อนเดินออกมาก่อน ระหว่างเดินออกมารู้สึกเศร้ามาก และอยากแผ่เมตตา
ก็แผ่ออกไป แต่ในความรู้สึก เหมือนถูกรุมทึ้ง ยิ่งแผ่ยิ่งเหนื่อย และรู้สึกกลัว
อาการแบบนี้ คืออะไรคะ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน
ร่วมสัมผัสรัศมีเมตตาจากการแผ่สุขถึงกัน
วันที่ 19 มิถุนายน 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=fImcQtCqT08
** IG **
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น