วันอังคารที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

๓.๒๔ วิธีพูดกับคนเป็นโรคไบโพล่าร์


ถาม : มีเพื่อนที่เรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันคนหนึ่ง ที่แม้กระทั่งตอนเรียนหรือจนจบมาแล้วหกปีก็แทบไม่ได้เคยพูดคุยติดต่อกัน วันก่อนอยู่ดีๆเพื่อนคนนี้ก็โทรมาเล่าว่าเขาเป็นโรคทางจิตเวช ชื่อว่าไบโพล่าร์ ดิสออร์เดอร์ (Bipolar Disorder) เลยอยากให้เป็นที่ปรึกษา แต่เห็นแปลกๆ เลยปฏิเสธและเลี่ยงที่จะสนทนา แต่กลายเป็นว่าเขาโทรมาไม่หยุด บางทีถ้าไม่รับสาย ก็โทรมาเป็นยี่สิบมิสคอล หรือส่งข้อความมาถี่ๆแทบทุกนาที เขาบอกว่าเขาชอบและอยากแต่งงานด้วย บอกว่าเป็นเนื้อคู่เขา ทั้งๆที่เขาทราบว่ามีแฟน และแฟนก็เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับเขาด้วย ตอนนี้เป็นทุกข์มาก รู้สึกกลัวและกังวล กลัวว่าเขาจะมาทำร้ายเราและคนใกล้ชิด และไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นทั้งๆที่แทบไม่เคยคุยกัน และแทบเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมาชอบหรือถูกใจอะไร แต่ด้วยพื้นความเชื่อในกฎแห่งกรรม จึงอยากเรียนถามว่าเคยไปทำกรรมอะไรมา จึงต้องเจอคนโรคจิตแบบนี้?

รับฟังทางยูทูบ : https://youtu.be/gWCS7bE1r8c

ดังตฤณ: 
ก่อนอื่นคือต้องเข้าใจเสียก่อนว่า
คนเรานี่ ไม่ได้พูดกัน ไม่ได้แปลว่าไม่ได้คิดถึงกัน
ไม่ได้มาเปิดเผยความในใจ
ไม่ได้หมายความว่าไม่มีความในใจนะครับ

คนบางคนใช้เวลาเป็นปีๆเฝ้าครุ่นคิดถึงอีกฝ่ายหนึ่งอยู่ฝ่ายเดียว โดยไม่ปล่อยอะไรออกมาสักแอะเดียว ก็ขอให้มีความเข้าใจก็แล้วกันว่า เราเกิดมาในโลกนี้นี่นะครับ เจอกับคนที่คิดมากแล้วก็คิดแบบแอบคิดอยู่มากมายก่ายกองนะครับ แล้วเราไม่รู้หรอก จนกว่าเขาจะถึงจุดที่ปริ่มๆนะ ใกล้จะระเบิดออกมานะ

อย่างกรณีของรายนี้นี่ เขาไปคิดมากอะไรก็ไม่ทราบ แต่เราทราบว่าถึงจุดหนึ่งเขามาทึกทักอะไรมากมาย ซึ่งการที่หลบเลียงไม่ไปปฏิสังสรรค์อะไรแบบนั้นนี่ ก็ทางหนึ่งนะครับ คือการที่ไม่รับโทรศัพท์เลย โดยที่เราเอาเข้าแบล็คลิสต์ไปเลย หรือไม่ก็เรามีวิธีอย่างไรก็ตามที่จะพูดกับเขาตรงๆนะครับ พูดกับเขาอย่างนุ่มนวลว่า เขาเข้าใจผิดแล้ว และอยากให้เขาได้เข้าใจเสียใหม่ว่า สิ่งที่กำลังเป็นอยู่นี่ มันอาจจะเป็นแค่คลื่นรบกวนจากทางร่างกายก็ได้นะครับ อย่างบางคนนี่ เคมีในสมองหลั่งมาก ก็เกิดอาการหลอน เกิดอาการคิดนู่นคิดนี่ ทึกทักไป สำคัญผิดไปต่างๆนานานะครับ

ซึ่งบางทีเราไปพูดกับเขาตรงๆแบบนี้ เขาก็จะเกิดอาการคลุ้มคลั่งหนักขึ้นนะครับ แต่ทางที่เราจะสามารถพูดให้เขารู้สึกตัวได้ก็คือว่า นี่น้า เวลาที่เขาพูดอะไรไม่ตรงความจริงออกมา เราค่อยๆพูดไปนะครับ ค่อยๆพูดด้วยความใจเย็น เพราะปกติพอเราเจอคนประเภทนี้นี่ เราจะกลัวและพูดออกไปในลักษณะที่ทิ่มแทง ทำให้เขาเกิดความรู้สึกย่ำแย่โดยไม่รู้ตัวนะครับ ท่าทีหรือน้ำเสียงของเรานี่ มันทำให้เขารู้สึกว่า เอ! เราผิดปกติอะไรหรือเปล่านะครับ ถึงไปทำกับเขาแบบนั้น อะไรอย่างนั้น

เราต้องใจเย็นนิดหนึ่ง มีความนุ่มนวล
ค่อยๆปรับโทนจิตของเขา
ให้มีความนุ่มนวลตามจิตของเรา
ผ่านคำพูด
ผ่านการคัดเลือกวิธีการที่จะอธิบาย


อันนี้คงจะอธิบายสั้นๆได้แต่เพียงเท่านี้นะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น