เป็นคนอ่อนไหวกับความทุกข์ จะมีความสุขตอนดูลมหายใจกับทำสิ่งที่ชอบ แต่ก็กลับมาทุกข์อีก ขอวิธีอยู่กับทุกข์โดยไม่ทุกข์

 มันเป็นไม่ได้นะครับ อยู่กับความทุกข์คุณก็ทุกข์อยู่ตอนนั้นแหละ ผมเข้าใจคำถามของคุณนะ คุณบอกว่าเซนสิทีฟ(sensitive) คือถ้ามีความทุกข์ขึ้นมา มันจะรู้สึกทนไม่ไหว จะรู้สึกว่ายิ่งไปพยายามทำให้ตัวเองมีสติรู้ความทุกข์มากขึ้นเท่าไหร่ มันกลับกลายเป็นไปจี้ให้ความทุกข์นั้นมันทวีตัวขึ้นมาแทน แทนที่มันจะหายไปให้ดู มันกลับกลายเป็นขยายใหญ่ให้เห็น

อันนี้มันไม่ใช่ไปแก้ หรือพยายามขอวิธีอยู่กับความทุกข์โดยไม่ทุกข์ อยู่กับความทุกข์มันก็ต้องทุกข์นั่นแหละนะครับ มันก็ต้องรู้ว่ากำลังทุกข์

ทีนี้คุณบอกว่า "พอเกิดความทุกข์ขึ้นมา ทำยังไงมันจะหายไปทันที"
นี่คือคีย์ของคำถามในใจคุณ

ทำยังไงพอมันทุกข์ขึ้นมามันจะได้ไม่ต้องทุกข์ ก็คือหายไปใช่มั้ย มันก็คือความทุกข์เนี่ย ไม่สามารถเกาะใจคุณได้ติด เนี่ย!ตัวคีย์เวิร์ด ตัวคำถามของคุณก็ตัวอาการทางใจที่มันเล็งไว้ผิดที่มันตั้งไว้ผิด

ทีนี้ถ้าเปลี่ยนใหม่ อันนี้เปลี่ยนที่อาการทางใจ ณ ขณะเกิดขึ้น

อย่างตอนนี้ฟังไปมันอาจจะรู้สึกเหมือนผ่านหูเข้าไปเฉยๆ แต่ลองทำดู ณ เวลาที่เป็นจุดเกิดเหตุของความทุกข์จริงๆนะครับ

เกิดความทุกข์ปุ๊บ ไม่ว่าคุณจะโดนกระทบมาจากไหนก็ตาม เวลามีความทุกข์คุณสังเกตเข้าไปที่ใจตัวเอง คุณจะฟังมากี่ครั้งแล้วก็ตาม แต่ครั้งนี้ให้สังเกตลงไปที่อาการของใจ ณ ขณะที่มันเป็นทุกข์จริงๆนะครับ มันมีความอยากแฝงอยู่มั้ย

ที่บอกว่า เนี่ยฉันกำลังมีสติรู้ความทุกข์ แต่สตินั้นไม่บริสุทธิ์มีความอยากเจือปนอยู่หรือเปล่า มีความอยากที่แบบว่า เออเนี่ยฉันมีสติรู้ทุกข์ เพื่อที่จะให้ทุกข์มันหายไปต่อหน้าต่อตาเดี๋ยวนี้ นี่คือความคาดหวัง นี่คืออาการอยากที่มันแฝงอยู่ โดยคุณจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม

ยิ่งถ้าหากคุณมีความสามารถที่จะได้รู้ได้เห็น ความอยากที่มันแฝงตัวขึ้นมาได้ชัดเจนขึ้นเท่าไหร่ ความอยากตรงนั้นมันจะหมดฤทธิ์ หรือว่าเสื่อมสภาพลงได้ง่ายขึ้นเท่านั้น เนี่ยพอคุณเกิดความทุกข์ขึ้นมา แล้วมันทวีตัวขึ้นมา มันมีอาการเร่งเร้าอยากหายทุกข์อยู่ แล้วคุณเห็นความอยากหายทุกข์นั้น มันจะเหลือแต่ทุกข์เพียวๆไม่มีความอยาก

แล้วพอคุณเห็นความอยากหายไปนะครับ ตอนที่ความอยากหายทุกข์ดับไปเนี่ย มันคืออะไรรู้มั้ย มันคือใจที่ไม่มีอาการกระเสือกกระสน มันคือส่วนหนึ่งของใจที่สงบวูบลง โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม สำคัญตรงนี้แหละว่า คุณจะสามารถเห็นความอยากที่แฝงตัวอยู่ในสติ ณ ขณะเห็นทุกข์ได้หรือเปล่า

ถ้าหากคุณเห็นความอยาก แล้วความอยากหายไป เหลือแต่สติที่บริสุทธิ์ เห็นความทุกข์ที่มันยังตกค้างอยู่ทางกายเป็นความเครียด เป็นอะไรก็ตาม กายจะผ่อนคลายลงทันที

หรือเห็นอาการช้ำๆทางใจ มันมืดๆหม่นๆ รู้สึกได้ด้วยใจของคุณเอง ใจรู้ตัวเองได้ว่า ตัวเองกำลังช้ำอยู่หรือเปล่า มันมีลักษณะเป็นจ้ำๆอยู่หรือเปล่า

พอใจเห็นใจตัวเองปุ๊บว่ามีลักษณะช้ำๆจ้ำๆอยู่ยังไง มันมีรู้สึกแบบว่าเหมือนกับคล้ายๆกับปี๊บที่ถูกทุบให้บุบ หรือว่ามีสภาพเหมือนกับฟางที่ถูกไหม้ อะไรก็ตามที่คุณเห็น ณ ขณะนั้นว่าเป็นสภาพของใจที่กำลังเป็นทุกข์อยู่ สติที่เห็นมันจะเข้าไปแทนที่ มันจะรู้สึกเหมือนกับ เออ ตัวสติเนี่ยนะมันจะกลายเป็นความรู้สึกว่า ความทุกข์มันสลายไป มันคลี่คลายกลายมาเป็นความสดชื่น กลายมาเป็นความเบา กลายมาเป็นความดีขึ้นมาแทนนะครับ

ตัวสติเนี่ย ตัวสติอย่างเดียวเลยนะ คือสภาพของกุศล สติยิ่งบริสุทธิ์มากขึ้นเท่าไหร่กุศลยิ่งบริสุทธิ์ขึ้นเท่านั้น แล้วสภาพกุศลธรรมที่บริสุทธิ์ ก็จะเข้ามาแทนสภาพอกุศลธรรมไปเองโดยไม่ต้องใช้ความพยายามนะครับ

-------------------------------------------

๑๙ ธันวาคม ๒๕๖๓
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน เจริญสติรักษาแผลใจ

คำถาม : เซนสิทีฟ(sensitive)กับความทุกข์ รู้สึกทุกอย่างเป็นความทุกข์ มีความสุขแค่ตอนทำสิ่งที่ชอบ และตอนดูลมหายใจ แต่ก็สุขชั่วคราว เดี๋ยวก็กลับมาทุกข์อีก ขอวิธีอยู่กับทุกข์โดยไม่ทุกข์?

ระยะเวลาคลิป    ๕.๕๗  นาที
รับชมทางยูทูบ  https://www.youtube.com/watch?v=opt4fo8dyTo&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=6

ผู้ถอดคำ  แพร์รีส แพร์รีส

** IG **