ดังตฤณ : บางคนพูดตรงๆเลยนะครับว่า ไม่มีอานิสงส์อะไรเลยนะ ถ้าดูลมหายใจอย่างเดียวโดยไม่มีความเข้าใจประกอบไปด้วย คือทั้งชาติได้แต่ดูลมหายใจแล้วไม่เกิดสติ ไม่เกิดปัญญาในแบบที่จะให้เห็นกายใจเป็นของไม่เที่ยงเลย
จำไว้นะครับ อานาปานสติ ไม่ใช่การจ้องลมหายใจ
ผมเขียนไว้หลายครั้งมากๆ แล้วก็ยังไม่สามารถเอาชนะความไม่เข้าใจของชาวพุทธส่วนใหญ่ได้ คือก็ไม่รู้ว่าวันไหนจะเปลี่ยนทัศนคติเกี่ยวกับอานาปานสติได้นะครับ
เพราะแม้แต่ครูบาอาจารย์ดีๆบางรูปบางองค์ ท่านก็พูดเลยนะครับว่า อย่าไปทำอานาปานสติ เสียเวลาเปล่า เพราะว่าคนไทยส่วนใหญ่ ทำอานาปานสติแบบไม่เข้าใจจริงๆนะครับ
ถ้าปราศจากสัมมาทิฏฐิ ถ้าปราศจากความเข้าใจแบบที่พระพุทธเจ้าอยากจะให้เข้าใจ ดูลมหายใจอย่างเดียวไม่เกิดอะไรขึ้นเลยนะครับ ไม่ว่าจะทำไปนานแค่ไหน เพราะว่าในที่สุดแล้ว คุณจะได้แค่สติที่เข้ามาอยู่กับลมหายใจ แต่ไม่เกิดสติเห็นความไม่เที่ยง ไม่รู้แนวทาง ไม่เกิดทิศทางที่จะทำให้จิตรวมเป็นสมาธิเห็นความไม่เที่ยงของกายใจ
หลักการที่ถูกต้องนะครับ
เราจะรู้หรือไม่รู้แค่ไหนก็ตามเกี่ยวกับลมหายในเนี่ยนะครับ
สำรวจเข้ามาเรื่อยๆด้วยว่า ตอนรู้สึกถึงลมหายใจเรารู้อะไรอีกบ้าง
ถ้ารู้แค่ว่า เออเนี่ย หายใจอยู่ หายใจเข้า หายใจออก แบบนั้นไม่ใช่อานาปานสตินะครับ
มันจะเริ่มเป็นอานาปานสติเมื่อคุณมีสติรู้ว่า ที่กำลังหายใจอยู่เนี่ย หายใจเข้า หรือหายใจออกหรือว่าหยุดหายใจ แล้วก็ลมหายใจแต่ละลม มันมียาว มันมีสั้นต่างกัน และในขณะที่หายใจอยู่นี้อาจจะดูว่าที่หายใจไปเนี่ย หายใจอยู่ในท่าไหน หายใจอยู่ในท่านั่ง หายใจอยู่ในท่าเดิน หรือว่าหายใจอยู่ในท่านอน
เพื่ออะไร?
เพื่อที่จะต่อยอดการรู้ลมหายใจเป็นการรู้กายตามจริงว่า
กายตั้งอยู่ในอิริยาบถแบบนี้
เห็นอาริยาบถไปเพื่ออะไร?
เพื่อที่จะให้มีสติเต็มเห็นทั้งตัว
เห็นทั้งตัวเป็นยังไง?
ไม่ใช่ว่าเห็นรายละเอียดทุกร่องทุกรูทุกขุมขน
ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ
แต่เห็นแบบที่มันจะรู้สึกว่าที่ตั้งของตัวตน
ที่ตั้งของอุปาทาน หน้าตาเป็นแบบนี้ กำลังนั่งอยู่แบบนี้ นี่คือที่ตั้งของอุปาทาน
นึกว่าเป็นตัวเรา นึกว่าเป็นร่างกายของเรา
แต่พอหายใจไปแล้วรู้ว่ากำลังอยู่ในอิริยาบถนี้ เห็นอิริยาบถนี้มันต้องเคลื่อนไหวต้องกระสับกระส่ายทนอยู่กับท่าเดิมไม่ได้ เนี่ย!มันเริ่มเห็นแล้วว่า กายเนี่ยมันต้องเปลี่ยน มันต้องแปรไป มันเหมือนเดิมอยู่ตลอดไปไม่ได้ นับตั้งแต่ท่าทางที่มันกำลังเป็นอยู่เนี่ย เนี่ยนั่งอยู่แล้วหายใจ แล้วรู้ว่าหายใจด้วยท่านั่ง ต่อไปพอจะลุกเดินจะอะไรเนี่ยนะครับ ถ้าเราไม่เผลอสติไปนานนัก เราก็จะกลับมาเห็นว่า ที่หายใจอย่างรู้อิริยาบถอยู่นี้ มันรู้ว่าอิริยาบถต่างไปเรื่อยๆในแต่ละช่วงลมหายใจ
จากนั้นก็จะเห็นว่าอิริยาบถที่กำลังเป็นอยู่ อยู่ในปัจจุบันเนี่ย บางทีมันเบา บางทีมันผ่อนคลาย แต่บางทีมันหนัก เพราะว่ามันกรำ มันเกร็ง อันนี้มันจะค่อยๆเห็นขึ้นไปเรื่อยๆตามแนวทางตามทิศทางรู้ กาย เวทนา จิต แล้วก็สภาพธรรมทั้งปวงที่อยู่ในขอบเขตนี้
แต่ถ้าเอาแต่เห็นลมหายใจไป ถามว่าอานิสงส์คืออะไร?
ก็คือได้เห็นลมหายใจนั่นแหละ
(คุณดังตฤณยิ้ม)
-------------------------------------------
๒๖
ธันวาคม ๒๕๖๓
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน กินบุญปีเก่า อิ่มบุญปีใหม่
คำถาม : ดูลมหายใจทุกวัน เผลอเป็นบางเวลา แต่ก็กลับมาดูต่อเมื่อมีสติ ถ้าทำไปเรื่อยๆแบบไม่เร่งรีบ จะมีอานิสงส์อะไรบ้าง?
ระยะเวลาคลิป ๗.๐๓
นาที
รับชมทางยูทูบ https://www.youtube.com/watch?v=gov91CtKY9w&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=4
ผู้ถอดคำ แพร์รีส แพร์รีส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น