ดังตฤณ : อันนี้ไม่ใช่สอนคุณตาแล้วล่ะ ต้องสอนเราเอง ให้อุเบกขา
พี่เข้าใจว่าเรารักของเรามาก อยากให้ท่านได้ดี
แต่ว่าบางทีเราก็ต้องมองให้เป็นธรรมชาติ ธรรมดาของโลก ว่ามาถึงจุดหนึ่ง
ชีวิตมันให้ได้แค่นั้น มันไปได้แค่นั้น
คือ เท่าที่เป็นอยู่นี่ ดูเหมือนมันดีที่สุดแล้ว
ให้จิตของท่านอยู่กับกุศล ที่เราถามนี่ มันเหมือนจะให้ท่านภาวนา
เจริญสติแบบรู้เรื่องรู้ราว
ซึ่งถ้าสติของท่านยังอยู่ในสภาพกระพร่องกระแพร่ง จำได้บ้าง
จำไม่ได้บ้าง รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้างนี่ ..อันนี้ คือ เพดานที่เหมาะสม
แต่ถ้าเราอยากให้ท่านภาวนาให้เป็น อาจจะไปบอกให้ท่านท่อง พุทโธ สิ
ท่องพุทโธไปเรื่อย ๆ ถ้าหากท่านท่องไม่ได้ เราก็จะผิดหวัง เข้าใจ point ไหม คนที่เสีย คือ
เสียที่ใจเราเอง ..เราตั้งความหวังให้ท่านได้ดีมาก ๆ แต่ท่านไปไม่ได้ถึงที่เราหวัง
มันก็จะเกิดความผิดหวังที่เราเอง
(ผู้ถาม)
ถ้าเราเอาลูกประคำให้ท่านลองนับระหว่างวันจะได้ไหมคะ
(พี่ตุลย์) ..นี่ ดูอาการนะ.. ท่านอยากจะเหม่อมากกว่าจะให้มาทำอะไรที่เป็นภาระ
คือ บางทีอาจจะทำเอาใจเรา.. มานับลูกประคำ มาท่องพุทโธ อะไรแบบนี้
..แต่เอาใจของท่านเองจริง ๆ ท่านอยากจะเหม่อมากกว่า ท่านอยากจะอยู่สบาย ๆ
ไม่ต้องทำอะไรมากกว่า เข้าใจ point ไหม
คือ ถ้าเราเอาไปให้ท่านทำ มันจะเหมือนเอาภาระไปให้ท่านแบก
โดยที่ท่านไม่ได้เต็มใจ งานภาวนานี่ เป็นงานที่ต้องเต็มใจ เราจะไปบังคับใครไม่ได้
ทีนี้ ถ้าอยากจะแนะนำให้ท่านมีสติอยู่กับอะไรสักอย่างหนึ่ง
ก็ทดลองได้ แต่ว่าอย่าคาดหวัง อันนี้ คือ point ที่พี่บอกเรา คือ ไม่ใช่บอกว่า เฮ้ย
อย่าไปอะไรทั้งสิ้น ไม่ใช่อย่างนั้นนะ คือ ถ้าแนะนำอะไรได้ อาจจะเปลี่ยน
อาจจะทดลองไปเรื่อย ๆ โดยที่เราไม่ตั้งความคาดหวัง ว่าท่านจะทำแน่ ๆ
แต่ถ้าท่านชอบอะไร เช่น ถ้านับประคำแล้วท่านชอบขึ้นมา ก็เอาเลย
เต็มที่ สนับสนุนและให้กำลังใจ ..แต่ถ้าท่านไม่ยินยอมพร้อมใจ ก็อย่าไปเสียใจซะเอง
นั่นน่ะ point ของพี่
____________
คำถามเต็ม :
อยากให้พี่ตุลย์แนะนำการภาวนาให้คุณตาหน่อยค่ะ
อายุท่าน 87 ปี
ตาบอด 2 ข้างมาเป็นเวลานานพอสมควร ซึ่งท่านทำใจได้แล้ว
โดยปกติ มีคนดูแลที่นำสวดมนต์ก่อนนอน แต่อยากให้คุณตา ได้ฝึกภาวนาด้วย...
ท่านรู้เรื่องบ้าง แต่บางทีก็มีหลงบ้างค่ะ
ดังตฤณวิสัชนา @ ศูนย์เรียนรู้วรการ
วันที่ 15 พฤศจิกายน 2563
ถอดคำ : นกไดโนสคูล
ตรวจทาน / เรียบเรียง : เอ้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น