ดังตฤณ : ทำโรงทานในแบบที่คุณถนัด
ทำโรงทานในแบบที่คุณอยากให้คนอื่น นี่คอนเซ็ปต์(Concept) การให้นะ
สมัยก่อน สมัยโบราณ จะมีเศรษฐีที่มีเงินมากกว่าชาวบ้านชาวเมือง พอนับถือศาสนาพุทธที่ท่านสนับสนุนให้ทำทานประจำ
ก็จะเกิดความรู้สึกอยากให้ นึกอยากให้ขึ้นมาในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ อย่างเช่น
ตัวเองค้าขายขนมมาแล้วร่ำรวย ก็อยากแจกขนมฟรีๆ ส่วนหนึ่งให้คนที่ไม่มีโอกาสจะเอาเงินมาซื้อของๆตัวเอง
อย่างนี้เป็นต้นนะครับ
หรือว่า
อย่างบางคน อาจจะถนัดทำเครื่องประดับ บางยุคบางสมัยก็มีประเภทที่ทำพระ ทำสิ่งที่ระลึกแทนพระศาสดาหรือว่า
พระสาวกที่น่านับถือน่าเลื่อมใสออกมาแจก อันนี้ก็เป็นตัวอย่างนะครับ
คำว่า
“แจก” นี่ ถ้าแจกให้อิ่มใจ ก็คือแจกเยอะๆ แจกมากๆ อันนี้แหละเป็นที่มาของคำว่า
“โรงทาน” ตั้งเต็นท์ขึ้นมา หรือว่าตั้งโต๊ะแจกขึ้นมา
แล้วก็ให้ใครก็ได้ที่อยากได้ของที่เรามี ได้เดินมาเข้าคิวกัน แล้วก็รับไปเฉยๆ รับไปเปล่าๆ
เลยโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ นะครับ อันนี้ก็เรียกว่าเป็นโรงทาน
ทีนี้ถ้าโรงทานในปัจจุบัน
ก็เหมือนกับว่า ใครมีธุรกิจอะไรหรือว่าไม่มีธุรกิจก็ตาม แต่ว่าอยากจะให้สิ่งนั้นๆ
อย่างเช่น งานบุญเห็นว่าคนต้องกินน้ำกันแน่ๆ ก็อยากขนน้ำไปแจก เพื่อให้คนได้ดื่มดับกระหาย
อันนี้ก็เป็นความตั้งใจแบบที่อยากจะให้ความชุ่มชื่นกับคน อย่างผมทำหนังสือ
เมื่อก่อนตอนมีหนังสือเยอะๆ ก็จะเอาไปตั้งโต๊ะแจก
ขึ้นอยู่กับว่าใจคุณน่ะอยากจะให้อะไร หรือว่าคุณมีอะไรพร้อมที่จะให้ทันที ตรงนี้นี่ได้บุญหมด
อย่างที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า
บุญเกิดในที่ๆจิตมีความเลื่อมใสอยากให้ทานนะครับ อยากให้ทานเมื่อไหร่ ... ให้เลย
ให้เมื่อนั้นเลย ... ตัวนี้แหละที่จะให้เกิดบุญเต็มรอบ
คำว่า
“บุญ” ดูง่ายๆ ... มีความสุขในการให้
มีความชื่นใจในการช่วย แล้วก็สิ่งที่ตกค้างคือ นึกถึงทีไร ปลื้มใจทุกที ตัวนี้สำคัญเลยนะครับ
ถ้าอะไรก็ตามที่คุณให้ไป
จะให้มากหรือให้น้อยก็ตาม จะให้หลายคน หรือให้คนเดียวก็ตาม
แล้วคุณสามารถบอกตัวเองได้ว่า คุณชื่นใจราวกับว่า เอ๊ะ! ให้เขาไป ทำไมแทนที่จะรู้สึกเสีย
กลับได้อะไรบางอย่างเข้ามา อธิบายไม่ถูก
อันนั้นแหละเรียกว่า
“บ่อบุญ บ่อน้ำใจ” ที่ยิ่งมีน้ำมากขึ้นมาเท่าไหร่ ยิ่งกว้างขวางขึ้นเท่าใด
ต่อเนื่องมากขึ้นเท่าใด ยิ่งมีความลึกมากขึ้นเท่าไหร่ คุณจะยิ่งมีความมั่นใจ
มีความอุ่นใจว่า ถ้าตายเดี๋ยวนี้ ได้ใช้น้ำที่ตัวเองสะสมไว้นั่นแหละ มาดื่ม มากินก่อนไป
ให้เกิดความรู้สึกชุ่มชื่น ให้เกิดความรู้สึกดีๆ กับชีวิตที่ผ่านมา
บางคนนี่
ไม่รู้สึกดีกับชีวิตที่ผ่านมาเลย แต่ก็ยังดื้อดึงที่จะใช้ชีวิตแบบนั้นของตัวเองไป บอกว่าโลกนี้เน่าเฟะ โลกนี้ไม่มีอะไรดี เราไม่ต้องไปดีกับใครหรอก
… เสร็จแล้วก็เกลียดตัวเอง เกลียดชีวิต เกลียดโลก ตอนท้ายใกล้จะไปนี่
ไม่พบอะไรที่กลางใจเลย นอกจากทะเลทรายที่แห้งแล้งนะ
แต่ถ้าหาก
ไม่สนว่าโลกจะเป็นยังไง เราอยากให้ทาน เราอยากตั้งโรงทาน เกิดมีบ่อบุญบ่อน้ำใจขึ้น
อันนี้ไม่ต้องฟังใครเลยว่า ตัวเองนี่โง่ หรือเสียเปรียบ หรือว่าทำไมต้องไปให้คนที่เขาไม่ได้มาให้อะไรเรา
เรารู้อยู่แก่ใจ
ยืนยันอยู่กับตัวเองว่า ความรู้สึกชุ่มชื่นอยู่ตรงนี้ เป็นของๆเรา
แล้วก็เราได้ใช้แน่นอนในเวลาที่คับขันจวนเจียนนะครับ!
________________________
ปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน วิทยาศาสตร์ของความสงบแบบตื่นรู้
10 พฤศจิกายน 2562
..
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
▶▶ คำถามช่วง – ถามตอบ ◀◀
ช่วงนี้เห็นหลายคนทำบุญด้วยการทำโรงทาน
ทำโรงทานแบบใดให้ได้บุญคะ?
ถอดความ
: แพร์รีส แพร์รีส
ตรวจทาน/เรียบเรียง : เอ้
** IG **
** IG **
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น