ดังตฤณ : นี่แหละที่พิจารณาไปน่ะถูกแล้วนะครับ
เอาง่ายๆเลย เวลาปรามาสครูบาอาจารย์นะครับ ยกมือขึ้นมาว่า "นี่คือใจจริงของหนู" "นี่คือใจจริงของผม ผมตั้งใจกราบไหว้ด้วยความเคารพ
ใจของผมจริงๆเป็นตัวนี้"
ใจอื่นที่มันจะเข้ามาเป็นตรงกันข้าม มันจะหยาบช้ายังไง
มันจะดูเหมือนเลวทรามยังไงก็แล้วแต่ อันนั้นไม่เกี่ยวกับเราแล้ว
นอกมือที่พนมขึ้นไหว้ ไม่ใช่ตัวเราแล้ว
เราจะเห็นว่า ไอ้สิ่งที่มันจรเข้ามาเอง ไม่ได้เชื้อเชิญเนี่ย
มันเป็นอนัตตาได้ง่ายๆเลย มันจะมาแค่ไหน
มันจะมากี่ครั้ง มันจะไม่ขาดสายยังไงไปตลอดชีวิต ไม่ต้องกังวลนะครับ
ให้เห็นในแบบที่พระพุทธเจ้าให้เห็นว่า หนี้บาปของเราเนี่ยไม่เกิดขึ้น การมีสติเห็นอนัตตาต่างหากที่เกิดขึ้น
ให้เห็นในแบบที่พระพุทธเจ้าให้เห็นว่า หนี้บาปของเราเนี่ยไม่เกิดขึ้น การมีสติเห็นอนัตตาต่างหากที่เกิดขึ้น
และตรงนี้ เราก็จะสบายใจได้ว่า
นอกจากจะไม่มีมลทินแล้ว ยังเกิดสติ ยังเกิดปัญญา มีพุทธิปัญญา เห็นแจ้งตามจริงได้ว่า อะไรๆที่เข้ามาเอง แล้วออกไปเองเนี่ย
ไม่เกี่ยวกับเรา ไม่ใช่อัตตา ไม่ใช่ตัวตน เราไม่มีมลทินกับสิ่งที่มันเข้ามาเอง แล้วออกไปเองนั้้น นะครับ
ผู้ถอดคำ ครอบครัว กิติวิริยกุล
วันที่ไลฟ์ ๗ ธันวาคม ๒๕๖๒ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม เวลาเราสวดมนต์ เราระลึกถึงครูบาอาจารย์ทำไมจิตไปปรามาสตลอด
ทั้งๆ ที่เรานับถือ รู้สึกผิดไปต่อไม่ได้ คิดว่าควรรู้ อยากคิดก็คิดไป
เพราะเราเคารพท่าน จิตจะไม่เคารพไม่ว่า จะแก้ไขอย่างไร?
ระยะเวลาคลิป ๑.๔๕ นาที
รับชมทางยูทูป https://www.youtube.com/watch?v=4yFMxZWM6dc&feature=youtu.be
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น