ดังตฤณ : ถ้านิ่งดีแล้วนะครับ
สิ่งที่ควรทำเป็นอันดับแรกคือ ให้รู้ ให้มีสติรู้ว่า ณ ขณะนี้คุณหายใจสั้น หรือว่าหายใจยาว
เพราะว่า
การที่เรากำหนดทิศทางให้สติรู้ว่ากำลังหายใจสั้น หรือหายใจยาว
ในระยะยาวมันจะเปรียบเทียบได้ว่า เออลมหายใจในแต่ละครั้งมันไม่เหมือนเดิม
มันไม่ใช่ตัวเดิม แล้วก็ไม่ใช่ตัวใครด้วย คุณจะเห็นอย่างเป็นไปเองว่า
เดี๋ยวมันก็สั้น เดี๋ยวมันก็ยาว เนี่ยตัวนี้ที่มันเป็นประโยชน์สูงสุดในการรู้สั้นบ้างยาวบ้าง
ที่นี้ถ้าหากว่า
ลมหายใจมันเริ่มไม่ปรากฏกับจิตโดยชัดเจน หรือว่าไม่ค่อยมีความหมายอะไร แต่จิตมันเหมือนกับเบ่งบานออกมา
มีความรู้สึกเป็นสุขโสมนัสอย่างใหญ่
หรือบางที
มันอาจจะเกิดความรู้สึกอึดอัดขึ้นมา
จะอึดอัดด้วยสภาพทางกายก็ตามหรือว่าเกิดความฟุ้งซ่านอะไรขึ้นมาเป็นสภาพทางใจ
ก็ให้รู้ว่า ทั้งสุขทั้งทุกข์ไม่ได้ต่างจากลมหายใจสั้นบ้างยาวบ้าง
เดี๋ยวมันมาแล้วมันก็ไป ฝึกให้ชำนาญฝึกให้คุ้นกับตรงนี้ ความไม่เที่ยง
ความไม่ใช่ตัวเดิมถ้าเห็นชัดแล้วเนี่ย คุณเห็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในจักรวาล
เห็นสิ่งที่มีความหมายที่สุดในชาตินี้
ไม่มีชาติไหนที่จะได้เห็นอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว เพราะว่าการเห็นความไม่เที่ยงของสภาวะทางกายใจนี่แหละ
ที่เอาคุณหลุดออกจากวังวนทุกข์ได้
-----------------------------------------------------------------------------
ผู้ถอดคำ ครอบครัวกิติวิริยกุล
วันที่ไลฟ์ ๔ มกราคม ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม เวลาทำสมาธิพอกำหนดลมหายใจจนนิ่งดีแล้ว
ควรไปโฟกัสอะไรต่อครับ
อาจารย์ ?
ระยะเวลาคลิป ๒.๔๗ นาที
รับชมทางยูทูป https://www.youtube.com/watch?v=o-GFcMdMNRs&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=10
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น