ดังตฤณ : ของคุณที่บอกว่าตั้งใจจะสวดทำวัตรเย็นให้ได้ทุกวันนั่นดีที่สุดแล้ว
ผมพูดอย่างนี้เพราะอะไร เพราะว่าที่ผ่านมาคุณตั้งใจทำอะไรแล้วไม่ค่อยจะรักษาความตั้งใจเท่าไหร่
นี่พูดกันตรงๆนะ มันเลยทำให้จิตมันกลับไปกลับมา
แล้วมันค่อนข้างเหมือนกับตั้งเป็นสมาธิได้ยาก
เพราะว่าจิตที่กลับไปกลับมามันมีลักษณะยอกย้อน พอจะตั้งได้นิดนึง
เดี๋ยวมันจะป่วนไป เดี๋ยวมันจะหันไปทางเรื่องอื่น
แต่พอเมื่อกี้คีย์เวิร์ดที่คุณบอกว่า
ตั้งใจสวดทำวัตรเย็นทุกวัน แล้วคุณทำได้นะ ตรงนั้นคือเอาพลังของบุญที่เกิดจากการตั้งใจทำแล้วทำได้จริง
เพิ่มสัจจะบารมีมาตรงนี้มันช่วยโดยตรง
มันจะมีส่วนหนึ่งที่คุณค่อยๆรู้สึกว่าแข็งแรงขึ้น
คุณจะตั้งใจทำอะไรก็ได้ ที่มันเป็นไปในทางบุญทางกุศล ทางที่มันสว่าง ทำให้จิตใจมันมีความเจริญก้าวหน้าขึ้น
ถ้าตั้งใจทำแล้วทำได้ เริ่มจากเล็กๆน้อยๆเขยิบขึ้นไปมากๆนะครับ
ในที่สุดจะเกิดความรู้สึกตั้งมั่นขึ้นมา มันไม่เหมือนทุกวันนี้
ตอนนี้มันยังครึ่งๆกลางอยู่
บางทีมันมีความรู้สึกเข้มแข็งขึ้นมา แต่บางทีมันก็รู้สึกป่วนๆ
บางทีท้อแท้ใจอยากร้องไห้ เพราะว่าของเก่าที่เราตั้งใจแล้วกลับลำมันเยอะ
แต่ตั้งแต่จุดนี้ที่เริ่มทำได้ ตั้งใจทำวัตรเย็น แล้วเกิดความรู้สึกเหมือนกับ
เออเราทำได้ มันภูมิใจในตัวเอง แล้วยิ่งทำได้มากขึ้นเรื่อยๆ มันยิ่งเข้มแข็งมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน
จิตมันจะตรงมากขึ้น มีความแข็งแรงมากขึ้น มีความแข็งแกร่งมากขึ้น ตรงนี้มาถูกทางแล้ว
ตรงที่ว่าเราจะเห็นนิมิตอะไรก็แล้วแต่
อย่าไปให้ความสำคัญ ขอให้ๆความสำคัญว่า จิตของเราตรงนี้เนี่ย มันแน่วขึ้นมั้ย
มันมีความเป็นไปเอง มันมีความชัดเจนมากขึ้นมั้ย
บางครั้งตอนที่เรารู้สึกเข้มแข็งขึ้นมา แล้วมันกลับอ่อนแอลงไปอีกเป็นพักๆ
อย่าไปเสียใจ
คือให้มองว่ามันก็เป็นโอกาสหนึ่งของการเห็นความไม่เที่ยงของสภาวะทางใจ ที่ผมพูดเพื่อให้ความเข้าใจชัดเจนเลยว่า
จิตแต่ละแบบมันมีที่มาที่ไป ไม่ใช่เกิดขึ้นเองลอยๆ
-------------------------------------------
ผู้ถอดคำ แพร์รีส แพร์รีส
วันที่ ๒ ตุลาคม ๒๕๕๓ ตอบคำถามธรรมะที่โรงแรมเซ็นจูรี่
จัดโดยสมาคมศิษย์เก่า
คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
คำถาม ภาวนาพุทโธแล้วกำหนดจิตอยู่ที่ลมหายใจ
แต่ยังไม่ไปถึงไหน
ช่วงเข้าพรรษาตั้งจิตสัจจะว่าจะสวดมนต์เย็นเป็นวิหารธรรม
ระยะเวลาคลิป ๓.๒๔ นาที
รับชมทางยูทูบ https://www.youtube.com/watch?v=Csb80PdP2es
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น