ดังตฤณ : อย่าเพิ่งไปมองอย่างนั้นนะครับ
มองเป็นขาขึ้นขาลงนะครับว่า พระอาทิตย์มีขึ้นก็ต้องลงเป็นธรรมดา สติก็เหมือนกัน ถ้ามีเหตุปัจจัยที่จะรบกวนจิตใจ
ให้เกิดความกระสับกระส่าย มันก็สามารถถอยได้ทุกเมื่อ ประเด็นคือ เมื่อมันถอยลง
เมื่อมันเสื่อมลง เราได้ประโยชน์อะไรจากมันรึเปล่า
ถ้าหากว่าเรามีแต่ความเสียใจว่า
เออสมาธิของเราแย่ลง การปฏิบัติของเราถอยหลังเข้าคลอง แบบนี้เนี่ยเราไม่ได้อะไรเลย
มีแต่ความรู้สึกใจเสียนะครับ
แต่ถ้าหากว่าเราได้ข้อสรุปทางใจว่า
เออเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนมันดี แล้วเราก็นึกว่ามันเป็นของเรา แล้วตอนนี้มันแย่ลง
ก็นึกว่าของๆเราหายไป เนี่ยมีตัวเรา ตัวเรา ตัวเรา ตัวเรา อยู่ตลอดเวลา
แต่ถ้าหากว่า
เราฝึกที่จะมอง ค่อยๆมองไปอีกหลายๆครั้งเลยนะครับ มันจะมีรอบแบบนี้แหละ รอบขึ้นรอบลงอย่างนี้
รอบใหญ่ๆเลยไม่ใช่เอาเป็นขณะๆเป็นวินาทีอย่างเดียว เอารอบใหญ่เป็นสัปดาห์ เป็นเดือนก็ได้นะครับว่า
บางเดือนมันก็ดี บางเดือนมันก็ไม่ดี บางสัปดาห์มันดีมาก บางสัปดาห์ดีน้อย
เราสนใจใส่ใจอยู่กับการพิจารณารึเปล่าว่า นั่นคือการแสดงออกของความไม่เที่ยงทางจิต
ถ้าเรามีคำนี้อยู่ในใจอย่างแม่นยำ
ขึ้นใจว่ามันคือการแสดงออกของความไม่เที่ยงของจิต เราจะสังเกตตัวสภาวะ แล้วเห็นในที่สุดจนได้นะครับว่า
สิ่งที่ไม่เที่ยง ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา แต่เป็นสภาวะจิต เป็นภาวะทางธรรมชาติ ที่มีเหตุปัจจัยปรุงแต่ง
ปรุงแต่งให้เกิดอะไรขึ้นในช่วงไหน มันก็เป็นไปตามนั้น
------------------------------------------
ผู้ถอดคำ แพร์รีส แพร์รีส
วันที่ไลฟ์ ๓๐
พฤษภาคม ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม นั่งสมาธิได้ดีขึ้นมาหลายสัปดาห์
แต่อยู่ๆอาทิตย์นี้เหมือนเดินก้าว
ถอยหลัง ฟุ้งซ่านกว่าปกติ รวมสติไม่ได้ แบบนี้แปลว่าเราปฏิบัติแย่ลง
ถอยหลัง ฟุ้งซ่านกว่าปกติ รวมสติไม่ได้ แบบนี้แปลว่าเราปฏิบัติแย่ลง
มันจะมีโอกาสพัฒนาขึ้นได้อีกครั้งมั้ยคะ?
ระยะเวลาคลิป ๒.๑๙ นาที
รับชมทางยูทูบ https://www.youtube.com/watch?v=M2jOPCcWSIM&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=11** IG **
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น