วันจันทร์ที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2563

ฝึกรู้ลมหายใจตามที่อาจารย์สอน บางครั้งก็รู้สึกอย่างเป็นธรรมชาติ บางครั้งก็ยังอึดอัด มันมักจะฝืนๆตอนลากลมเข้า พยายามไม่ฝืนแล้ว ตั้งใจจะให้ร่างกายมันเริ่มหายใจเข้าเอง แต่บางทีมันยั้งไม่ได้ ไม่รู้เป็นเพราะว่าเคยฝึกผิดๆมาจนเคยชินหรือเปล่าครับ?


ดังตฤณ :  สำหรับคนที่มีปัญหาแบบนี้ ผมอยากให้ย้อนกลับไปดูคลิปคลื่นปัญญาที่ให้ฝึกหายใจสั้นหายใจยาวให้เป็นนะครับ

(ขึ้นแอนิเมชั่นคลิปคลื่นปัญญาฝึกหายใจ) ทุกครั้งที่จะเริ่มมาดูตรงนี้ก่อนเลย เพื่อให้มันขึ้นใจจริงๆ คือถ้าร่างกายของเราตอบสนองกับการเห็นแอนิเมชั่นอย่างนี้ได้เนี่ยนะครับ มันจะเข้าจุดถูกทุกครั้ง คือไม่ใช่ว่าดูครั้งเดียวแล้วก็ไม่ควรกลับไปดูซ้ำอีกเลย ไม่ใช่นะครับ ไม่ได้มีอะไรหวงห้าม ไม่ได้มีข้อห้ามอะไรแบบนั้น

จริงๆผมทำขึ้นมาเพื่อให้คนที่ฝึกสมาธิไม่หลับตาแล้วก็หลงเข้ารกเข้าพงทางความฟุ้งซ่าน เพราะว่าต่อให้เราเคยทำได้อย่างเป็นธรรมชาติแล้วก็ตาม มันมักจะลืม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาเรากำลังหัวยุ่งจากการทำงานมา กลับมาเข้าบ้านเนี่ยมันลืมหมดว่า ที่เคยทำได้เนี่ยทำยังไงนะครับ หลับตาปุ๊บเนี่ยก็เข้าป่าทันที

ถ้ามาดูแอนิเมชั่น แล้วให้ร่างกายของเราตอบสนองสิ่งที่เราเห็นอย่างเป็นไปเองนะครับ คุณจะรู้สึกว่า เนี่ยภาพเหมือนท้องของเราป่องขึ้นมา ค่อยๆป่องเป็นลูกโป่งที่มันยืดหยุ่นแบบไม่มีความเกร็ง แล้วก็ค่อยๆยุบลงไป เกิดความรู้สึกสบาย

ถ้าคุณสามารถเห็นแอนิเมชั่นนี้ แล้วก็เกิดความรู้สึกสบายตามได้ อันนั้นแหละคือเข้าจุดที่บอกว่า บางครั้งก็เป็นธรรมชาตินะครับ ถ้าเราสังเกตดีๆนะ ไม่เอาแบบลวกๆนะครับ คุณจะเห็นแอนิเมชั่นนี้ มันมีจังหวะของการป่องออกมา พอป่องสุดหยุดค้างแป๊บนึงก่อนที่มันจะยุบเข้ามา นี่คือความแตกต่างอีกข้อนึง ที่หลายคนไม่สังเกต แล้วก็ไม่สนใจนะครับ

ถ้าเราป่องท้องออกมา แล้วรีบยุบลงไปเลย มันจะเป็นจังหวะตามใจอยาก มันไม่ใช่จังหวะที่ควรจะเป็นตามธรรมชาติ คือตอนที่เรารู้จักที่จะมีจังหวะหยุดแป๊บนึง ทั้งตอนที่หายใจเข้า แล้วก็ตอนที่หายใจออกหมด มันจะไปสร้างความเคยชินขึ้นมาอีกแบบ เทรนร่างกายให้ปรับสภาพให้มีความลงตัว มีความยืดหยุ่น มีความพร้อมมากพอที่จะหายใจยาว พูดง่ายๆว่าหายใจยาวเป็น

ปกติคนจะหายใจยาวกันไม่เป็น เป็นแต่หายใจสั้น ซึ่งนั่นแหละที่ทำให้ฝึกเท่าไหร่ เท่าไหร่มันก็ไปไม่ถึงไหนสักที มันไม่เป็นอัตโนมัติสักที มันไม่เป็นเหตุเกื้อกูลให้เกิดการรวมดวงเป็นสมาธิสักที

แต่ถ้าฝึกแบบนี้ แล้วพบว่าหายใจยาวเป็นแล้ว หายใจยาวได้เป็นปกติ คุณจะพบว่าจิตรวมเร็วได้มากๆเลย ได้มากกว่าที่มันฟลุกๆนานทีปีหนเกิดที อันนี้มันรวมได้เกือบทุกวันเลย แม้กระทั่งว่าชาวเมืองอย่างเราๆท่านๆเนี่ย ที่ทำงานจนหัวยุ่งมาทั้งวันเนี่ยนะ ก็จะเกิดความสามารถที่จะเข้าสมาธิได้ เพราะอะไร เพราะว่าพอคุณหายใจยาวเป็นเนี่ยนะ มันจะหายใจยาวขึ้นมาเองเรื่อยๆทั้งวัน มันจะติดใจ มันจะชอบใจ มันจะพอใจ

ทีนี้พอฟังคำนี้อย่าไปบอกว่า อ้าวพอใจก็แปลว่าติดสมาธินะสิ คือเอาให้ติดซะก่อนเถอะนะ เอาให้เป็นซะก่อนแล้วค่อยไปคิดละ ไปคิดวางมันในภายหลัง คือมันไม่ยากหรอก ถ้าหากว่าทำสมาธิเป็นแล้วเนี่ยนะ ขอให้ทำเป็นจริงๆเนี่ย เราไปพิจารณาจากการที่มีสัมมาทิฏฐิแข็งแรงมากพอเนี่ยนะ ไม่ต้องกลัวติด ไม่ต้องกลัวติดสุข ไม่ต้องกลัวติดสมาธิ ใครจะมาว่ามาโจมตีอะไรยังไง ขอให้กลับไปดูที่พระพุทธเจ้าท่านสอนไว้

ท่านสอนอย่างนี้จริงๆนะในอานาปานสติเนี่ย ให้เอาความสุขก่อน เอาความสุขให้ได้ก่อน ให้จิตเนี่ยมันมีความตั้งมั่น ให้จิตมีความมั่นคงแข็งแรง จากนั้นค่อยเอาความสุขมาพิจารณาโดยความเป็นภาวะไม่เที่ยง พอทำได้เนี่ยมันจะง่ายไปหมดเลย ที่เหลือเนี่ยนะเส้นทางสู่มรรคผลน่ะมันนิดเดียว

แต่ที่มันไม่ได้เนี่ย เพราะไม่ฟังดีๆนะครับ อย่างไปบอกว่า โอ้ยทำสมาธิแล้วติดสุขแน่ๆ ผมเคยเห็นมามากบอกว่า “โอ้ยเนี่ยผมทำได้ไม่มีปัญหา แต่ว่าผมไม่อยากไปเป็นพรหม ผมอยากไปนิพพาน เพราะฉะนั้นผมไม่ทำสมาธิ จะเจริญปัญญาอย่างเดียว” เจริญแบบแห้งๆน่ะนะครับ แล้วก็ไปไม่ถึงไหน ขี้โมโห แล้วก็ไปตีโพยตีพาย ไปอาละวาดฟาดงวงฟาดงา ว่าคนปฏิบัติเขาว่าเป็นพวกโง่เง่าเต่าตุ่น เป็นพวกที่ทำผิดวิธี ทั้งๆที่ตัวเองนั่นแหละไม่ได้ดูวิธีของพระพุทธเจ้านะครับ อันนี้ไม่ได้พูดถึงคนถามนะครับ แต่พูดเลยไป เพราะพอมาถึงจุดนึงก็มักจะคิดไปถึงจุดอื่น

ยุคนี้สมัยนี้เนี่ย คนกลัวติดสมาธิ กลัวติดสุข จนกระทั่งไม่ทำสมาธิ แล้วก็ไม่มีความสุขมากพอที่จะหล่อเลี้ยงให้สติมันแข็งแรงยั่งยืนมากพอที่จะอยากทำต่อ ไม่เกิดฉันทะที่จะเจริญสติ

แม้แต่ครูบาอาจารย์ดีๆก็พูดนะครับ บอกระวังติดสุข กลัวติดสุข มันเลยกลัวจริงๆ กลัวแบบกลัวหัวหดเลย คือไม่รู้จะทำสมาธิท่าไหนให้มันถูกต้องกันแน่นะครับ พอเกิดความสุขปุ๊บนี่ปฏิเสธความสุขทันที แทนที่จะพิจารณาว่า สุขไม่เที่ยงตามที่พระพุทธเจ้าสอน แต่กลายเป็นว่า ปฏิเสธความสุขทันที จะทำให้สมาธิของตัวเองมันออกแนวไหนก็ไม่ทราบ ขอให้นิ่งด้วย แล้วก็มีความทุกข์ด้วยรึยังไง ก็ไม่รู้ว่าเป้าหมายคือไรนะครับ

----------------------------------------------

ผู้ถอดคำ                      แพร์รีส แพร์รีส
วันที่ไลฟ์                  ๒๗ มิถุนายย ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม                         ฝึกรู้ลมหายใจตามที่อาจารย์สอน บางครั้งก็รู้สึกอย่างเป็นธรรมชาติ 
                              บางครั้งก็ยังอึดอัด มันมักจะฝืนๆตอนลากลมเข้า พยายามไม่ฝืนแล้ว 
                              ตั้งใจจะให้ร่างกายมันเริ่มหายใจเข้าเอง แต่บางทีมันยั้ง
                             ไม่ได้ ไม่รู้เป็นเพราะว่าเคยฝึกผิดๆมาจนเคยชินหรือเปล่าครับ?
ระยะเวลาคลิป           ๖.๕๗ นาที
รับชมทางยูทูบ             https://www.youtube.com/watch?v=JVNzupBTcnk

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น