ดังตฤณ : ทำวิปัสสนาไม่ใช่การนึกคิดนะครับ
ไม่ใช่การใช้จินตนาการ ถ้าวิปัสสนาจริงๆ หมายถึงการเห็นนะครับ ทีนี้มรณะสติเนี่ย มีหลายแบบ
หลายระดับ อย่างระดับของการคิดว่า เดี๋ยวเราจะตายเนี่ย
อันนั้นก็เรียกว่าใช้จินตนาการ ใช้ความรู้สึกนึกคิด
แต่ถ้าหากว่าเราทำตามลำดับ
อย่างเช่นที่พระพุทธเจ้าให้ดูลมหายใจเข้าออกเป็นอานาปานสติแล้วเห็นชัด
จนกระทั่งรู้สึกมาถึงอิริยาบถปัจจุบัน รู้สึกว่าอิริยาบถนี้คือกาย
แล้วเห็นกายชัดขึ้น ชัดขึ้น จนกระทั่งมีตับไตไส้พุง มีโครงกระดูกอะไรต่างๆ
แล้วเห็นโครงกระดูกและตับไตไส้พุงเหล่านั้น มันเป็นของที่มาประชุมกันชั่วคราว
แออัดยัดทะนานกันชั่วครู่ แล้วในที่จะต้องแยกย้ายกระจัดกระจายหายไป
คือมันเห็นจริงๆ ออกมาเป็นอสุภกรรมฐาน
คำว่า
“มรณสติ” เนี่ยนะ มันไปสรุปตรงที่ “นวสีวถิกาบรรพ” คือที่สุดของกายานุปัสสนา
มันจะเห็นว่า กายนี้แสดงอาการ เน่าเปื่อยผุพังให้ดู ถึงตรงนั้นจะไม่กลัวตายขึ้นมาจริงๆ
เพราะว่าถ้าเห็นแล้วเนี่ย ธรรมชาติของร่างกายเราเองนี่แหละ ที่เป็นเครื่องประหารชิ้นใหญ่ที่สุด
ต่อให้ไม่มีอุบัติเหตุมากระทำ ต่อให้ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน ต่อให้เราได้ยาอายุวัฒนะ
หรืออะไรมาก็แล้วแต่ ในที่สุดแล้วมันก็ไม่สามารถเอาชนะอายุขัย
หรือว่าความเป็นของต้องเน่าเปื่อยผุพัง ของร่างกายนี้ไปได้ ไม่มีใครเอาชนะได้
ต่อให้เป็นพระพุทธเจ้าก็ตาม
ท่านให้พิจารณานะ แม้แต่พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ที่มีบุญสูงสุดแล้ว
ก็ต้องเสื่อมสลายหายไปนะครับ แล้วการเห็นไม่ใช่เห็นด้วยความคิด
ในทางวิปัสสนาในทางการเจริญสติเนี่ย ในขั้นสุดยอดของกายานุปัสสนา
คือการเห็นจริงๆนะ ธรรมชาติของกายนี้ต้องดับสูญไปนะครับ
----------------------------------------------
ผู้ถอดคำ แพร์รีส แพร์รีส
วันที่ไลฟ์ ๑๘
กรกฎาคม ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม ทำสมาธิ
วิปัสสนา พิจารณาความตายเนืองๆ แต่ทำไมยังรู้สึกกลัวตายครับ?
ระยะเวลาคลิป ๓.๓๐ นาที
รับชมทางยูทูบ https://www.youtube.com/watch?v=iIajOdHCJ68&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=10&t=0s
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น