ดังตฤณ : คือพระบางรูป
หรือบางความเชื่อก็อาจจะไปเห็นอะไรมาจริงๆ แต่บางความเชื่อก็สักแต่เชื่อ เอาอย่างนี้แล้วกัน พูดอย่างนี้นะครับ
เรื่องขอการอุทิศส่วนกุศลจริงๆไม่จำเป็นต้องกรวดน้ำเลยด้วยซ้ำ
การกรวดน้ำเป็นสื่อ เพื่อให้คนส่วนใหญ่มีใจที่นิ่งอยู่กับสายน้ำที่ไหลลงไป
เปรียบเหมือนกับใจของเราที่รินรดลงไปมีน้ำใจนะครับ
การกรวดน้ำแทนน้ำใจที่มันมีความชุ่มเย็น
มันมีความรู้สึกว่า เป็นของไหลที่อ่อนโยน
แล้วก็เป็นของบริสุทธิ์สะอาดที่แทนสภาพกุศลที่มันออกไป
แต่จริงๆแล้ว ลักษณะการอุทิศส่วนกุศลที่ดีที่สุด
คือการรู้อยู่ที่บุญ ลักษณะบุญเป็นยังไง มันมีความสบาย มันมีความเปิด มันมีความแผ่
มันมีความสว่าง มันมีความจ้าในความเป็นกุศล จิตที่จ้าๆในแบบที่เป็นกุศลมันมีความ
.. เขาเรียกว่า มีความแก่รอบ มีความแก่กล้าที่จะแผ่กุศลออกไป
ซึ่งอันนี้คนส่วนใหญ่ยังทำกันไม่ได้
แต่ถ้าหากคุณสังเกตนะครับว่า
เมื่อไปถวายสังฆทานก็ตาม หรือว่าทำบุญปล่อยนก ปล่อยปลา ปล่อยโคกระบือ
หรือว่าจะบุญชนิดไหนก็ตาม ถวายตู้พระไตรปิฎก ขุดเจาะน้ำบาดาล
อะไรก็ตามที่ทำให้คุณรู้สึกเหมือนกับจ้าๆออกไปได้เนี่ย คุณสังเกตตรงนั้นว่า
แค่เราทอดสายตาออกไปสบายๆ แล้วตามอาการจ้านั้นไป ที่มันสว่างๆ ที่มันแผ่ออกไป
แค่เราน้อมให้ความสว่างตรงนั้นไปได้เหมือนกับกลุ่มน้ำในห้วงทะเล หรือว่ามหาสมุทร
ที่มันแผ่ออกไปไม่มีประมาณ แล้วบอกว่า ขอให้บุญตรงนี้ที่เราเพิ่งทำสำเร็จแล้วมีใจเบิกบาน
มีใจปีติ จงได้แก่ทุกท่านทุกรูปทุกนาม โดยเฉพาะถ้าหากว่าท่านกำลังรออนุโมทนาอยู่ หรือท่านมีตัวตนอยู่ในละแวกนี้
ถ้าสามารถรับรู้ได้ ก็โปรดอนุโมทนา
เราขอให้กำลังใจอันเข้มแข็งแบบมนุษย์ของเรานี้ที่จะแผ่อุทิศให้ ที่เพิ่งทำบุญเสร็จ
จงได้แก่ทุกคน อานิสงส์นี้ขอให้เสมอกัน แค่มีใจเผื่อแผ่แบบนี้เนี่ยนะ
มันจะรู้สึกว่าใจของเราเนี่ย คล้ายๆกับเปลวเทียนที่สว่างโพลงนะครับ
แล้วก็ไปต่อกับเทียนเล่มอื่นให้มันมีความสว่างไสวทั่วๆกัน
คือเรื่องการกรวดน้ำเนี่ยว่าก็ว่านะ
เป็นธรรมเนียมของพราหมณ์ จริงๆแล้วทางพุทธเราก็ทำสืบๆกันมา ก็มีประโยชน์นะครับ
แต่ถ้าเราเข้าใจจริงๆว่า ตัวที่จะมีพลังอุทิศบุญ อุทิศกุศลอย่างแท้จริงมันอยู่ที่จิต
แล้วถ้าจิตเราสบาย
จิตเรามีความสุข จิตเราเปิดแผ่ออกไป ณ ขณะนั้น จะใช้การกรวดน้ำก็ตาม
หรือไม่กรวดน้ำก็ตามมันได้ผล อย่างน้อยได้ผลยิ่งกว่าพวกที่กรวดไป แล้วก็พึมพำเป็นนกแก้วนกขุนทองแบบงึมงำว่า
ขอให้เจ้ากรรมนายเวรจงได้รับส่วนบุญอะไรอย่างนี้ แต่ใจนี่แห้งๆอึดอัดอยู่นะครับ
เพราะนึกหน้าไม่ออกว่า เจ้ากรรมนายเวรเป็นยังไง เทวดาหน้าตาเป็นยังไง
หรือควรจะมีลักษณะออร่าอย่างไร เพราะใจมันอึดอัดอยู่ ใจมันมัวแต่เค้นว่า
เออขอให้ได้ ขอให้ได้ แล้วในที่สุดขอให้ข้าพเจ้าเนี่ย จงเป็นผู้ได้รับผลประโยชน์สูงสุดของการได้อุทิศ
พูดง่ายๆว่ามันแฝงอยู่ด้วยความอยากเอาเข้าตัว
ถ้าเริ่มต้นขึ้นมาจากอยากเอาเข้าตัวเนี่ย
จิตไม่มีทางเปิดแผ่ออกไป ไม่มีทางสว่าง ไม่มีทางสบาย
ไม่มีทางที่จะจ้าอยู่ในลักษณะของรัศมีบุญที่แผ่ออกไป มันมีแต่จะเอาเข้าตัว
นี่คือความเข้าใจที่ถูกต้อง
เราเข้าใจเข้ามาที่จิต ไม่ใช่เข้าใจเข้าไปที่รูปแบบของการอุทิศส่วนกุศล
จะใช้ขันกรวดน้ำ หรือว่าจะใช้อะไรก็ตาม ขอให้สังเกตเข้ามาที่จิตของตัวเองว่า มีลักษณะของการเปิดแผ่
แบบเผื่อแผ่ให้คนอื่นจริงๆรึเปล่า
--------------------------------------
ผู้ถอดคำ แพร์รีส แพร์รีส
วันที่ไลฟ์ ๒๕
กรกฎาคม ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม ขอคำแนะนำวิธีกรวดน้ำที่ถูกต้องค่ะ
บางพระบอกห้ามให้
เจ้ากรรมนายเวร เดี๋ยวเขามีพลัง
ระยะเวลาคลิป ๖.๐๘ นาที
รับชมทางยูทูบ https://www.youtube.com/watch?v=eUZyhNBGBHo&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=7&t=0s** IG **
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น