ดังตฤณ : จริงๆแล้วเนี่ยนะ เอาคำนี้ก่อน “มาถูกทางมั้ย”
ถ้ามาถูกทางเนี่ยนะ มันจะมีลักษณะหนึ่งที่เรียกว่า ความอิ่มใจ
ต่อให้เป็นลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ผ่านเข้า ผ่านออก ผ่านเข้า ผ่านออก
อย่างนี้ดูซ้ำเป็นหมื่นๆแสนๆครั้งเนี่ยนะ ยิ่งดู ยิ่งอิ่มใจ ทั้งๆที่มันเป็นลมหายใจเดิมๆเลย
เข้าแล้วก็ออกอยู่แค่นี้แหละ นี่เอาตรงนี้ก่อนนะ
ทีนี้บอกว่า
สภาวะเกิดขึ้นบ่อย เกิดดับกระทั่งรู้สึกเบื่อ คุณดูความเบื่อบ้างแล้วรึยัง ทดลองดูรึยังว่าหน้าตาความเบื่อมันเป็นยังไง
เบื่อเนี่ยมันเบื่อเพราะลึกๆกิเลสมันมีข้ออ้างรึเปล่า อันนี้เรายังไม่รู้นะ
เรายังไม่ได้ไปขุดถึงสาเหตุ
แต่พ้อยท์คือ
ถ้าเราดูสภาวธรรมอื่นๆที่มันเกิดดับ เกิดดับ แล้วเกิดความเบื่อขึ้นมาแทน
เราบอกว่าเบื่อการดู ถ้าเรามองว่า ความเบื่อนั้น มันเป็นความเบื่อที่ทำให้เราตัดสินตัวเองว่าเราดูมาพอแล้วเนี่ย
ความเบื่อนั้นเป็นความเบื่อที่เป็นโทษ
แต่ถ้าหากว่า
ความเบื่อเกิดขึ้น แล้วเรามองว่า เอาแล้วสภาวะใหม่เกิดให้ดูแล้ว เราดูรึยัง
ถ้าเราดูนะ ไอ้ความเบื่อสภาวะ เบื่อการดูสภาวะมันเกิดขึ้น
มันมีความรู้สึกแหนงหน่าย ไม่อยากดูอยากหันหน้าหนี แล้วอาการหันหน้าหนีเป็นยังไง หน้าตาเป็นยังไง
มันอยู่ได้นานแค่ไหน
ถ้าหากว่าเรารู้สึกถึงอาการเบื่อหน่ายอยากหันหน้าหนี
แหนงหน่าย คลายความยินดีจากการดูสภาวธรรม มันเป็นแค่ของเกาะใจเหมือนกับฝ้าหมอก
เหมือนกับอะไรที่มันยื้อๆ เสร็จแล้วแป๊บนึงมันแห้งไป มันหายไป เหลือแต่จิตว่างๆโล่งๆ
โล่งจากความเบื่อ ตัวนี้เรียกว่า เราเห็นความเกิดดับของสภาวะใหม่ที่มันตรงตามสถานการณ์จริงขึ้นมาแล้ว
------------------------------------------
ผู้ถอดคำ แพร์รีส แพร์รีส
วันที่ไลฟ์ ๒๓
พฤษภาคม ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)
คำถาม ดูสภาวธรรมที่เกิดขึ้นบ่อยๆ
เกิด ดับ จนกระทั่งรู้สึกเบื่อ
เวลาสภาวธรรมนั้นมาอีกแล้ว มาถูกทางไหมคะ?
ระยะเวลาคลิป ๒.๕๕ นาที
รับชมทางยูทูบ https://www.youtube.com/watch?v=PmWZa_kygys&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=5
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น