วันๆคิดแต่เรื่องงาน ไม่ค่อยมีกะจิตกะใจภาวนาเลยครับ ขอคำแนะนำ?

ดังตฤณ :  ก็คิดเรื่องงานไป คิดให้เต็มที่เลย สังเกตดูเถอะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่เราคิดเรื่องงานตลอด ๒๔ ชั่วโมงนะครับ มันต้องมีจังหวะพัก จังหวะที่จิดเหนื่อยล้า อยากจะรีเฟรช (Refresh) หรือว่าอยากจะเงียบๆบ้าง จังหวะนั้นแหละ ที่เราเอามาภาวนาที่ละนิดทีละหน่อยนะครับ

อย่างถ้าเราทำงานไปสองชั่วโมง ตะลุยคิดไม่หยุดพูดไม่หยุด จะต้องประชุมไม่หยุด หรือว่าจะต้องกะเก็งอะไรเกี่ยวกับตัวเลขในอนาคต โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงนี้นะครับ ตัวเลขในอนาคตกำลังเป็นที่หวาดผวาของชาวโลกที่ทำงานในออฟฟิศนะครับ

ก็เอาช่วงจังหวะเวลาที่เหมือนกับจิตมันซาๆจากเรื่องงานไปเองโดยไม่ต้องตั้งใจนั่นแหละ มันจะเกิดความรู้สึกทึบๆฟุ้งๆยุ่งๆ ก็ซ้อมหายใจเล่นๆ ณ ช่วงนั้นแหละว่า เออที่หายใจอยู่ ณ ขณะนี้เนี่ย มันฟุ้งหนักแค่ไหน มันฟุ้งแบบกระจาย หรือว่าฟุ้งแบบกระจุก สังเกตดูเล่นๆแล้วเห็นว่า ฟุ้งแบบกระจาย ฟุ้งแบบกระจุกเนี่ย มันอยู่ในภาวะนั้นได้กี่ลมหายใจ เท่านี้ก็เรียกว่าเป็นการเอาสติเข้าไปอยู่ในระหว่างการทำงานแล้ว แต่ไม่ใช่ว่าเราพยายามเจริญสติ เห็นกายใจ ณ ขณะที่กำลังคิดเรื่องงานอยู่นะครับ อันนั้นมันจะไม่ได้อะไรเลย ทั้งทางโลกและทางธรรมนะครับ

------------------------------------------

ผู้ถอดคำ                      แพร์รีส แพร์รีส

วันที่ไลฟ์                  ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๓ (รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน)

คำถาม                         วันๆคิดแต่เรื่องงาน ไม่ค่อยมีกะจิตกะใจภาวนาเลยครับ ขอคำแนะนำ?

ระยะเวลาคลิป           ๑.๔๓ นาที

รับชมทางยูทูบ                https://www.youtube.com/watch?v=np0nHSNbYrY&list=PLmDLNhxScsWPHpIdf0LAQiQM1j9ZebEMx&index=25