ดังตฤณ : คืออุปาทาน ถ้าว่ากันตามหลักธรรมนะ ว่ากันในเส้นทางของการเจริญสติ การคิดว่าจิตเรา การคิดว่าจิตเป็นของเรา หรือว่าการคิดว่าจิตเป็นเรา คือมิจฉาทิฏฐิชนิดหนึ่ง
ซึ่งมิจฉาทิฏฐิชนิดนี้ ถามว่าเป็นบุญหรือบาป
มันไม่ได้เป็นบาป แต่เป็นจุดเริ่มต้นของบุญและบาป
พอยึดว่า นี่จิตเรา นี่ความคิดเรา พอเกิดกุศลจิต
อยากทำอะไรดีๆ เราก็แล่นไปตามความดี แล้วก็ติดดี
แต่พอจิตคิดอะไรชั่วร้าย
มีความคิดชั่วช้าอะไรขึ้นมา แล้วเรายินยอมพร้อมใจไปกับความชั่วร้าย ชั่วช้านั้น
ก็ติดอยู่กับความชั่ว
นี่ ตัวนี้ ที่เป็นเครื่องบอกว่า การสำคัญผิด
คิดว่าจิตเป็นเรา ก็จะพาลไปรู้สึกว่า ความคิดที่อยู่บนจิตแบบนั้นๆ
ที่ตั้งอยู่บนจิตแบบนั้นๆ เป็นเราเช่นกัน
เราจะเชื่อ เชื่อความคิดของตัวเอง
พอเรายึดว่าความคิดเป็นเรา ถ้าดีก็โชคดีไป แต่ถ้ามันไม่ดี ตรงนี้ ได้ทำกรรมดำแล้ว
แล้วอยู่ในสังสารวัฏนี่ ถ้าทำกรรมดำ
ตามกติกาก็คือ เดี๋ยวต้องได้รับความทุกข์ ความเดือดเนื้อร้อนใจนะ
อันนี้ เพราะฉะนั้นคือเข้าใจนะว่าที่เรานึกว่า
อะไรๆ ในขอบเขตกายใจนี้ เป็นตัวเรานี่ เสี่ยงทั้งนั้น เข้าใจถึงเหตุผลแวดล้อมนะครับ
____________________
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน วิธีดูสังโยชน์
- ช่วงถามตอบ
วันที่ 2 ตุลาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=NPYxNNGFsYE
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น