ดังตฤณ : ที่เรารู้สึกเหมือนห่างๆ ออกมานี่นะ ก็คือจิตของเราไม่เข้าไปยึดมั่นถือมั่นมากนั่นเอง
ก็ฝึกต่อไป
ตามแนวทางที่เราเรียนรู้กันมานั่นแหละ คือไม่มีหรอก
อุบายอะไรสักอย่างที่เราเพิ่มเข้าไปแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นนะ
แต่ถ้าเราทำมาจนกระทั่งมีความรู้สึกว่าจิตอยู่ห่างๆ
อาการยึดน้อยลง เหมือนเป็นคนดูอยู่เฉยๆ แค่นี้น่าพอใจที่สุดแล้ว
สำหรับการแก้ปัญหาแบบโลกๆ
เพราะแสดงให้เห็นว่าปัญหาวิ่งมาไม่ถึงหัวใจเรา
ชีวิต จะยิง จะลั่นไกใส่หัวใจเรา แต่ไม่ถึง มาไม่ถึง จะสวดมนต์บทไหนก็ตาม
ถ้าหากว่าช่วยเป็นต้นทุน ช่วยเป็นความชุ่มชื่น ให้เกิดความรู้สึกดีขึ้นได้
ก็นับว่าประเสริฐทั้งนั้นนะครับ
ที่จะต้องทำเพิ่ม ก็คือทำต่อไปเรื่อยๆ
ความต่อเนื่อง คือความก้าวหน้า ท่องไว้เป็นคาถาเลยนะ
___________________
ข่วงนี้ชีวิตมีปัญหาหนักรอบด้าน
ทั้งเรื่องงาน ทั้งชีวิตส่วนตัว เห็นปัญหาต่างๆ มันอยู่รอบตัว แต่ตัวเราอยู่ห่างๆ
เหมือนกับเราไม่ลงไปคลุกคลีกับปัญหา เราเป็นแค่คนดู เห็นปัญหาต่างๆ มันอยู่เป็นกองๆ
ไม่เกี่ยวข้องกัน แล้วพยายามแก้ปัญหาไปทีละจุด สงสัยว่าการเห็นแบบนี้
เราเดินมาถูกทางไหมคะ? และช่วงนี้กําลังจิตอ่อนมาก
นั่งสมาธิแล้วเห็นโมหะเยอะมาก เลยอาศัยสวดพระปริตรเกือบทุกวัน
อยากขอคําแนะนําว่าต้องทําอะไรอีกบ้าง เพื่อเป็นแนวปฏิบัติให้ผ่านจุดหนักสุดช่วงนี้ไปได้?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน
พร้อมรู้ว่าไม่มีตัวตน
- ช่วงถาม ตอบ
วันที่ 16 ตุลาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=ovcyGpK0yqI
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น