ดังตฤณ : ตัวเรานี่ คือความหลงผิดของจิต คืออาการส่วนเกินของความจริง
ตัวเรา ไม่เคยมี เป็นส่วนเกินที่ถูกผลิตขึ้นมา
โดยการร่วมมือกันระหว่างกาย เวทนา แล้วก็ จิต
เป็นสามเส้า ที่พอร่วมมือกันออกมาแล้ว
กลายเป็นสังขารขันธ์ที่เกิดความรู้สึกเป็นจริงเป็นจังว่ามีตัวเรา
อะไรๆ ที่เรามีสติรู้ ในระหว่างของการเจริญสติ
เพื่อเห็นกายใจโดยความเป็นรูปนามนี่นะ อาศัยจิตเห็นทั้งนั้น
แต่ว่า ณ ขณะที่จิตเห็น
จะมีความรู้สึกในตัวเราเจือปนอยู่มากหรือน้อย อันนี้ขึ้นอยู่กับว่า
จิตยังหลงยึดสิ่งที่กำลังรู้ สิ่งที่กำลังเห็นมากหรือน้อยแค่ไหนนะครับ
พูดง่ายๆ สรุปคำตอบก็คือว่าจิตเป็นตัวที่เห็น
แต่ตัวเรา ไม่เคยมี เพราะฉะนั้น ตัวเราไม่เคยเป็นผู้เห็นนะ มีแต่จิตเป็นผู้รับรู้
แล้วก็มีแต่สังขารขันธ์ เป็นผู้ปรุงแต่งขึ้นมาว่า เราเห็นอะไร
เราปฏิบัติธรรมไป
ไม่ใช่เพื่อตัวเราเป็นผู้เห็นขันธ์ 5 แต่ปฏิบัติธรรมไป เพื่อปล่อยให้ขันธ์ 5
ได้รู้ตัวว่าเป็นขันธ์ 5
ให้ขันธ์ 5 ได้เห็นตัวเอง ว่ามันคือขันธ์ 5
ไม่เคยมีตัวใครอยู่ในนั้น
____________________
จิตใช่ไหมคะ ที่เป็นตัวที่เห็น
แต่ไม่ใช่ตัวเรา?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน
รู้จักอนัตตาในระดับของจิต
ช่วงถาม-ตอบ
วันที่ 9 ตุลาคม 2564
ถอดคำ: เอ้
รับชมคลิป: https://www.youtube.com/watch?v=jeFPX8YOFsQ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น