ถาม
: (59.25) กรณีที่เราจะให้ธรรมะกับเด็ก กับลูก แล้วเป็นเด็กสมาธิสั้น
มีวิธีอย่างไรจะช่วยให้เขาเรียนรู้ได้
ดังตฤณ : เด็กสมาธิสั้น
จะหาความสนุกได้ค่อนข้างยาก แต่ถ้าเราหาความสนุกให้เขาได้ ตั้งมุมมองไว้อย่างนี้นะ
ถ้าเราหาความสนุกให้เขาได้ ความสนุกนั้นจะเป็นปัจจัยให้เขามีสมาธิเพิ่มขึ้น ความสนุกกับสมาธิมาด้วยกัน
ทีนี้เด็กสมาธิสั้น
ก็สั้นไม่เท่ากัน ใช้วิธีก็อาจจะต้องใช้วิธีต่างกัน แต่ของคุณ
เนื่องจากเป็นพ่อที่สนใจลูก แล้วมีความอยากให้ลูกมีพัฒนาการ ขอให้อุ่นใจไว้ก่อนว่า
ลูกอยู่ในมือคนที่ดีที่สุดเท่าที่เขาจะหาได้ ในภพนี้ภูมินี้
ตั้งความเชื่อไว้ว่า
เราใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ เราจะเห็นเขามากขึ้นเรื่อยๆ แล้วจับจุดถูกเองว่า
ความสนุกของเขาคืออะไร คือ เราพาเขาไปหลายๆ ที่ ทั้งที่ธรรมชาติ ทั้งที่เปิดเป็นโรงเรียนสอนเด็ก
แล้วจับสังเกตว่าแต่ละแห่งที่เขาไป เขามีความสนุกมากหรือน้อยต่างกันแค่ไหน
ตรงนี้จะค่อยๆ
เข้าสู่ใจของเราเองว่า อะไรคือความสนุกที่เราเอามาป้อนเขาได้ที่บ้าน
เข้าใจพอยต์ใช่ไหม คือมันมาตามธรรมชาติ ไม่ใช่มานิยามกันได้ตอนนี้
คือคนเป็นพ่อจะมีสัญชาติญาณ
รู้แล้วว่าลูกเราน่าจะแมตช์ (match) กับตรงนี้ แล้วทดลอง
ถ้าไม่ใช่ก็ไม่ต้องเสียกำลังใจ มันจะถึงจุดหนึ่งที่เรารู้สึกว่าเรามีหน้าที่เพื่อเขา
แล้วก็รู้จุดของเขา จากความรับผิดชอบในหน้าที่ของเรา ซึ่งจะไม่มีใครทำได้ดี
เกินกว่าคนที่ตั้งใจจะรับผิดชอบ
ตรงนี้มาถามผม
ผมให้คำตอบอาจตรงตัวไม่ได้ แต่บอกได้อย่างหนึ่งว่าลูกเราเป็นคนมีบุญ
มาอยู่ในมือของคนที่ตั้งใจว่าอะไรๆ จะต้องดีขึ้นสำหรับเขา แล้วพูดง่ายๆ คำตอบก็คือ
ให้ตั้งเป็นความศรัทธาในคัวเองว่าจะหาอะไรเจอในที่สุด
หลักการง่ายๆ
คือความสนุกคือปัจจัยของสมาธิ
________________
รายการดังตฤณวิสัชนา ณ
ศูนย์เรียนรู้วรการ คลิปที่ 2
วันที่ 11 ตุลาคม 2563
ถอดคำ / เรียบเรียง
:
เอ้
รับชมคลิปเต็ม : https://www.facebook.com/watch/?v=434789157611672
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น