ดังตฤณ : พุทโธ คือสมองส่วนหน้าที่ยังทำงานอยู่ ถ้าเราจะเอาสมาธิ ถ้าเราอยากได้จิตแบบตื่นรู้เบิกบานจริงๆ ส่วนความคิด ควรจะลดการทำงานลง เหลือน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ หรือไม่ทำงานเลย deactivate ไปเลย
พุทโธ
เป็นคำบริกรรมที่ดี เป็นคำบริกรรมที่เปลี่ยนความคิดแบบสุ่ม ให้เป็นความคิดที่เป็นเส้นตรง
มีความแน่นอนได้ แต่ถ้าหากเราอยากเจริญอานาปานสติจริงๆ
ผมไม่เห็นด้วยที่จะคงการทำงานของสมองส่วนหน้าไว้
ควรจะให้ไปอยู่ที่สมองครึ่งหลัง
โดยสมองครึ่งหลังจะมีหน้าที่รับรู้ ทั้งการรู้ภาพ การรู้เสียง
การรับรู้การทรงตัวอะไรทั้งหลาย ไปอยู่สมองครึ่งหลังหมดเลย
ยิ่งสมองครึ่งหลังได้พื้นที่การทำงานมากขึ้นเท่าไหร่
ยิ่งมีสิทธิ มีโอกาสที่จะเบิกบานมากขึ้นเท่านั้น
ฉะนั้น
คือถ้าคุณมีความเคยชินอยู่กับพุทโธอยู่แล้ว ในระหว่างวัน ก็อาจ พุทโธๆ ไปก็ได้
มีพุทโธที่สม่ำเสมอ ผมเคยบ่อยๆ ด้วยซ้ำว่า พุทโธที่ดี คือพุทโธที่เหมือนเสียงกระซิบตอนเราอ่านหนังสือ
อ่านคำว่า พุทโธๆ ในหน้ากระดาษ มีความคงเส้นคงวา แล้วทำให้เกิดสมาธิได้
อันนั้นดีแน่นอน
แต่ถ้าหากคุณจะเจริญอานาปานสติ
แบบเต็มขั้นจริงๆ ขอแนะนำว่า รู้ลมหายใจอย่างเดียว อย่างใช้ฝ่ามือไกด์
ก็เปรียบเหมือนกับพุทโธที่มาช่วยปรุงแต่งให้จิตของคุณมีความแน่วไปในโฟกัสอยู่แล้ว
ไม่มีวิธีที่จะกรองความคิดออกไป
ความคิดที่เคยชิน คำบริกรรมที่เคยชิน อยู่ๆ ไปสั่ง ไม่ได้หรอก
สมองถูกเทรนมาแบบนั้น ก็ให้มีคำบริกรรมขึ้นมาได้
แต่สะสมความเคยชินที่จะรู้สึกถึงลมหายใจ และความเคลื่อนไหวอย่างเดียวไปเรื่อยๆ
จนในที่สุด พอจิตตั้งมั่นเป็นสมาธิ แล้วมีความคุ้นเคย
อยู่กับการเห็นแค่ลมหายใจและฝ่ามือ
ในที่สุดคำบริกรรมจะหายไปเองโดยไม่ต้องไปคัดกรองนะ
_________________
วันนี้ได้ทำตามรูปแบบ ตามเวลา
รู้สึกถึงการหายใจเข้าออกชัดเจนค่ะ มีฟุ้งซ่านตรงที่จะติดคำว่า พุทโธ ขอความว่า
พุทโธ คือความคิดใช่หรือเปล่าคะ
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน เราจะตั้งจิตมั่น
-
ช่วงถาม-ตอบ
วันที่
14 สิงหาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=5XF26iTdtRE
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น