ดังตฤณ : ตั้งเป้าไว้แบบนั้น ไม่ถูกหรอก ว่าอายุเท่าไหร่ๆ
ตอนผมอายุใกล้ๆ คุณ
ผมก็เคยคิดแบบนี้เหมือนกันว่าอายุเท่านั้นจะทำให้ได้ปฐมฌาน
อายุเท่านั้นมีสิทธิตายแล้ว
ผมเคยนึกว่าตัวเองจะต้องตายอายุเท่านั้นเท่านี้
และปีนั้นอยู่ๆ ก็นึกอยากจะทำบุญปล่อยสัตว์ขึ้นมาเสียเฉยๆ
คือเรื่องอายุ กับเรื่องสัญชาติญาณภายใน
บางทีอาจมีว่า ฉันควรจะอายุเท่านั้นเท่านี้สำเร็จ
ประสบความสำเร็จทางโลกหรือทางธรรมแบบไหน แต่จริงๆ ไปกำหนดแบบนั้น เท่ากับสะกดจิตตัวเอง
หรือโปรแกรมตัวเอง ว่าถ้ายังอายุไม่ถึงตรงนั้น จะไม่ได้นะ
ปฐมฌาน คุณอาจจะ .. ถ้าทำตามขั้นตามตอนถูกต้อง
แล้วเกิดปีติ เกิดสุข เกิดจิตตั้งมั่นขึ้นมา อาทิตย์เดียวอาจได้ก็ได้
แต่ถ้าคุณไปล็อคไว้ว่าอีก 4 ปีถึงจะได้ อีก 3
ปีถึงจะได้ แบบนี้ พอใกล้จะได้ขึ้นมา ภายในสัปดาห์เดียว
คุณก็จะเหมือนมีโปรแกรมมาบอกตัวเอง มาขวางตัวเองว่า ยังไม่ถึงเวลา
ฉะนั้นไม่ถูกนะครับ
เอาเป็นว่าเรามากำหนดอย่างนี้ดีกว่าว่า วันนี้เราทำเต็มที่ ถูกขั้นถูกตอน
รู้ได้ชัดแค่ไหน เอาแค่นั้น แล้วก็มาเปรียบเทียบในวันต่อไปว่า ดีขึ้นหรือแย่ลง
แล้วก็หาเหตุหาผลให้เจอว่าทำไมถึงแย่ลง เราประพฤติตัวอย่างไรในระหว่างวันถึงแย่ลง
เราพูดอย่างไร คิดอย่างไรถึงแย่ลง
อย่างนี้จะได้สิ่งที่เรียกว่า อิทธิบาท 4
ชัดเจนกว่านะครับ ถ้าไม่อย่างนั้น ไปกำหนดอายุ อิทธิบาท 4 ไม่รู้จะมาอย่างไร
อิทธิบาท 4 คือ ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา
มีฉันทะ คือความพอใจ ทำสมาธิแล้วเกิดปีติ
เกิดสุขนี่ พอใจแน่นอน ติดใจแน่นอน อยากทำบ่อยๆ แน่นอน
มีวิริยะ คือ ตรงที่ทำบ่อยๆ ทำไม่เลิก
แล้วขวนขวาย ตั้งอกตั้งใจ ตั้งเป้าในแต่ละวันว่า จะทำๆ ทำให้ก้าวหน้ายิ่งๆ ขึ้นไป
นี่คือวิริยะ
มีจิตตะ มีความฝักใฝ่ ไม่คิดถึงเรื่องอื่น
อยากจะมาคิดถึงเรื่องนี้ ทำเรื่องอื่นเสร็จ ทำงานหาเงินเสร็จ
มาคิดถึงเรื่องที่เป็นแก่นสารของชีวิตอย่างแท้จริง มาทำสมาธิ มาเจริญสติ
มีวิมังสา คือมีการสำรวจตรวจสอบว่า ที่ทำๆ
ไปในแต่ละวันที่ก้าวหน้าขึ้น ก้าวหน้าเพราะเหตุผลอะไร ถอยหลังเพราะเหตุผลอะไร
ตรงนี้ อย่างนี้ ด้วยอิทธิบาท 4 อย่างนี้
พระพุทธเจ้าท่าน สำเร็จปฐมฌานตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ เพราะมีฉันทะ มีความเพียร
แล้วก็รู้เลยว่า แบบนี้จิตคลอกแคลก แบบนี้จิตทรงตัวอยู่ได้ ท่านฉลาดทางจิตตั้งแต่เจ็ดขวบ
เจ็ดขวบท่านได้ปฐมฌาน
แล้วไม่มีการมาล็อคเลขไว้ล่วงหน้าว่า เดี๋ยวเจ็ดขวบ ท่านถึงจะได้สมาธิ แต่ เจ็ดขวบนั้น
วันนั้น ท่านรอพระบิดาอยู่นะครับ พระเจ้าสุทโธทนะ ไปทำธุระ ท่านมานั่งใต้ต้นไม้
เห็นวิเวกดี ร่มรื่นดี นั่งสมาธิแล้วสังเกตลมหายใจของตัวเอง
แล้วจิตของพระมหาสัตว์ที่มีอุปจาบารมีท่านสูง
ท่านทำความพอใจในการรู้ลมหายใจท่านเอง ท่านสังเกต ท่านมีวิริยะ มีจิตตะ
มีวิมังสาของท่านเอง จนกระทั่งจิตรวมถึงฌานได้ ด้วยพระองค์เอง
ทีนี้ก็เป็นแบบอย่าง ว่าทำถูกที่ตรงไหน
ทำถูกที่เวลาใด นั่นแหละเป็นฤกษ์ดีที่สุดที่จะประสบความสำเร็จทางสมาธิ
และทางปัญญานะครับ
_________________
ผมอายุ ๒๒
ควรวางจิตอย่างไรให้สภาวะการปฏิบัติก้าวหน้า ก่อนอายุ ๒๖ ครับ
ควรมีเป้าหมายต้องได้ปฐมฌานไหมครับ
เห็นว่าเวลานั้นเหลือน้อยมากเกินกว่าจะมาขวนขวายตอนชรา
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน เราจะตั้งจิตมั่น
- ช่วงถาม-ตอบ
วันที่ 14 สิงหาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=g-lxVO_Wpเจ็ด8&t=3s
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น