ดังตฤณ : ที่เกิดความกลัว เพราะว่าขนลุกนั่นแหละ
ปีติแล้วขนลุกตอนแรกๆ
จะรู้สึกดี แต่อาการขนลุกกับอาการกลัว เป็นเกลอกัน เป็นสหายกัน
ถ้าขนลุกมากๆ
แล้วใจเรายอมตกนิดเดียว ยอมที่จะขาดสตินิดเดียว จะพลิกจากปีติแบบที่จะรู้สึกดี
ให้กลายเป็นความกลัวขึ้นมาได้เลย
ตรงนี้พระพุทธเจ้า ถึงตรัสแยกแยะจำแนกไว้อย่างชัดเจนนะครับว่า
ปีติในองค์ฌานที่แท้จริง ต้องเป็นความชุ่มเย็น เหมือนกับเราเอาทั้งตัว
จุ่มลงไปในน้ำ ไม่ใช่ปีติแบบขนลุก
นี่เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าจำแนกไว้นะครับ
ตอนที่ปีติแบบชุ่มเย็น จะไม่มีความกลัวเกิดขึ้นได้เลย เพราะเหมือนกับอยู่ในน้ำเย็นที่ปลอดภัยที่สุด
ที่เซฟที่สุดในจักรวาล กว้างใหญ่ที่สุด เป็นพื้นที่โล่งกว้างใหญ่ที่สุดในโลก
อาการขนลุก เป็นเกลอกัน
เป็นสหายกันกับความกลัว เพราะเวลาคนกลัวก็ขนลุกขนชัน แต่ทีนี้ จะกลับด้านกัน
คือขนลุกขึ้นมาก่อนที่จะกลัวเท่านั้นเอง
คนเรานี่ พอรู้สึกว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง
แล้วอธิบายไม่ได้ ก็จะกลัวไว้ก่อน แต่พอเรามีปีติ เรามีความสุข ที่เสถียรแล้ว
ความกลัวไม่มีทางเกิดเลยนะ
________________________
ขณะนั่งสมาธิพิจารณาดูลมหายใจเข้าออกรู้สึกปิติ ขนลุกตลอดเวลา
แต่ก็มีบางคราวที่รู้สึกกลัว
แต่ก็พยายามจดจ่ออยู่กับลมหายใจไม่วูบไหวไปตามความรู้สึกหรือความฟุ้ง
อยากรู้ว่าทำไมถึงกลัวทั้งๆที่ ก่อนนั่งสมาธิอารมณ์ก็ปกติค่ะ แล้วต้องทำอย่างไรคะ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน
จากสมถะสู่วิปัสสนา
- ช่วงตอบคำถาม
วันที่ 22 สิงหาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=R7ToBsFTdPo
https://www.youtube.com/watch?v=A0IdbaTXjV0
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น