ดังตฤณ : นั่นแหละ ตรงนั้นแหละ คือไม่ใช่ว่าต้องขยับมือตลอดเวลา ถ้าหากว่าจิตลงเป็นสมาธิแล้วมือเป็นเหมือนไกด์เฉยๆ จะเป็นแค่ตัวที่ .. คล้ายๆ กับตอนที่เราเป็นเด็ก เราเคยใช่ไหมว่ามีครูสอนให้ใช้นิ้วในการอ่านหนังสือ เพื่อที่จะให้ง่ายขึ้น
นี่ก็หลักการใช้มือไม่ต่างกัน
ตอนนี้พอเราคุ้นแล้วกับการอ่านหนังสือ เราก็ไม่ใช้นิ้วไกด์แล้ว พอเรามีจิตรวมแล้ว
หรือว่าหายใจได้แจ่มชัดแล้ว ก็ไม่ต้องใช้มือ
ทีนี้บางคนก็มีข้อสังเกตว่า
พอทำไป อย่างคุณบอกว่า สิบนาที ยี่สิบนาที จิตรวมแล้วไม่ต้องใช้มือ แล้วเสร็จแล้ว
ถ้านาทีที่ สี่สิบ อาจเริ่มเหม่อ หรือมีอาการเซื่องซึมใหม่ ก็อาจกลับมาใช้มือใหม่
เพื่อที่จะกระตุ้นให้เกิดการรับรู้ได้ต่อเนื่องเหมือนเดิม เหมือนช่วงแรก
อะไรแบบนี้ ก็สามารถที่จะเอาไป apply ได้ ในแต่ละเคสของแต่ละคนนะครับ
จุดนี้
ผมอาจไปเติมในคลิป ว่ามือเป็นแค่ไกด์ ไม่ใช่ว่าจะให้ทำอย่างนี้ตลอดไปนะครับ
ขึ้นอยู่กับว่าจังหวะไหนที่เราควรใช้มือมาช่วย จังหวะไหนที่เรารู้สึกว่าจิต
มีความอิ่มตัว และมีความนิ่ง มีสติดีแล้ว ก็ไม่จำเป็นนะครับ
_____________________
ทำไมลองฝึกตามพี่ตุลย์สอนสัปดาห์ก่อน
ทำไปสักพักหนึ่งประมาณ 20 นาที จิตมันเริ่มรู้สึกว่าการขยับมือเป็นภาระครับ
พอหยุดขยับมือแล้วจิตแนบกับลมหายใจกว่าเดิม
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน
ปีติสุขอันเป็นทิพย์
- ช่วงตอบคำถาม
วันที่ 7 สิงหาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=E-AhYsT2xvA
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น