วันอังคารที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2564

Q01รู้สึกสงบ เบา ว่าง เหมือนนั่งดูอีกคนที่ไม่ใช่เรา แล้วไปต่อไม่ถูก

ดังตฤณ: ต่อไปไม่ต้องไปอยากได้ภาวะแบบนี้อีก เป็นคีย์สำคัญมากๆ เลย ทำความเข้าใจ ตกลงกับตัวเองไว้อย่างนี้นะ ว่าห้ามไม่ให้เกิดความอยากจะเข้าถึงภาวะที่มองดูใครก็ไม่รู้นั่งอยู่

 

อันดับที่สองคือ เราจะเริ่มนับหนึ่งใหม่ทุกวัน ทุกครั้งที่พยายามฝึกสมาธิ

 

รู้ลมหายใจให้ได้ก่อน เอาความสงบนิ่งให้ได้ก่อน

มีวิตักกะ มีวิจาระ อยู่กับลมหายใจ ให้เกิดสังขารขันธ์อยู่อย่างนี้

มีแค่วิตักกะ มีแค่วิจาระ

 

แล้วพอมโนภาพในตัวตนหายไป

กลายเป็นนิมิตลมหายใจล้วนๆ ไม่มีนิมิตอื่นใดเจือปน

มีแค่ลมหายใจ กับตัวที่ท้องป่องขึ้น แล้วก็ยุบลง

ท้องป่องขึ้น แล้วก็ยุบลง ไม่เหลือภาพอยู่ในใจเลย

 

ตรงนั้น ค่อยบอกตัวเองว่า นี่เริ่มพร้อมที่จะพิจารณาว่า

กายนี้ รูปขันธ์นี้ ไม่ใช่ใครเลย

มีแต่จิต ที่รู้อยู่ว่า กำลังปรากฏลมหายใจ ซึ่งเป็นรูปขันธ์ชนิดหนึ่ง

 

แล้วก็มีท่านั่งคอตั้งหลังตรงนี้ ที่เป็นตัวสูบลมเข้า แล้วก็พ่นลมออก

นี่ก็เป็นส่วนของรูปขันธ์อีกเหมือนกัน

 

สรุป บหนึ่งใหม่ทุกครั้ง เอาตามขั้นตามตอนที่เราทำได้แล้วนี่แหละ จนกระทั่งเกิดวิตักกะ วิจาระ เห็นลมหายใจชัด

เห็นลมหายใจถนัดเมื่อไหร่ นั่นแหละ ก็เกิดขึ้นเองแน่ๆ

ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องพะวง ไม่ต้องกลัวว่าเดี๋ยวจะหายไป

 

ที่อยู่ในคำถามของคุณ แสดงให้เห็นว่าเกิดการปรุงแต่ง เป็นความอยากได้ อยากมี อยากเอากลับมา

ตัวนี้ก็เป็นสังขารขันธ์ชนิดหนึ่ง เป็นความคิด เป็นความอยาก

 

ถ้าเรามีความเข้าใจ ทุกภาวะที่เกิดขึ้น ดีหมด

 

แต่ถ้าไม่มีความเข้าใจ ไม่ได้ตั้งความเข้าใจไว้ก่อน ภาวะบางอย่างจะสูญเปล่าไป อุตส่าห์มาแสดงตัว แต่ก็เสียไปเปล่าๆ ปลี้ๆ อย่างเช่น ภาวะอยากได้คืน

 

ถ้าเราตั้งความเข้าใจไว้ก่อนว่านี่คือสังขารขันธ์ชนิดหนึ่ง

เราก็ดูมัน ดูจนกว่าจะเห็นว่ามันไม่เที่ยง เหมือนกับลมหายใจ

ไม่แตกต่างกับลมหายใจที่เข้ามาแล้วต้องออกไป

 

พอเห็นสังขารขันธ์แสดงความไม่เที่ยง ตรงนั้น ขอให้เห็นบ่อยพอ

แม้แต่ความอยากได้อยากดี อยากมีอยากเป็น อยากเอาอะไรเข้าตัว

ก็กลายเป็นภาวะอย่างหนึ่งอะไรก็ไม่รู้ ไม่ใช่ของใคร ไม่ใช่ตัวใครเลย

 

จิต จะเกิดปัญญาแบบพุทธมากขึ้นๆ จนกระทั่งอยู่ตัว

ทั้งคะแนนบวก และคะแนนลบ

ภาวะดี และไม่ดี

ทั้งกุศล และอกุศล

ขอให้มาเถอะ มีประโยชน์หมดนะ

____________________

รู้สึก สงบ เบา ว่าง สักครู่ ความรู้สึก เหมือนกับเรากำลัง มองดูใครสักคนที่ไม่ใช่เรา ที่กำลังนั่งอยู่ แล้วก็รู้สึกสดุดกับความรู้สึก (เอ๊ะทำไมรู้สึกอย่างนั้นเป็นความสงสัย) แล้วก็หลุดออกจากอารมณ์นั้นค่ะ แล้วก็ติดไปต่อไม่ได้ค่ะ?

รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน มโนภาพตัวตน vs. นิมิตสังขารขันธ์

ช่วง คำถาม - คำตอบ

วันที่ 18 กันยายน 2564

ถอดคำ : เอ้

รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=jAKC5x4CFNA

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น