ดังตฤณ : ยังไม่ต้องไปสนใจว่า มาได้อย่างไร เพราะอะไร แต่สนใจอย่างนี้
นี่เป็นจุดสังเกตที่ดี ก่อนจะตื่น
ถ้าเรารู้สึกว่ามีอาการกำมือ ให้กำอย่างนั้นแหละ กำด้วยความรู้สึกว่า ตอนนี้
เรามีความรู้สึกอย่างนี้อยู่ แน่นๆ ขึ้นมา
หายใจเข้าตามปกติ อย่าเพิ่งลืมตา .. หายใจเข้า
แล้วพอหายใจออกให้แบมือออกมา คลายออกมา
แล้วพอจะหายใจเข้าใหม่ ก็กำใหม่ แค่นี้ train ให้ร่างกายเป็นอัตโนมัติอย่างนี้ ว่า หายใจออกเราคลาย หายใจเข้าเรากำ ..
เฉพาะของคุณนะ ของคนอื่นไม่ต้อง
พอเราทำอย่างนี้จนชินทุกเช้า คุณจะเห็นขึ้นมาว่า
อาการทางกาย จะสัมพันธ์กับอาการทางใจ ถ้าแบมือ กายคลาย ถ้ากำมือ ใจยึด
เสร็จแล้ว พอทำไปมากๆ มากๆ เข้า จะกลายเป็นว่า
ทั้งกำทั้งคลาย เป็นส่วนช่วยให้เกิดสติ ในการรู้สึกถึงลมเข้า และลมออก
ตรงนั้นคุณจะมีปัญญาแบบพุทธ แล้วมีสติแบบพุทธ
ที่บางทีอาจรู้เองเห็นเองเลยว่า ที่อื่นมาพร้อมกับอาการกำนี่ เพราะยึดอะไรอยู่
บางคน เป็นปฏิกิริยาตอบสนองออกมาจากความฝันที่เข้มข้น
แล้วยังยึดไม่คลาย
บางคนเกิดมาจากตะกอนภายในที่สะสมมาระหว่างวัน
ที่ทำให้เกิดความยึดติด แล้วก็ค้างคาใจ
บางทีไม่ใช่แค่กำมือ แต่กัดฟันกรอดๆ
โดยไม่รู้ตัวด้วย
ทีนี้ถ้าทุกเช้าคุณตื่นมาพร้อมกับอาการกำ
แล้วคลาย กำแล้วคลาย ควบคู่ไปกับลมหายใจนะ
หายใจเข้า กำ
หายใจออก คลาย
แล้วจิตมีสติ มีคุณภาพดีขึ้นๆ
ในที่สุดจะได้คำตอบด้วยตัวเองว่าอะไรเป็นอะไรนะ
นอนด้วยสมาธิทุกคืน
แต่จะสั้นมากเพราะเผลอหลับไปก่อน เมื่อคืนมีเสียงปลุกจนสะดุ้ง เลยกลับมานอนสมาธิอีกรอบ
ก่อนจะหลับไป ที่สงสัยมากๆคือ ก่อนตื่นนอนร่างกายมีการกำมือทุกครั้ง เป็น
เพราะเหตุใด เป็นเพราะเรากังวลหรือเครียด หรือเป็นแค่ภาวะทางกายปกติคะ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน ชนวนสมาธิ
ช่วง
คำถาม - คำตอบ
วันที่
4 กันยายน 2564
ถอดคำ
: เอ้
รับชมคลิป
: https://www.youtube.com/watch?v=IDn6rTugARg
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น