ดังตฤณ : ไม่ได้คิดไปเองนะ พอเกิดสติ แล้วจิตมีความตั้งมั่น ก็เกิดสุขได้ทั้งวันเป็นธรรมดา
แล้วควรฝึกต่อไปอย่างไร ไม่ใช่ไปพยายามก็อปปี้มา
ไม่ควรไปก็อปปี้ความสุขที่เกิดขึ้นทั้งวันนั้นมา อย่าจำไว้ อย่าหวงไว้นะครับ
เอาแค่ว่าเราฝึกอานาปานสติเป็นขั้นเป็นตอนให้เป็น
แล้วเอาสติ หรือสมาธิเท่าที่เกิดขึ้น ตามจริง
ไปรู้ว่าภาวะที่กำลังปรากฏอยู่เป็นอย่างไร
ถ้ามันกำลังชืดๆ จืดๆ อยู่ ไม่ต้องไปเร่งให้เป็นสุข
ถ้าเป็นสุขอยู่ไม่ต้องไปกลัวหลงว่าเดี๋ยวจะติดสุข ขอให้เป็นทุกข์ดีกว่า อะไรก็ตาม
จะสุข จะทุกข์ จะเฉย ที่กำลังปรากฏอยู่
ให้มองว่าเป็นภาวะที่ดีที่สุดแล้วที่เราจะเห็นได้ขณะนั้น
ดีที่สุดที่เราสามารถจะเห็นโดยความเป็นของไม่เที่ยงได้
นับไปเลยว่า ความสุข ทุกข์ เฉย ณ
ขณะนั้นอยู่ไปได้กี่ลมหายใจ นี่แหละ ในที่สุดก็จะพาคุณกลับไปสู่จุดที่คุณรู้สึกว่า
น่าพอใจ
พอใจที่ได้เห็น
แล้วก็จะนำไปสู่จุดที่คุณยังไปไม่ถึง นั่นก็คือ ข้อสรุปว่า ทั้งความสุข
ทั้งความทุกข์อะไรก็แล้วแต่ ที่เป็นอารมณ์เฉพาะหน้านี่นะ ไม่ใช่ตัวคุณเลย เกิดขึ้นแล้วต้องหายไป
อย่างความสุขที่คุณเคยได้ทั้งวัน
ตอนนี้ก็หายแล้ว และไม่กลับมาอีก
ที่ถามว่าควรจะทำอย่างไรต่อ จริงๆ แล้วก็คือ
ถามว่า ทำอย่างไรจะเกิดความสุขแบบนั้นอีก จริงๆ ก็คือว่า ไม่มีหรอก ความสุขแบบเดิม
มีแต่ความสุขที่หายไปแล้ว แล้วก็ความสุขที่ยังไม่เกิดขึ้น
ส่วนความรู้สึกที่เป็นอยู่ จะสุขหรือไม่สุขก็ตาม
นี่แหละที่เป็นของจริง ที่แสดงความไม่เที่ยงได้
เคยเป็นทุกข์มากๆ
แล้วกลับมารู้สึกลมหายใจ เห็นความทุกข์มันดับ
เกิดความสว่างขึ้นมาจนเป็นสุขไปทั้งวัน มันเป็นจริงหรือคิดไปเองครับ
และควรฝึกต่อไปอย่างไรครับ
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน
ตอน ชนวนสมาธิ
ช่วง
คำถาม - คำตอบ
วันที่
4 กันยายน 2564
ถอดคำ
: เอ้
รับชมคลิป
: https://www.youtube.com/watch?v=crmg3yMVF0Q
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น