ดังตฤณ : ขึ้นต้นมา เราต้องมีมุมมองที่ชัดเจนตั้งแต่ต้น ว่าเราจะอยู่กับอิริยาบถปัจจุบันเป็นสำคัญ
ขึ้นต้นมาอย่ารู้ลมหายใจก่อน อย่าบริกรรมก่อน
อย่าไปดูจิตก่อน ขึ้นต้นมา ถามตัวเองง่ายๆ เลย หลังตรง หรือหลังงอ
คอตั้งหลังตรงอยู่ไหม แล้วฝ่ามือฝ่าเท้า มีอาการเกร็งอยู่ที่ไหนไหม
มีอาการกำอยู่ที่ไหนไหม คิ้วขมวดอยู่หรือเปล่า
สำรวจกายจนกระทั่งได้คำตอบว่า
อิริยาบถปัจจบันที่คอตั้งหลังตรงอยู่ขณะนี้ สบาย หรืออึดอัดอยู่
แล้วจากนั้นค่อยเอาความรู้สึกในอิริยาบถปัจจุบันนั้นไปเจริญสติต่อ
จะดูลมหายใจก็ตาม จะบริกรรมอะไรก็ตามที่คุณถนัดนะ
ทีนี้ ผลจะเป็นอย่างนี้ พอจิตรวมเป็นสมาธิขึ้นมา
โดยมีสติระลึกอยู่กับอิริยาบถปัจจุบันเป็นสำคัญ เป็นหลักตั้ง
ขึ้นต้นมา เรารู้อิริยาบถก่อน พอจะเริ่มลอยออกไป
หรือว่าจะหลุดออกไปอย่างไรก็ตาม เราแค่ระลึกนิดเดียว ว่า นี่เหลือแต่จิตจริงหรือ
แล้วอิริยาบถที่เรายกขึ้นมาเป็นตัวตั้งของสมาธิล่ะ
เราจะนึกออก นิมิตของกายที่ตั้งอยู่
คอตั้งหลังตรง จะปรากฎขึ้นมา ถ้าในสภาพ คือผมเข้าใจนะ ไม่ใช่ไม่เข้าใจ
อย่างเวลาที่หลุดออกไปนี่ จะเหมือนมีสายใย ยืดออกไป แล้วก็ใจของเราไปอยู่ที่อื่น
ออกนอกกายอะไรไปแบบนั้น
ทีนี้พอเราระลึกนิดเดียว
ถึงตัวตั้งที่เรารู้อิริยาบถก่อนเป็นตัวนำ สายใยก็จะเหมือนกับ วูบ
กลับเข้ามาอยู่กับอิริยาบถปัจจุบัน ซึ่งนั่นแหละ เป็นประโยชน์
เพราะว่าจิตจะถูกเทรน ให้รู้เนื้อรู้ตัว
อยู่กับสิ่งที่เป็นทางออกจากความทุกข์จริงๆ เป็นมรรค เป็นการเดินมรรคจริงๆ นะ
การที่กายทิพย์
หรือว่าเรามีจิตที่ทะยานออกไปนอกร่าง อันนั้นไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลยนะ คือ
เราได้ไปเห็น ไปรู้โน่นนี่ แต่เสร็จแล้ว ไม่ได้รู้ความเป็นกาย
ไม่ได้รู้ธรรมชาติความเป็นกายใจนี้ตามจริง แล้วก็ไม่สามารถทิ้งฐานของอุปทาน
คือกายใจนี้ไปได้
นี่ เสียเวลาไปเปล่าๆ ชาติหนึ่ง
แต่ถ้าหากว่าเรามีสติ รู้เนื้อรู้ตัวอยู่กับกาย อยู่กับใจ แล้วเห็นมากขึ้นเรื่อยๆ
บ่อยขึ้นเรื่อยๆ ซ้ำไปเรื่อยๆ ว่า ไม่มีอะไรสักส่วนเดียวที่เที่ยง
ไม่มีอะไรสักส่วนเดียวที่เป็นตัวเดิม แต่จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ต่างไปเรื่อยๆ
อันนั้นแหละที่จิตจะได้จริงๆ จากชาตินี้นะ คือ ได้เห็นว่า กายใจไม่เที่ยง
ไม่ใช่ตัวเรานะครับ
ตัวนี้ ถ้าหากว่า เราไปถึงได้ เราจะรู้สึกว่า
สาธุกับตัวเองที่สุดเลย
สรุปคำตอบ ซ้ำอีกทีง่ายๆ ตั้งต้นขึ้นมา
อย่านึกถึงอะไรก่อน นึกถึงอิริยาบถปัจจุบัน
___________________
ปฏิบัติแล้วจิตแยกออกจากกาย
แล้วลอยออกไปแล้วกลับมามีสติที่ร่างกาย แล้วรู้สึกอ่อนเพลียมากๆ อย่างนี้จะต้องปฏิบัติอย่างไรต่อครับ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน ร่วมนั่งสมาธิ
วันที่ 15 พฤษภาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=CdBOg6sVwV4
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น