ผู้ถาม : เวลาที่สวดมนต์เสร็จ หรือปฏิบัติเสร็จแล้วอยากแผ่ส่วนบุญ ตอนเราแผ่ส่วนบุญคือเราไม่คิดมากใช่ไหมครับว่า ให้คนนั้นคนนี้ หรือจะให้เทพเทวดาอนุโมทนา เราคิดกว้างๆ แค่ว่า ใครรับรู้ได้ ก็เชิญมาใช่ไหม
ดังตฤณ : แบบนี้จะทำให้จิตมีโฟกัสดีที่สุด คือ
ใครก็ตามที่รับรู้อยู่ ใครก็ตามที่รออยู่ หรือว่าใครก็ตามที่สมควรจะได้รับ
เอาแค่สั้นๆ นึกในใจแค่นี้ ใจของเราจะมีอานุภาพมากกว่าในการแผ่ ในการอุทิศไป
ประเภทที่มานั่งอ่าน จาระไน
รายชื่อว่าจะมีคนนั้นคนนี้ อยู่ภพภูมินั้น ภพภูมินี้ ที่ผมสังเกตมา
คนที่มาท่องเป็นคำๆ แบบนี้ จิตไม่ได้มีกำลังเลยนะ คือจิตอยู่ในอาการท่องเฉยๆ
ไม่ได้มีลักษณะของจิตที่แผ่ความสุข ความสว่าง ความเป็นกุศลออกไป
จำไว้นะ ลักษณะของจิตที่จะแผ่ออกไปได้ถึงจริง
ต้องมีกำลัง และกำลังของจิตที่จะมากที่สุดก็ตอนที่คิดน้อยที่สุด
ถ้าหากว่า เรามีท่าไม้ตายไว้เลย คิดไว้แค่ว่า
ถ้าใครรับรู้อยู่ ขอให้ได้ส่วนความสว่าง ขอให้ได้ส่วนความสุข
ขอให้ได้ส่วนบุญที่ทำไปนี้ จงได้เสมอกัน
แค่นี้ .. จะเหมือนเทียนต่อเทียน
ไฟที่ไม่มีสิ่งรบกวน ไม่มีสิ่งมาคลุมบัง ก็จะไปถึงเทียนอีกเล่มหนึ่ง และต่อเทียนได้สว่างเท่ากันนะ
หรือไล่เรี่ยกัน
_____________________
วิธีแผ่ส่วนบุญด้วยจิตที่มีกำลัง
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน คลับเฮาส์ ตอน ความคืบหน้าเกี่ยวกับเครื่องช่วยชีวิต
วันที่ 1 พฤษภาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=idnsnBt4TTw
** IG **
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น