ดังตฤณ : จริงๆ แล้ว ตัว ‘เสียงสติ’ จะช่วยอย่างหนึ่ง คือเคลียร์พื้นที่ให้ ให้จิตโล่งๆ ว่างๆ สบายๆ แล้วก็ไม่อยากเอาอะไร
ทีนี้ พอเราเริ่มต้นฝึกอานาปานสติ
จากการที่จิตโล่งๆ ว่างๆ เป็นจิตตวิเวกอย่างนี้ จะเห็นลมหายใจชัด ทีนี้
พอเราเริ่มชิน .. ตอนนี้ยังไม่ชิน .. พอเริ่มชิน ที่จะเห็น .. นี่ลมหายใจเข้า
ลมหายใจออก มีกายนั่งเป็นที่ตั้ง เป็นนิมิต เป็นฐานที่ตั้งของจิต
เกิดความรู้สึกชินขึ้นมาว่า กายนั่งปรากฏอยู่อย่างนี้ ลมหายใจเข้าออกในกายนั่ง
ก็ปรากฏอยู่อย่างนี้
เสร็จแล้วในภาวะที่รู้สึกว่างๆ สบายๆ
จากความฟุ้งซ่าน พอความฟุ้งซ่านปรากฏขึ้นมา จะเห็นเลยว่า ปรากฏขึ้นที่ลมหายใจไหน
เห็นอย่างชัดเจนเหมือนกับว่า ความฟุ้งซ่านเป็นเมฆหมอก หรือเป็นเศษใบไม้ ที่กระจาย
ที่ฟุ้งขึ้นมา แล้วก็เห็นชัดเลยว่า ปรากฏที่ลมหายใจไหน หายไปที่ลมหายใจไหน
ตรงนี้แหละที่จะค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป
ตอนนี้ไม่ต้องไปรีบ
เพราะถ้าคุณพยายามที่จะจับรู้ไปด้วย ลมหายใจก็จะรู้ ความฟุ้งซ่านก็จะรู้
ก็เลยไม่รู้อะไรเลยสักอย่าง
แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ใจเกิดความว่างมากพอ
รู้เห็นลมหายใจอย่างชัดเจน เสร็จแล้วในความว่างนั้น ความคิดปรากฏเข้ามาแล้วรู้เอง
ตัวนี้แหละ ถึงจะเห็นพร้อมกันได้
พูดง่ายๆ เอาอย่างหนึ่งให้ได้ก่อน
เอาลมหายใจให้ชัดเจนก่อนนะ เป็นความชัดแบบมีความว่างประกอบอยู่ อย่างถ้าได้ ‘เสียงสติ’
ช่วย ก็จะง่ายขึ้น สำหรับคนเมืองนะ ไม่อย่างนั้นต้องไปเจริญสติกันในป่า ปกตินะ
ถึงจะเคลียร์ได้อย่างนั้นนะครับ
อันนี้เราก็เหมือนกับมาใช้เครื่องทุ่นแรงด้วยเทคโนโลยีที่มีอยู่ในมือ
ก็เอามาช่วยปัดเป่าความฟุ้งซ่านให้ และพอเราจับลมหายใจได้ชัดแล้ว
ความฟุ้งซ่านจะลอยวนกลับมา มันค่อยเห็นได้ชัดว่าปรากฏขึ้นที่ลมหายใจไหน
หายไปจากหัวเราเมื่อไหร่ ในลมหายใจใด ตรงนี้จะชัดเจนนะครับ
_______________
ฟังแล้วรู้สึกหัวโล่งมากค่ะ
รบกวนสอบถามค่ะว่าเวลาสังเกตลมหายใจ ก็รับรู้ได้เฉพาะลมหายใจ
เวลาฟุ้งซ่านก็ไม่สามารถรับรู้ลมหายใจได้
ถ้าอยากให้มีลมหายใจอยู่เบื้องหลังขณะฟุ้งซ่านต้องฝึกสังเกตลมหายใจให้เยอะๆจนชินใช่ไหมคะ?
รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน ร่วมนั่งสมาธิ
วันที่ 15 พฤษภาคม 2564
ถอดคำ : เอ้
รับชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=zPGfcE25bWs
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น