วันอาทิตย์ที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2564

ฝึกรู้ร่างกายหายใจตามคลิปเสียงสติ จะเห็นลมหายใจจากข้างหลัง ถูกไหม

ดังตฤณ : หมายถึงคลิป.. อันนี้ต้องบอกท่านที่ยังไม่ทราบนะครับ ใน คลิปคลื่นปัญญา นะครับ ถ้าใครยังไม่เคยดู เข้าไปดูได้ที่ เสียงสติดอทคอมนะครับ 

 

เสียงสติ ..ภาษาไทยนะ ส่วนดอทคอม ..ภาษาอังกฤษ (เสียงสติ.com)

 

คลิปที่เป็นไกด์ไลน์ ว่าจะหายใจอย่างไรนี่ จริงๆ แล้วเป็นแนวทาง เพื่อที่จะไม่ให้หายใจมั่ว เมื่อทำตามคลิปไป ก็จะเกิดความรู้สึกขึ้นมาว่า ตอนที่เราจะรู้อะไรขึ้นมาในกายใจ จะไม่ใช่มองออกมาจากข้างหน้า

 

ปกติ คนจะใช้จินตนาการ เหมือนกับคนอื่นมองเข้ามา จากด้านหน้า แต่จริงๆ แล้ว นักปฏิบัติจะพบนะครับว่า เมื่อสติเจริญขึ้น มโนภาพเกี่ยวกับตัวเองจะหายไป 

 

มโนภาพที่สะสมมาตั้งแต่เกิดเลยนะว่า เรามีหน้าตาอย่างนั้นอย่างนี้ เรากำลังมีหน้าตาดุร้าย หรือว่ายิ้มแย้มแจ่มใส มีหน้าตาเรียบเฉย หรือว่ามีหน้าตาถมึงทึงตึงเครียดนะครับ

 

แต่ละอารมณ์ที่ร่างกายปรุงแต่งจิตขึ้นมา ล้วนแล้วแต่เป็นอารมณ์สร้างมโนภาพเกี่ยวกับความเป็นเราขึ้นมา

ทีนี้ พอเริ่มมาเจริญสติ เห็นลมหายใจก็ตาม หรือว่าเห็นสภาวะของอิริยาบถ กำลังตั้งอยู่ในท่าทางไหน  ก็จะมีประสบการณ์ขึ้นมาตรงกัน

 

ไม่ว่าจะปฏิบัติในสมัยพุทธกาลหรือสมัยนี้ จะปฏิบัติในฐานะของผู้ครองจีวรแบบภิกษุ หรือว่าผู้ใส่เสื้อผ้าแขนยาวแขนสั้น แบบเราๆ ท่านๆ นะครับ จะได้ประสบการณ์เริ่มต้นขึ้นมาว่า มโนภาพจะหายไป กลายเป็นความรู้สึกเหมือนกับว่า เห็นตัวเองออกมาจากข้างหลัง มีท่านั่ง มีท่ายืน มีท่าเดิน อะไรอย่างไร จะไม่มีหน้าตาตัวตน มีแต่ความรู้สึกว่า มีหัว มีตัว มีแขน มีขา ตั้งอยู่ในท่าแบบที่มันกำลังเป็นอยู่


ทีนี้ ก่อนที่จะเห็นหัวตัวหรือ(อวัยวะ)อะไร ได้อย่างชัดเจนต่อเนื่องคงเส้นคงวา พระพุทธเจ้าสอนให้รู้ลมหายใจเข้าออกให้เป็นก่อน แล้วการรู้ลมหายใจเข้าออกของคนเกือบร้อยทั้งร้อยนะ เอาเป็นว่า 99.99 จะรู้กันผิดๆ 

 

รู้กันด้วยอาการเพ่ง รู้กันด้วยอาการที่เหมือนกับไปจดจ้อง จะจับให้มั่นคั้นให้ตาย แล้วก็บีบให้ความฟุ้งซ่าน หายไปหรือสงบลง


ด้วยอาการแบบนั้น ทำให้เกิดแต่ความอึดอัด แล้วก็รู้สึกว่าไม่ถูกจริตกับการฝึกอานาปานสติ ยิ่งฝึกไป ยิ่งเกิดความทรมาน ไม่ได้เกิดความก้าวหน้าอะไรขึ้นมา

 

ผมก็เลยทำคลิปขึ้นมาเป็นไกด์ไลน์ให้ดูว่า จริงๆแล้ว เราจะหายใจเป็นได้ ต้องหายใจยาวให้เป็น แล้วก็มีสติให้ทันหายใจสั้นด้วยนะครับ


เอาแค่นั้นนะ ไม่ต้องไปบริกรรมอะไรอย่างอื่นเลย ก็สามารถที่จะเห็นได้แบบที่พระพุทธเจ้าปูทางไว้เป๊ะเลย คือ 

 

หายใจเข้า รู้ว่า หายใจเข้า 

หายใจออก รู้ว่า หายใจออก

หายใจยาว รู้ว่า หายใจยาว

หายใจสั้น รู้ว่า หายใจสั้น นะ


พอหายใจยาว จะสังเกตตัวเองได้ ไม่ว่าจะเป็นใครนะครับ

 

การหายใจยาว จริงๆ จะมีการกระเพื่อม มีการป่องท้องออกมานิดหนึ่ง ถึงลากลมหายใจได้ยาวขึ้น


แต่พอเราหายใจสั้น บางทีอาจจะมีแค่การขยายซี่โครงนะครับ ขยายซี่โครงออกนิดหนึ่ง แล้วก็หุบลง 

 

แบบนี้ ถ้าเราสังเกตออก สังเกตเล่นๆ ไปเรื่อยๆ แค่นาทีเดียว ก็จะเกิดประสบการณ์ทางจิตขึ้นมา ประสบการณ์ภายใน ก็คือว่า มโนภาพตัวเราหน้าตาเป็นอย่างไร จะหายไป เหลือแต่ลักษณะของท่าทางนะครับ รูปพรรณสันฐาน ที่กำลังตั้งอยู่ในอิริยาบถนี้ มีความเป็นอิริยาบถแบบนี้

ซึ่งก็จะไม่ใช่เป็นการมองเข้ามาจากด้านหน้า แต่จะเป็นการเห็นออกไปจากด้านหลัง ..เพราะอะไร

 

เพราะว่าสายตาของเรา ประสาทตาของเรา เป็นเส้นตรงออกไปข้างหน้าอยู่แล้ว .. สติ เวลาที่ตั้งเข้ามาในกายอย่างถูกต้อง ก็จะมองจากหลังไปหน้าเช่นกันนะครับ

 

อันนี้ คือ สรุปว่าถูกแล้วนะครับ ที่รู้สึกเช่นนั้น

____________________

 

คำถามที่ ๔ : ฝึกแบบรู้สึกว่าร่างกายหายใจ อยากถามอาจารย์ว่า ลมหายใจที่ดูจากเสียงสติ เราจะเห็นลมหายใจจากข้างหลังเหมือนกับในคลิปเลย ใช่ไหมครับ

รายการปฏิบัติธรรมที่บ้าน ตอน ไลฟ์คลับเฮาส์และเฟสบุ๊ค ครั้งที่ 3

วันที่ ๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๔

ถอดคำ : นกไดโนสคูล

ตรวจทาน : เอ้

ชมคลิป : https://www.youtube.com/watch?v=Oa_ZMzMsfGY

 

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น