ทำไมจึงอาลัยแฟนบางคนมาก (ดังตฤณ)

ถาม : ผมเคยมีแฟนหลายคน บางคนรู้สึกอาลัยอาวรณ์หรือใจหายตั้งแต่ได้ยินเสียงหรือเห็นเขามายืนอยู่ เหมือนเป็นลางสังหรณ์ว่าอีกไม่นานจะต้องจากกัน พูดง่ายๆว่าเศร้าอยู่ในส่วนลึกตั้งแต่ยังอยู่ด้วยกัน แล้วในที่สุดก็ต้องจากกันจริงๆด้วยเหตุบีบคั้นหลายต่อหลายด้าน บางทีรู้สึกรักมาก แต่ขณะเดียวกันก็แค้นมากด้วย ส่วนแฟนคนอื่นๆ แม้คบแล้วต้องจากกันก็ไม่ได้มีอารมณ์เป็นบวกเป็นลบรุนแรงหรือยืดเยื้อนัก อยากทราบว่าเรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นเพราะอะไรครับ? หากคิดว่าเป็นบุญเก่าที่ทำร่วมกันมามากในอดีตชาติก่อให้เกิดสายใยผูกพันแน่นเหนียว ก็ไม่เห็นว่าบุญที่ร่วมกันจะช่วยรักษาความสัมพันธ์ไว้ได้ตลอดไปแต่อย่างใดเลย

> จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๘

ดังตฤณ: 
การเคยอยู่ร่วมกันหนึ่ง การเกื้อกูลกันในปัจจุบันหนึ่ง เป็นเหตุที่มาของความรู้สึกรัก รู้สึกผูกพันอาลัย รู้สึกสนิทแน่นแฟ้น

หากเคยอยู่ร่วมกันด้วยดี ด้วยความซื่อสัตย์ ด้วยการชักชวนกันทำดี แล้วชาตินี้มาช่วยเหลือเกื้อกูลให้เห็นใจกันในยามยาก หรือส่งเสริมให้ได้ดีมีสุขยิ่งๆขึ้นเข้าไปอีก ก็ย่อมรักมาก ผูกพันลึกซึ้งมาก

ทว่าที่จะอยู่กันแล้วมีแต่ดีกับดี ไม่ค่อยจะเป็นไปได้จริงสักเท่าไรหรอกครับ ส่วนใหญ่เคยอยู่ใต้ชายคาเดียวกันแบบครึ่งดีครึ่งร้าย แล้วบางทีแม้ช่วยเหลือเกื้อกูลให้พ้นจากสถานการณ์ยากลำบาก แต่ก็อาจสลับบท ทำตัวเป็นสถานการณ์ยากลำบากให้แก่กันและกันเสียเอง

นี่แหละครับ ประมาณนี้แหละ ถ้าเคยดีต่อกันมาก เคยอยู่ร่วมบุญกันอย่างเป็นสุขยิ่ง แต่ก็เคยร้ายต่อกันมาก เคยพรากจากกันด้วยเหตุผลอันน่าเศร้าหมอง เช่นนอกใจหรือฆ่าแกงกัน เมื่อพบกันอีกครั้งอาจซึ้งใจและอยากแต่งงานครอบครองเป็นกรรมสิทธิ์ แต่ขณะเดียวกันก็สังหรณ์ประหลาดว่าจะไม่อาจอยู่ด้วยกันตลอดไป สังหรณ์อันเกิดจากความครึ่งหลับครึ่งตื่นของมนุษย์ทำนองนี้ มักเป็นที่มาของความหวงแหนรุนแรง ระแวงจนอีกฝ่ายกระดิกตัวทำอะไรก็ถูกจับผิดไปหมด กระทั่งที่สุดความหึงสาพยาบาทก็กลายเป็นชนวนความแตกร้าวเสียเอง วนไปก็เวียนมา กลับหัวกลับท้ายกันอยู่อย่างนี้

บุญอันเกิดขึ้นจากกรรมสัมพันธ์ระหว่างคนสองคน เช่นร่วมกันคิดร่วมกันทำเรื่องดีๆ อย่างไรก็เป็นเหตุดึงดูด เป็นเหตุเหนี่ยวรั้งให้ติดอยู่ด้วยกันอย่างเหนียวแน่น ผลบุญจะก่อให้เกิดอัธยาศัยในทางเดียวกัน ประทับใจกัน หรือร่วมประทับใจสิ่งดีๆด้วยสายตาระดับเดียวกัน บุญจะไม่ส่งแรงผลักไสออกจากกันเลย

แต่คู่ไหนบ้างอยู่ด้วยกันแล้วเอาแต่ทำบุญอย่างเดียว? แค่คิดไม่ดี พูดไม่ดีต่อกันแบบขิงก็ราข่าก็แรง เท่านี้นับว่าทำบาปร่วมกันอย่างหนักแล้ว คู่รักโดยมากจึงครึ่งๆระหว่างเป็นคู่บุญกับคู่บาป บุญแรงทำให้รักแรง บาปแรงทำให้เกลียดแรง

สำหรับแฟนหลายคนที่คุณรู้สึกเหมือนเพื่อน ไม่เป็นบวกเป็นลบรุนแรง ก็สะท้อนว่าอาจจะเคยเป็นเพื่อนกัน หรือเคยร่วมบุญร่วมบาปในระดับปานกลาง ไม่ได้จากกันด้วยความสะเทือนอาลัยฝังใจมากนัก สายใยความผูกพันจึงแบบบาง เมื่ออยู่ร่วมกันแบบเพื่อน และจากกันแบบเพื่อน จึงไม่ทิ้งแผลแบบวาบหวามกัดหัวใจลึกนัก จะออกทำนองเพื่อนชายเพื่อนหญิงงอนกัน เลิกคบกัน แล้วเฉยๆชาๆไปมากกว่า เมื่อโคจรมาพบกันอีกจึงเฉยๆอีกเช่นกันครับ