นักวิทยาศาสตร์เชื่อกรรม (ดังตฤณ)

ถาม : อาชีพของผมเรียกได้ว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์ เมื่อหันมาเชื่อเรื่องกรรมวิบาก ก็มักได้รับคำถามจากคนรอบข้างว่าทำไมถึงเชื่ออะไรที่พิสูจน์ไม่ได้ ผมควรตอบคำถามอย่างไรให้ดูเข้ากับความเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่สุด?

> จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๙

ดังตฤณ: 
บอกพวกเขาไปเลยครับ ว่านักวิทยาศาสตร์มี ๒ แบบ คือ

๑) นักวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ คือพวกที่พยายามอธิบายว่า 'ทำไมมันเป็นอย่างนี้'

๒) นักวิทยาศาสตร์ประยุกต์ คือพวกที่พยายามหาวิธีว่า 'จะให้มันเป็นอย่างนั้นได้ยังไง'

แทนที่จะบอกคนรอบข้างว่าคุณหันมาสนใจ 'กรรมวิบาก' ก็เพิ่มเกรดให้ตัวเองหน่อย เปลี่ยนเป็นพูดว่าคุณหันมาสนใจ 'ความจริงขั้นสูงสุดที่พุทธศาสนาท้าให้ไปพบ'

คุณจะยังคงความเป็นนักวิทยาศาสตร์อย่างเต็มภูมิ นั่นคือคุณกำลังศึกษาอยู่ว่า 'ทำไมใจเป็นทุกข์' และ 'จะทำให้ใจพ้นทุกข์ได้อย่างไร' ด้วยการหาคำตอบทั้งสองแง่ คุณยังคงเป็นนักวิทยาศาสตร์ แถมเป็นทั้งนักวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์และนักวิทยาศาสตร์ประยุกต์ในทีเดียวอีกด้วย!

ไม่รู้ก็บอกไม่รู้ คุณต้องยอมรับกับคนรอบตัวตามตรงว่าคุณยังไม่รู้ว่าพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ท่านเป็นสุขกันเพียงใดเมื่อใจไม่ต้องทุกข์อีก แต่คุณรู้ว่าเพิ่งเริ่มเชื่อ ก็เกิดความหวังและความตั้งใจดีๆ ทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้นแล้ว

เมื่อโดนถามหาใบเสร็จ ว่าจะเอาอะไรพิสูจน์ให้เชื่อล่วงหน้าว่าทำได้จริง อันนี้คุณก็ต้องมองเข้ามาที่ใจตัวเอง ถ้าใจยังไม่จริง ยังไม่เอาจริง ยังไม่ทำจริง ก็ยอมรับไปตามจริงว่าคุณยังพิสูจน์ไม่ได้

คำตอบว่ายังพิสูจน์ไม่ได้ 'เพราะยังไม่ทดลองทำจริง' นั่นแหละ จะยังคงรักษาความเป็นนักวิทยาศาสตร์ของคุณไว้ได้อย่างเที่ยงธรรมต่อไปครับ