สวิงกิ้งผิดศีลไหม (ดังตฤณ)

ถาม : การแลกคู่นอนแบบสวิงกิ้ง ที่ต่างก็สมยอมด้วยกันทุกฝ่าย แถมมีความสนุกกับสมบัติผลัดกันชมอีก  อย่างนี้ถือว่าผิดศีลไหมครับ?

> จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๑๑

ดังตฤณ: 

เรื่องของศีลข้อ ๒ ซึ่งว่าด้วยการลักขโมย และศีลข้อ ๓ ซี่งว่าด้วยกามที่ผิดนั้น ตัวชี้ขาดว่าผิดหรือไม่ผิด คือ ‘สิทธิ์’ ครับ

อย่างเช่นเมื่อธนาคารแห่งประเทศไทยพิมพ์ธนบัตรมูลค่า ๑,๐๐๐ บาทออกมาใบหนึ่ง สิทธิ์นั้นยังไม่เป็นของใคร ยังเป็นของกลาง ต่อเมื่อธนบัตรใบนั้นตกมาอยู่ในมือของคุณโดยชอบธรรม  สิทธิ์ก็เป็นของคุณทันที หากคุณยินยอมโดยวาจา หรือแม้โดยการส่งภาษากายด้วยการพยักหน้ายกสิทธิ์ให้คนอื่น ก็เป็นอันว่าไม่มีใครผิดศีลข้อ ๒

แต่แบงค์พันเดียวกันนั้นเอง  คุณยินยอมยกให้ตกอยู่ในมือคนอื่นเหมือนกัน แต่มีเงื่อนไขว่าให้ชั่วคราว คือ ตกลงกันว่าพรุ่งนี้ต้องคืน  เมื่อถึงเวลาก็มาคืนตามข้อตกลง  ดังนี้ไม่ถือว่ามีการผิดศีลข้อ ๒  แต่ธรรมดามนุษย์ขี้โลภอาจกลับไปกลับมาได้เสมอ  วันต่อมาเขาอาจเห็นว่าเคยเอาแบงค์พันมาครองก็ไม่เห็นจะมีใครเดือดร้อน  ถ้าจะเอามาอีกโดยไม่ให้คุณรู้ก็ไม่แปลก  แป๊บเดียวเดี๋ยวก็คืนอีก  เมื่อลงมือโดยไม่ขออนุญาตในรอบนี้ ก็ถือว่าเขาทำผิดศีลข้อ ๒ แล้ว เพราะคุณไม่ได้อนุญาต

ยกตัวอย่างข้างต้นมาเพื่อให้เห็นภาพง่ายๆ ก่อนครับ  ผิดหรือไม่ผิดนั้น ขึ้นอยู่กับการตกลงกันในเบื้องต้นเป็นสำคัญ ว่าจะให้สิทธิ์แก่กันเพียงใด และมีการผิดสัญญาในภายหลังหรือไม่

คู่สวิงกิ้งนั้น ถ้าดูกันตามข้อตกลงว่าจะให้สิทธิ์ใช้เนื้อหนังของคู่ตนเพื่อการเสพสมอภิรมย์แล้ว ก็ต้องบอกว่าไม่มีใครทำผิดศีลข้อ ๓ แต่อย่างใด เพราะไม่ได้ลักกินขโมยกินให้ต้องเกิดความรู้สึกผิด  ทราบแน่ว่าไม่มีผู้ใดต้องบาดใจหลังประกอบกามกิจเสร็จสิ้น

อย่างไรก็ตาม การแลกคู่สวิงกิ้งที่ดูเผินๆเหมือนไม่มีปัญหา อะไรๆง่ายไปหมดเพราะทุกฝ่ายเปิดไฟเขียว ไม่มีใครเสียเปรียบใคร  ความจริงแล้วในทางปฏิบัติมักเกิดปัญหาภายหลัง เพราะใจคนกลับไปกลับมา  วันนี้ไม่หวงเพราะได้คู่ของอีกฝ่ายมาสนุกกันเป็นการแลกเปลี่ยน  แต่พอสนุกเสร็จก็พบว่าคู่เดิมของตนดีกว่าตั้งเยอะ  ไม่คุ้มเลย ไม่น่าเอาไปแลกกับอีกฝ่ายให้เสียราคาเลย  อย่างนี้ก็ต้องหวงขึ้นมา วันหลังอย่างหวังมาขอแลกอีก

แต่การณ์อาจไม่ง่ายเช่นนั้น เพราะคนเรามีชีวิต ไม่ใช่วัตถุ  ถ้าคู่ของคุณเกิดติดใจ คุณห้ามแล้วไม่ฟัง ยังลักลอบปฏิบัติการบาดอารมณ์เยี่ยงวัวเคยขา ม้าเคยขี่  อันนี้ถือว่าการลักลอบเป็นชู้เกิดขึ้นแล้ว  ศีลข้อ ๓ ถูกละเมิดแล้ว โดยมีตัวคุณเป็นฝ่ายเปิดประตูอบายให้เขาหรือเธอเองกับมือ

วัตถุทางเพศอันได้แก่เนื้อหนังมังสาของมนุษย์นี้ มีใช่เพียงของแข็งเหมือนวัตถุธรรมดา  คือเป็นวัตถุที่มีวิญญาณครอง  วิธีที่วัตถุทางเพศจะแปดเปื้อนนั้น  หาใช่ด้วยรอยฟกช้ำดำเขียวที่ปรากฏทางผิวเนื้อ  แต่ความบอบช้ำจะปรากฏทางวิญญาณ เห็นไม่ได้ด้วยตาเปล่า  แต่อาจสัมผัสได้ด้วยใจ

ถ้ารู้จักผู้หญิงสักคนที่เปลี่ยนไป ก็ขอให้ลองเปรียบเทียบดูเถิด  ตอนหวงเนื้อหวงตัวเป็นอย่างไร  ตอนปล่อยเนื้อปล่อยตัวแตกต่างไปแค่ไหน  วัตถุทางเพศที่ช้ำแล้วจะไม่น่าแตะต้อง  เหมือนของไร้ราคาที่ไม่น่าสัมผัสเท่าของมีราคาเลย

คุณอาจเถียงว่า บางรายแลกคู่กันแล้วไม่มีปัญหา ทุกฝ่ายสุขสม อันนั้นผมคงไม่มีข้อขัดแย้ง  ถ้าทุกอย่างราบรื่นจริงก็เป็นเรื่องส่วนตัวของชนกลุ่มน้อย ที่ไม่รังเกียจการแลกแปรงสีฟันใช้กัน

แต่หากสนใจพอจะมองลึกเข้าไปในเรื่องของจิต  เราควรสืบให้ลึกลงไปว่า ทำไมคนเราถึงควรมีคู่นอนเป็นตัวเป็นตนเพียงตนเดียว  คุณจะไม่มีทางรู้เหตุผลผ่านการพิจารณาร่างกายฝ่ายเดียว  แต่ต้องดูสิ่งที่เกิดขึ้นกับจิตใจเป็นส่วนประกอบสำคัญด้วย

การมีคู่นอนแน่ชัดเพียงคนเดียว จะทำให้มนุษย์คนหนึ่งมีใจเดียว  แต่เมื่อใดปันกายให้หลายคน ธรรมชาติกามอันเป็นของต่ำย่อมครอบงำให้ใจหลงสำคัญผิดได้ต่างๆ นานา  ในที่สุดอาจเผลอเห็นไปว่า การละเมิดสิทธิ์ทางเพศเป็นเรื่องทำกันได้ ไม่น่าจะถือสาอะไรมากมาย

การปันกายให้หลายคนถือเป็นรากสำคัญของความเป็นคนหลายใจ นำไปสู่รสนิยมทางเพศแบบหลากหลาย  เบื่อง่าย อยากลองของใหม่ไปเรื่อย  ตอนแรกไม่ผิดศีล แต่ตอนหลังอาจผิดได้แบบสุดจะกู่กลับ เพราะนั้นไม่เปิดทางเสียตั้งแต่แรกถือเป็นนโยบายอันเยี่ยม ช่วยประกันว่าคุณจะไม่พลัดลงสู่ทางเสื่อม หรือกระทั่งหุบเหวแห่งความหายนะได้อย่างดีครับ