ไม่ค่อยเชื่อสวรรค์เพราะฟังดีเกินจริงไปหน่อย (ดังตฤณ)

ถาม : รู้สึกว่าสวรรค์เป็นอะไรที่ดีแบบเกินๆ ทุกอย่างสวยหมด อลังการหมด สงสัยว่าจริงๆแล้วไม่มีนางฟ้าขี้เหร่หรือเทวดาหน้าหักบ้างหรือครับ?

> จากหนังสือ เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่มที่ ๑๐

ดังตฤณ: 
ก่อนอื่นคุณต้องเข้าใจว่าสวรรค์เป็นสิ่งที่ ‘เหนือโลก’ และไม่ใช่เกิดขึ้นเองลอยๆโดยปราศจากเหตุปัจจัย สวรรค์ถูกสร้างขึ้นด้วยบุญ รองรับกุศลจิตที่ประกอบด้วยมหาโสมนัส คุณลองนึกถึงตัวเองตอนกำลังคิดช่วยคน หรือกำลังใส่บาตรด้วยความปลื้มปีติ สำรวจใจตัวเองว่าขณะนั้นสงบไหม สบายไหม ถ้าเอากระจกให้ส่องหน้า คุณคิดว่าตัวเองจะดูดีขึ้นไหม?

นั่นแหละครับ การสร้างสรรค์ของจิตที่สว่าง ย่อมให้แต่อะไรที่สว่าง กระจ่างชัด ไม่มีเหลี่ยมมุมบิดเบี้ยว สภาพทั้งหลายบนสวรรค์ก็เช่นนั้นเอง

ที่คุณรู้สึกว่าสวรรค์เป็นอะไรที่เกินจริง นั่นเพราะคุณเอาสวรรค์มาเปรียบเทียบกับโลกมนุษย์ที่คุณนึกว่าเป็นความจริงเดียวในจักรวาล ขอให้ลองนึกในอีกมุมหนึ่ง หากมดปลวกคุยกันได้และมีตัวใดตัวหนึ่งอ้างว่าฝันเห็นโลกมนุษย์ เห็นคนมีเสื้อผ้าใส่ เห็นบ้านเรือนพิสดาร เห็นคอมพิวเตอร์กับอินเตอร์เน็ต ฯลฯ มดด้วยกันคงหาว่าเพี้ยน พูดอะไร ‘เกินจริง’ ไม่มีทางเป็นไปได้

หากก่อนตายจิตไม่เป็นกุศลพอ ธรรมชาติของกรรมประมวลแล้วว่าไปไม่ถึงสวรรค์ ก็จะไม่ทันได้เห็นสวรรค์หรอกครับ ต้องเกิดในภูมิที่ต่ำกว่าชั้นฟ้าโน้น คุณไม่มีทางปั้นดินให้เป็นดาว ฉันใดก็ฉันนั้น คุณไม่มีทางสร้างเทวดาด้วยบาปหรือแม้กระทั่งบุญที่น้อยไป ขอให้เพียรทำทานอย่างต่อเนื่องด้วยน้ำจิตอนุเคราะห์ และขอให้รักษาศีลจนสะอาดพิสุทธิ์เป็นนิตย์เถิด สำรวจเข้ามาที่ใจตนเองแล้วคุณจะไม่กังขาเลย เหตุอย่างไรผลก็อย่างนั้น วิบากอันไร้ที่ติต้องรออยู่ในอนาคตแน่นอน